سخنرانی

سخنرانی در جمع بانوان فرهنگی (تحقق اسلام ـ رهایی از غرب)

سخنرانی

‏زمان: 22 شهریور 1358 / 21 شوال 1399‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: کوشش همگانی برای تحقق اسلام ـ رهایی از غرب و دستیابی به استقلال همه جانبه‏

‏مناسبت: رحلت آقای طالقانی‏

‏حضار: بانوان فرهنگی و مربّیان قرآن کاشمر‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏     مرحوم آقای طالقانی رفتند و روسفید رفتند. ایشان باید گفت یک عمرتقریباً خدمت‏‎ ‎‏کردند و جهاد کردند، و رفتند؛ و ما باید ببینیم که چه بکنیم تا ما هم برویم.‏

سهم بانوان در پیروزی نهضت

‏     ‏‏ما همه در این نهضت سهیم هستیم و شما خانمها سهم بزرگ دارید. یعنی آمدن شما‏‎ ‎‏خانمها به خیابانها و میدانهای مبارزه موجب این شد که مردها هم قوّه پیدا بکنند، تقویت‏‎ ‎‏بشوند؛ روحیۀ آنها هم با آمدن شما تقویت بشود. شما سهم بزرگی در این نهضت دارید‏‎ ‎‏لکن در نیمۀ راه هستیم الآن؛ بیشتر راه مانده است. ما فقط رفتن محمدرضا و کوتاهی‏‎ ‎‏دست اجانب مقصد اعلایمان نبود، آن مقدمه بود، یعنی اینها یک خاری بودند بین راه‏‎ ‎‏که باید این خارها از بین راه برداشته بشود تا ما بتوانیم به آن مقصدی که مقصد اصلی‏‎ ‎‏است به آن برسیم. و آن مطلبی را که مطلب اصلی ماست و اصلی اسلام است آن را تحقق‏‎ ‎‏بدهیم.‏

کوشش همگانی برای تحقق اسلام

‏     ‏‏ما همه رأی به جمهوری اسلامی دادیم شما هم دادید رأی؛ رأی تنها کافی نیست،‏‎ ‎‏رأی همین قدر است که رسماً الآن مملکت ایران رژیمش جمهوری اسلامی است. لکن‏‎ ‎‏وقتی به حسب واقع جمهوری اسلامی می شود که شما خانمها به وظیفه تان عمل کنید. و‏‎ ‎‏این آقایان هم به وظیفه شان و همۀ ما خودمان را وظیفه دار و مکلّف بدانیم. یک‏

صحیفه امامجلد 9صفحه 499
‏مملکتی که پس از رفتن خرابکارها، یک مملکت جنگزده است، یک مملکت غربزده‏‎ ‎‏است، یک مملکتی است که همه چیز ما را عقب رانده اند و همه جهت ما را شکست‏‎ ‎‏داده اند و حیثیت ملی ما را گرفتند از دست ما و فرهنگش، اقتصادش، همه چیزش درهم‏‎ ‎‏و برهم است، این به یک کلمۀ رئیس جمهوری اسلامی درست نمی شود. با رفتن دزدها‏‎ ‎‏و چپاولگرها هم درست نمی شود، فعالیت می خواهد. الآن ما مکلفیم که برای جبران این‏‎ ‎‏خساراتی که به مملکت ما وارد شده است، چه خسارتهای معنوی که جوانهای ما را اعم‏‎ ‎‏از زن و مرد به واسطۀ تبلیغات فاسدی که کرده بودند از آن وضعی که باید داشته باشند‏‎ ‎‏آنها را عقب زده اند و چه خسارت مادی که مملکت ما را به فقر کشانده اند، به اسم‏‎ ‎‏«اصلاحات ارضی» بیچاره کردند کشاورزهای ما را و مملکت را به تباهی کشیدند و چه‏‎ ‎‏مدارس و فرهنگ ما که عقب نگه داشتند نگذاشتند که یک فرهنگ صحیح باشد،‏‎ ‎‏مترقی باشد، این آشفتگیها باید به دست ما و شما، به دست ملت و دولت، تنها هیچ کدام‏‎ ‎‏نمی توانند این کارها را درست بکنند. اگر خانمها خیال کردند که کنار بروند و مردها این‏‎ ‎‏کارها را انجام بدهند و یا مردها خیال بکنند کنار بروند و خانمها این کار را انجام بدهند،‏‎ ‎‏یا هر دو خیال بکنند دولت انجام بدهد، و یا هر سه خیال کنند روحانیت انجام بدهد، این‏‎ ‎‏خیال، خیال صحیحی نیست برای اینکه کارها این قدر آشفته است، گرفتاریها این قدر‏‎ ‎‏زیاد است که هر شخصی در هر محلی هست، تکلیفی که دارد این است که آنجا را‏‎ ‎‏خوب بسازد. اگر شما در محلی هستید که در آنجا مثلاً باید تعلیم و تربیت خانم‏‎ ‎‏کوچولوها را بکنید، باید خوب تربیت کنید. اگر در جایی هستید که در آنجا تبلیغ باید‏‎ ‎‏بکنید، باید تبلیغاتتان، تبلیغات صحیح باشد و هر قشری در هر جا هست، باید همان‏‎ ‎‏پستی را که دارد خوب عمل بکند. اگر در وزارتخانه است، آنجا پشت هر میزی که‏‎ ‎‏نشسته تکلیفی را که نسبت به آن وضعی که دارد خوب عمل کند. اگر در ادارات دیگر‏‎ ‎‏هست، هر اداره ای که هست، کاری که انجام می دهد صحیح انجام بدهد. که وضع سابق‏‎ ‎‏که همه چیز را درهم کرده بود و ادارات ما را اداراتی کرده بود که قابل ذکر نیست،‏‎ ‎‏وزارتخانه ها همین طور، و سایر قشرها همین طور، و جوانهای ما را به طوری تربیت‏
صحیفه امامجلد 9صفحه 500
‏کرده بودند که تعهد دیگر نداشتند نسبت به گرفتاریهایی که برایشان پیش می آمد.‏

