سخنرانی
زمان: ساعت 9 صبح 23 شهریور 1358 / 22 شوال 1399
مکان: قم
موضوع: تفاهم همگانی ـ ترس دشمن از اسلامیت نظام ـ موقعیت روحانیت ـ اهمیت مجلس
حضار: نمایندگان مجلس خبرگان ـ اعضای حزب جمهوری اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
تفاهم همگانی در رفع مشکلات
مجموع قضیه این است که شما از مشکلات مملکت بحث کرده اید. و این هم همه می دانید که مشکلات زیاد است،اما حالا راه حل این است که همه با هم تفاهم داشته باشند. دولت با شورای انقلاب؛ همه با حزب جمهوری اسلامی و اگر بشود، با حزبهای دیگر که بتوانند تفاهم کنند و درگیری واقع نشود بین مثلاً دولت و حزب و یا دولت و شورا، یا مثلاً رادیو ـ تلویزیون و دیگران. در یکوقتی که الآن درگیریها صددرصد مضر است، یعنی ما الآن احتیاج داریم به اینکه یک آرامشی باشد و یک تفاهمی باشد. مشکلات شک ندارد زیاد است؛ و شک ندارد به این زودی رفع شدنی نیست؛ یعنی شما بخواهید یک رادیو ـ تلویزیونی که پنجاه و چند سال، پنجاه سال، در خدمت رژیم فاسد بوده و افرادی هم که در او بوده است از آن سنخ فکر می کرده اند و از آن سنخ بودند، حالا یکدفعه اینها تبدیل بشود به یک اشخاص مؤمنی، اشخاص مسلمانی که فکرشان فکر اسلامی و ملی باشد، این یک مطلبی است که آرزویش هست؛ اما به این زودی درست نمی شود. چنانچه دولت هم بخواهید در این ظرف مدت کم بتواند این کارها را انجام بدهد، این هم نمی شود. یا اجزای دولت بخواهید صددرصد در طریق ما باشد؛ این هم نیست. من از آنان می بینم اشخاصی که در این راه نیستند. لکن علاج این نیست که ما یک درگیری حالا ایجاد کنیم و یک مثلاً به هم زدن اوضاع؛ فرض کنید برویم سراغ دولت و هِی افراد را بدین صورت بگوییم که این کنار برود، او کنار برود، او
صحیفه امامجلد 9صفحه 520
کنار برود. برویم سراغ تلویزیون و بگوییم که باید امروز این عوض بشود و فردا هم دوباره یکی دیگر بیاید؛ یک دستۀ دیگر با او مخالفند او عوض بشود، و همین طور سایر قشرها.
واگذاری مسئولیتها به اشخاص متعهد
به نظر من می رسد که امروز باید ما کوشش کنیم که حتی الامکان اشکالات وارد را هم یک قدری غَمضِ عَین کنیم تا بلکه یک استقراری پیدا بکند؛ تا بلکه مجلس خبرگان کارشان ان شاءالله به همت آقایان زودتر تمام بشود و برویم سراغ مجلس شورا و مجلس شورا را درست بکنیم و محول بشود کار به ملت و به نمایندگان ملت، و کارها ان شاءالله با محول شدن به ملت و به اشخاصی که متعهد هستند، و توانستیم و توانستید که یک منتخباتی داشته باشید که آنها صددرصد ان شاءالله اسلامی و ملی و متفکر و همۀ جهات در آنان جمع باشد؛ آن وقت ان شاءالله با اینها کارها اصلاح بشود.
اما حالا ما بخواهیم که اوضاع را هی هر روز به هم بزنیم و خوب، هر کسی از آن وقت تا حالا من دیدم، هر کس آمده توی کار و رأس یک [جایی ]شده، یک عده ای فوراً آمده اند به اینکه آن چطور. مثلاً آقایان بعد از تفتیش زیاد و چه، یک نفر برای رئیس ستاد درست کردند؛ به مجرد اینکه او را گذاشتند، یکدفعه شروع کرده اند که این چه و چه و چه. نمی شود که ما تا چهار نفر پیدا شدند گفتند نه، آنی که انتخاب شده کنار بگذاریم و یکی دیگر بیاوریم باز یک دسته دیگر بیایند او را جلو بگیرند ـ این اسباب این می شود که ما هیچ کاری نتوانیم انجام بدهیم، باید ما الآن یک قدری دست به عصا راه برویم، نه تضعیف کنیم دولت را به طوری که [...] خوب، بعضی از آقایان همت گماشته اند به اینکه مثلاً تضعیف کنند و از بین ببرند دولت را. هرکس، هر فردی، در دولت هست یکدفعه می بینیم می گویند که این آنی است که از همه خیانتکارتر بوده! این آنی است که از همه جنایتکارتر بوده، و اینطور حرفها هست ـ که گاهی وقتها به واسطۀ
صحیفه امامجلد 9صفحه 521
یک سوء نیت نیست؛ لکن سوء تشخیص است ـ واقع می شود. و شورا مثلاً که ما افرادش را می شناسیم و می دانیم چه اشخاصی هستند و آنهایی که نمی شناسند همین طور به طور اجمال و کلی انتقاد می کنند، شورایی که هیچ معلوم نیست چه کاره است، معلوم نیست چه جوری است و فلان.
مجلس خبرگان، منتخب ملت
مجلس خبرگانی که با رأی مردم حاصل شده، همه می دانند که این مجلس یک مجلس تحمیلی نبوده است، هیچ کس تحمیل نکرده، خود مردم اشخاصی را انتخاب کرده اند، منتها فرض کنید که حزب جمهوری کاندیدا داشته، دنیا هم اینطوری است که کاندیدا دارند اشخاص، افراد دیگر هم کاندیدا داشتند، حالا شکست خوردند، آنهایی که شکست خوردند می گویند خوب، چرا ما نیستیم! خوب، شما در ملت وجهه نداشتید که نیستید! کسی که نیامده جلو رأی مردم را بگیرد. شماها جلو رأی مردم را می گرفتید والاّ حزب جمهوری اسلامی که جلوی مردم را نمی گرفت که رأی به او ندهید، به من بدهید. [می گویند] نه، اینها خودشان را چه کردند که ما در جبهۀ کذا هستیم. خوب، بسیار خوب، حالا ما فرض می کنیم راست باشد ـ دروغ است این ـ اما راست باشد؛ اگر فرض کنید که یک طایفه ای گفتند که ما با آقای بهشتی رفیق هستیم، آقای بهشتی هم در بین مردم وجاهت داشت و به واسطۀ وجاهتش مردم به او رأی دادند، این خلاف واقعیتی است؟ یک زوری است در کار؟ یا مردم خودشان اینجور تشخیص داده اند و عمل می کنند. الآن هم که می بینید راجع به مجلس خبرگان هر کس از هر طرف می رسد یک چیزی می گوید.
وحشت دشمن از اسلامی شدن نظام
و آن چیزی که روی هم رفته هست راجع به مجلس خبرگان و راجع به جمهوری اسلامی و راجع به همۀ اینها، آن خوفی است که عدۀ زیادی از اسلام دارند. اینها
صحیفه امامجلد 9صفحه 522
می ترسند مبادا یکوقتی یک نظام اسلامی پیدا بشود که ما نتوانیم دیگر هر کاری دلمان می خواهد بکنیم و هر طوری دلمان می خواهد بچاپیم! مسئله به نظر من اینطوری است که روی هم رفته وقتی آدم حرفها را می شنود می بیند که ناراحتند از اینکه یک دسته ای که آمده اند در مجلس خبرگان، اینها هستند که می خواهند اسلام را و قانون اسلامی برای جمهوری اسلامی قانون بنویسند، اینها از این ناراحتند می گویند خوب، چرا ما نیستیم! خوب، شما را انتخاب نکردند! یکی ـ دو تا هم که از شما انتخاب کردند با خیانت انتخاب کردند! آنها هم مال ملت نیستند، درست کرده اند. بازی درست کرده اند، قاسملو را ملت انتخاب کردند؟ کُرد هم با او مخالف است. خوب، او سرنیزه داشت و همه جور اسبابی داشت خودش را معرفی کرد و کاش هم آمده بود، نیامد. من خیال داشتم که بیاید، همین جا نگهش دارند! ... بیشتر.