تغییر امور از فُرم غربی به اسلامی

‏     ‏‏اینها باید در هر محلی که هست، محوّل به هر کسی که هست یا بر هر گروهی که‏‎ ‎‏هست، اینها باید هر کسی در محل خودش، هر گروهی در محل خودش، هر کسی در‏‎ ‎‏پُست خودش، انجام وظیفۀ زمانِ جمهوری اسلامی بکند، یعنی باید این فرم غربی‏‎ ‎‏برگردد به یک فرم اسلامی. تا حالا ما همه چیزمان را تقریباً باید بگوییم غربی بود؛ همه‏‎ ‎‏چیز غربی بود. حالا باید، بعد از اینکه ما دست آنها را کوتاه کردیم، این طور نباشد که‏‎ ‎‏باز دنبال آنها باشیم، همه چیزهای خودمان را فراموش بکنیم، و دنباله رو غرب یا‏‎ ‎‏دنباله رو شرق باشیم. باید ما توجه داشته باشیم که ما خودمان کی هستیم و چی هستیم، و‏‎ ‎‏مملکت ما احتیاج به چی دارد و به کی دارد.‏

‏     اگر ما این وابستگیهای معنوی را، این وابستگیهایی که جوانهای ما را و دانشگاه ما را‏‎ ‎‏و همه چیز ما را به صورت غربی درآورده بود، اینها را اگر برگرداندیم به حال خودش،‏‎ ‎‏و پیدا کردیم خودمان را، می توانیم یک ملت مستقل باشیم و یک ملت آزاد باشیم،‏‎ ‎‏پیوند به غیر نداشته باشیم، و خودمان سرپای خودمان بایستیم و کارهای خودمان را‏‎ ‎‏خودمان انجام بدهیم، و اما اگر چنانچه از این معنا غفلت بشود و باز همان خیالات و‏‎ ‎‏همان بساط غرب در اینجا باشد، امید اینکه بتوانیم ما مستقل باشیم و بتوانیم آزاد باشیم،‏‎ ‎‏آزاد فکر بکنیم، آزاد عمل بکنیم، این امید دیگر نیست.‏

تلاش غرب در جلوگیری از رشد فکری فرهنگی ایرانیان

‏     ‏‏بر همۀ ماست که از این غربزدگی بیرون بیاییم؛ افکارمان را عوض بکنیم، اعمالمان را‏‎ ‎‏عوض بکنیم، وضعیت فرهنگمان عوض بشود؛ وضعیت دادگستریمان عوض بشود. همۀ‏‎ ‎‏اینها سوغات غرب است. آن دادگستری ما به این ترتیبی که بود در زمان طاغوت این‏‎ ‎‏یک سوغاتی بود از غرب آمده بود، باید آن تغییر بکند و یک وضع دیگری پیدا بکند.‏‎ ‎‏و همین طور فرهنگمان هم همان طور بود. تمام چیزهایی هم که وسیله قرار داده بودند‏

صحیفه امامجلد 9صفحه 501
‏برای اینکه جوانهای ما را تباه کنند، همۀ اینها سوغاتهای غرب بود. یعنی بنابراین بود که‏‎ ‎‏وسایلی تهیه بکنند که هم زنها و هم مردها را تباه بکنند، نگذارند یک رشد انسانی پیدا‏‎ ‎‏بکنند. همۀ وسایل را تهیه کرده بودند برای همین مقصد. در سینما می رفتند، وضع سینما‏‎ ‎‏را جوری قرار داده بودند که تباه می کرد. در هر جا که می رفتند همین مسائل بود. ما باید‏‎ ‎‏خودمان را تغییر بدهیم تا اینکه بتوانیم سرپای خودمان بایستیم و بفهمیم که ما شرقی‏‎ ‎‏هستیم و ما در اسلام هستیم و برنامۀ ما اسلام است.‏

‏     ان شاءالله خداوند همۀ شما را حفظ کند و همه را موفق کند به اینکه به این مملکت‏‎ ‎‏خدمت بکنید؛ که مملکت الآن مال خود شماهاست و خود شما موظفید که او را حفظ‏‎ ‎‏بکنید. سلام بر همۀ شما باشد.‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 9صفحه 502