حضور روحانیت در مجلس خبرگان
اینها خوفشان از اسلام است و از آن نظامی که آقایان بنا دارند ـ ان شاءالله موفق خواهند شد ـ یک نظام اسلامی می خواهند درست بکنند که این چپاولها نباشد و این غارتگریها نباشد و این غربزدگیها نباشد و این انحرافات نباشد. و همۀ ناراحتیها این است. آخوند چطور است، به آخوندش خیلی کار ندارند. اگر آخوند هم مثل خود آنها بود، هیچ کاری به او نداشتند. لکن از آخوند می فهمند که این می خواهد برای اسلام کار بکند؛ از این جهت می گویند چرا در مجلس خبرگان همه آخوندند! خوب، برای اینکه یک مملکت اسلامی است، مردم به اینها، به آقا [رأی داده اند و] هر آخوندی که در آنجا نیست. آخوندهای منتخبی است که مردم انتخابشان کردند و آوردند آنجا برای اینکه جمهوری اسلامی را می خواهند درست بکنند. بله، اگر می خواستند یک جمهوری مثلاً غربی درست بکنند، آن وقت یک افراد دیگری [بود]. آن وقت اصلش آخوند را باید کنار گذاشت. اما ما که می خواهیم جمهوری اسلامی و قانون برای جمهوری اسلامی
صحیفه امامجلد 9صفحه 523
درست کنیم، برویم از اروپا افراد پیدا بکنیم؟ برویم از آنهایی که طرفدار اروپا و طرفدار غرب هستند، طرفدار کمونیستها هستند از آنها یک افرادی پیدا بکنیم؟ آقایان بروند آنها را پیدا بکنند که ناراحت نشوند این آقایان! خوب، آقایان هم اگر پیدا می کردند و معرفی می کردند و ملت می فهمید که این برخلاف مسیر اسلام است، از آقایان هم انصراف پیدا می کردند. با آقایان، عقد اخوتی مردم نبستند.
جایگاه مردمی آقای طالقانی
مردم به عنوان اینکه اینها اسلامی هستند و معرف اسلام هستند همۀ ما اینطوری هستیم. به عنوان اینکه ما یک آدمی هستیم خدمتگزار اسلام هستیم مردم ما را می پذیرند؛ والاّ چشم و ابروی سیاهی که ما نداریم که مردم برای خاطر او ما را بپذیرند. اینها می دانند که ماها خدمتگزار هستیم به آنها و خدمتگزارها را به آنها علاقه دارند. این مردمی که به آقای طالقانی اینقدر اظهار [علاقه ]کردند این واقعاً برای این است که آن آقا نوشته است که چون ایشان دمکرات بود از این جهت اینقدر مردم [...]، آن چیزها را که مردم می بوسیدند، آن کلنگی که قبر ایشان را کنده بود می بوسیدند، این برای آن بود که ایشان یک مردی بود دمکرات بود؟ این جوری بود؟! یا نه، این یک روحانی بود، مردم روحانیها را مظهر نبوت می دانند و مظهر امامت می دانند.
و در آن حرفهایی که من دیروز زدم، شاید فردا بشنوید، این است که ببینیم مردم چه می گویند. ما یکوقت این است که می رویم توی اتاق می نشینیم و هر چه دلمان می خواهد می نویسیم: این برای خاطر این بود، این برای خاطر آن بود! یکوقت می خواهیم ببینیم که این مردم که انقلاب کردند و همچو اظهارِ ـ عرض می کنم که ـ مصیبت کردند چه چیز می گفتند. جز این بود که می گفتند: ای سید ما، سرور ما، «ای نایب پیغمبر ما جای تو خالی است». اینها به عنوان «نایب پیغمبر» می شناختند ایشان را. از این جهت آن کلنگ را می بوسیدند. مثل آن است که ضریح حضرت معصومه را می بوسند. به طلا و نقره و به آهن علاقه نیست. این یک اظهار علاقه ای است نسبت به خدا و نسبت به پیغمبر و نسبت
صحیفه امامجلد 9صفحه 524
به اینها. اینها از این مسائل خوفشان برداشت! یک سید پیرمرد وقتی از توی این جمعیت می رود اینطور می شود و هزار نفر از حزب دمکرات اگر از بین برود مردم شادی می کنند! این خوف دارد از این. و ما هم نباید آنها را تأییدشان کنیم؛ برای اینکه آنها هم می خواهند یک جایی داشته باشند؛ دست و پا می زنند که یک فکری برای خودشان بکنند؛ و لکن ما باید فکر این معنی باشیم که این ملت ما از چه ضربه دیده تا حالا؛ و باید با چه عصایی حالا راه برود که آن ضربه ها را نخورد.
نیم قرن خیانت اجانب
ما پنجاه و چند سال است ضربه که خوردیم از اجانب؛ خوردیم. از گرایش به اجانب، از اینکه همه چیز ما توجه به آنجا داشته، ما ضربه ها را خوردیم؛ حالا باز ما تکرار بکنیم آن ضربه ها را. تکرار بکنیم آن مسیر را؟ یا نه، ما باید منقلب کنیم این مسیر را به یک انقلاب دیگری. لااقل آنهایی هم که اعتقاد ندارند که مکتب ما، مترقیترین مکتب است خوب، تجربه کنند. پنجاه سال آن طرف را تجربه کرده اند، پنج سال هم این طرف را تجربه کنند. آن وقت اگر این طرف هم همان جور از کار در آمد و همان قلدریها و همان آدمکشیها و همان غارتگریها در این طرف هم اگر بود، آن وقت بیایند بگویند هر دوتان کنار، یک فکر دیگری باید کرد. اما بی تجربه و بدون اینکه اینها بفهمند که حالا بنا چیست، حالا از افراد اینها بشناسند، افرادی که در آن رژیم بود و افرادی که در این رژیم هست [... ]یکوقت این است که این فرد قاطع نیست، نمی دانم خیلی نمی تواند کار بکند، یک مسئله است. یکوقت این است که بگویید که نه، این فرد همان کارهایی که رژیم سابق، از دزدی، و از غارتگری، از خیانتگری، و از خدمت به اجانب می کرد، اینها هم دارند همان کار را می کنند. گمان ندارم اگر یک همچو حرفی بخواهند بزنند انصاف باشد. این خلاف انصاف است. ما افراد را می شناسیم، افرادی که در شورای انقلاب هستند اینها را می دانیم کی ها هستند. افرادی که در دولت هستند، به استثنای یک عده ای، بعضی شان، خوب می دانیم اینها که خیانتکار به آن معنا که
صحیفه امامجلد 9صفحه 525
همان طور که رژیم، هی به ما می گویند که فرقی نکرده است! این انصاف است که ما بگوییم که این رژیم با سابق فرق نکرده؟ آنی که همۀ مردم را غارت می کرد و کتک هم می زد و غارت می کرد، مالش را می برد و داغش هم می کرد، حالایی که نه حبسی برای مردم عادی و برای غیر خیانتکارها هست و نه چپاولگری هست و نه خوردنی هست و نه بردنی است، حالا اگر فرض کنید یک جا هم یک کسی دزدی بکند، این هم باز از ارث رژیم سابق است؛ والاّ رژیم اسلامی اگر پیش بیاید، دیگر دست اینها بریده می شود.
مخالفت با روحانیت بهانه ای برای مخالفت با اسلام
و مهم قضیه این است که از شماها می ترسند، برای همین خاصیت؛ برای اسلام. همۀ مخالفتهای با روحانیت هم برای اسلام است نه برای روحانی؛ روحانیت چیزی نیست که، خودش مستقل. همۀ مخالفتها هم برای این است که اسلام را اینها مخالف با منافع خودشان مخالف با منافع آنهایی که اینها برایشان فکر دارند و کار می کنند. و آنها هم که اینها را وادار به این عملها می کنند آنها هم می بینند که با آمدن اسلام [...] احساس کرده اند که اسلام قدرت دارد. آن یک مسئله ای بود که دیگر احساس کردند که اسلام همچو قدرتی داشت که رژیم سابق را با آنهمه قدرت و با آنهمه پناهگاه، با آنهمه پناهگاه ـ که به ما دائماً فشار می آمد، در پاریس که بودیم، دائماً از طرف امریکا فشار می آوردند که شما با اینها اینطور نکنید، بعد از رفتن شاه هم با بختیار چه نکنید، اینها چطورند، بگذارید تا کارها انجام بگیرد ـ خوب، حالا می بینند که اینهمه قدرتهاشان را روی هم گذاشته اند و یک جبهه ملت ما هم با نداشتن هیچ چیز، یک طرف جبهه، لکن فریادش اسلام بود، آنی که آنها می خواستند نگه دارند نتوانستند نگه دارند، و حالا خارجاً فهمیدند، عیناً فهمیدند که یک قدرتی است این، و این قدرت ممکن است که تا آخر هم دیگر نگذارد دست اینها باز بشود در این مملکت ان شاءالله از این جهت می ترسند، و باید هم مخالفت کنند، چاره ای هم ندارند. در خارج هم آنهمه فعالیت می شد و آنهمه چیزها نوشته می شود، خوب برای همین است که می ترسند از این قضیه. و
صحیفه امامجلد 9صفحه 526
دیروز یک زنی که آمده بود اینجا و مصاحبه ای با من کرد و یکی از حرفهایش این بود که شما را می بینم که یک چهرۀ آرامی دارید، ولی در خارج یک طور دیگر شما را معرفی کرده اند؛ این شما را ناراحت نمی کند؟ گفتم: از جهتی چرا و آن این است که چرا باید انسان اینطور باشد که برای مقاصد خودش، یک مسائل خلاف واقع بگوید؟! خوب آنها گفتند که خمینی وادار کرده است که پستانهای زنها را ببرند! حالا هم شما آمدید اینجا، خوب، بروید توی مردم بپرسید که آیا تا حالا پستانی بریده شده است تا اینکه آمرش یک کسی باشد. به او نگفتم، لکن واقع این است. می گویند شیطان را خواب دیدند با یک صورت خوبی! گفتند که خوب، اینکه غیر آن است که به ما ارائه دادند. گفت: قلم دست دشمن است! مسئله این است. دیروز هم یک ورقه ای آورده اند اینجا گفتند این هیتلر است. هیتلر آن طرف دستش را پشتش زده و دارد اینطور نگاه می کند؛ من هم آنجا کاریکاتوری ... و یک شمشیری کشیدم، و یک عده هم سر و جمجمه آنجا هست که اینها همه آنهایی است که من سرهایشان را بریده ام!
تعریف دشمن، تکذیب نظام است
و ما هم نباید توقع داشته باشیم که اینها برای ما خوب بگویند، اگر خوب بگویند، معلوم می شود ما خیانتکاریم! آن روزی که من آن وقتها می گفتم که نمی فهمد این دستگاه؛ برای سقوط من این است که آنها شروع کنند به تعریف کردن! آنها هر روز فحاشی می کنند؛ این غلط است. هر چه فحاشی بکنید این مردم می گویند که این، مخالف اینهاست. اگر شروع کرده بودند به تعریف کردن، چه کردن و احترام کردن و اینها، ما کم کم تمام می شد کارمان! اگر چنانچه امریکا از ما تعریف کند و روزنامه های امریکا از ما تعریف کنند، آن وقت است که باید مردم بگویند این چه است قضیه؟ یک قضیه ای است که دارند تعریف می کنند! البته باید از ما تکذیب کنند، از شما هم باید تکذیب کنند،
صحیفه امامجلد 9صفحه 527
و جمهوری اسلام را هم باید تکذیب بکنند.
در هر صورت اینها خوفشان برداشته از این نظامی که امید است ان شاءالله امید است ان شاءالله این نظام در خارج تحقق پیدا کند، از این خوفشان برداشته، یک دسته خیانتکار خوفشان برداشته، یک دسته هم آدم سالم، لکن توجه ندارند به اینکه مسئله اینطورها نیست، مسئله نیست که اگر فقیه را در شورای انقلاب [تصویب] کردند که باید مثلاً چه باشد، اینها خیال می کنند که حالا که اینطور شد پس دیگر دنیا به هم می خورد! اینها می ریزند به جان مردم! این فقها می ریزند هر کاری دلشان بخواهد بکنند و بعدها هم چه خواهد شد و ما هم به شکست خواهیم رسید. این یک مملکتی است اسلامی. یک مملکتی که مردم بیل و کلنگی را که مرحوم آقای طالقانی را با آن دفن کردند می بوسند. ما با این مردم می خواهیم، برای این مردم می خواهیم قانون بنویسیم؛ برای این مردم می خواهیم چه بکنیم. اینها هستند که به اینها رأی می دهند. اگر ما فشار آوردیم به اینکه آقا رأی بدهید، حتماً باید به این مسئله رأی بدهید، آن وقت البته هم به ما اشکال است، هم به آنها. اما اگر به دست مردم دادیم و گفتیم آقا این مسئله است؛ شما قبولش دارید یا نه؟ ممکن است همین یک چیز را به آرای عموم بگذارید که آیا شما قبول دارید که عالِم مثلاً درجه اول اسلام این کارها را مثلاً نظارت در آن بکند. ببینند 35 میلیون ـ الاّ آنهایی که همۀ دستهایشان را به هم داده اند و یک میلیون نتوانسته اند درست کنند! ـ ببینند اینجا هم همین طور است؛ یا مسئله این است که می خواهیم ما به زور تحمیل بکنیم. اگر مسئله این است، پس شمایی که خلاف این را می گویید دیکتاتور هستید و می خواهید به ما تحمیل بکنید.
دیکتاتوری؛ خلاف مسیر و رأی ملت
دیکتاتوری این است که برخلاف مسیر ملت، برخلاف رأی ملت، یک چیزی را به زور گردن ملت بگذارند. شما می خواهید این مطلب را به زور گردن ملت بگذارید که نه، شما این مثلاً راجع به ولایت فقیه را کنار بگذارید! ما قطع نظر از این می کنیم که دولت
صحیفه امامجلد 9صفحه 528
ما دولت اسلامی است؛ ـ خداست، خدا این کار را کرده ـ ما آمدیم چندین درجه پایین. و ما مطابق میل آقایان رفتار کردیم، زیادتر، برای اینکه ما یکدفعه یک مجلس درست کردیم با آرای مردم که بیایند بگویند کجایش این آرای زور بوده است؟ کجا فشار آورده اند؟ یک نظامی را گذاشته اند آنجا که تو باید اینطوری رأی بدهی؟ یا یک صندوقی را بردند و خلافش کرده اند؟ بیایند بگویند هر جا هست باطلش می کنند آقایان. اینکه یکدفعه آرای عمومی به این هم اکتفا نشده؛ ثانیاً هم آقایان، با اینکه منتخب خود مردم هستند، این را گفتند مورد تصدیق ماست، ثالثاً به آرای همۀ مردم این کجایش اشکال دارد که آقایان اینقدر سوز و گداز می کنند؟ جز این است که همان رگِ خلاف اسلامی است که اینها را وادار می کند به اینها! گاهی ملتفت نیستند به آن؛ گاهی هم ملتفت هستند به آن. مسئله اینطوری است.
اهمیت مجلس شورا
و حالا باید آن چیزی را که اینجا عرض کنم و برای هم آقایانی که در حزب جمهوری اسلامی هستند و هم آقایانی که در [خبرگان] هستند؛ این است که ما حالا باید تهیۀ قضیۀ مجلس شورا را ببینیم، مهم آن است. اگر چنانچه مجلس شورای مورد خواست اسلام تحقق پیدا کرد، ما هم می رویم سراغ کارمان؛ آنها هم مشغول کارشان می شوند، کارشان را انجام می دهند، دیگر ما نمی توانیم هی تا آخر در زحمت باشیم. ملت خودش دارد کار خودش را انجام می دهد و وقتی که یک ملتی خودش کار خودش را انجام می دهد، دیگر هر که می خواهد هر صدایی بکند، هر داد و فریادی بکند، خوب، ملت خودش می خواهد. من یکوقت گفتم اگر ملت خواست بگوید که نه، ما دیکتاتور می خواهیم، همۀ ملت گفتند ما دیکتاتور می خواهیم، شما چه حقی دارید بگویید نه. اگر فرض کنید چون غرب دیکتاتوری نیست ـ و هست، بدتر از اینها هست ـ لکن ملت ما اسلام را می خواهند و در اسلام اصلاً دیکتاتوری در کار نیست، هیچ، ابداً، هیچ وقت نبوده، و هیچ وقت نیست؛ و هیچ وقت نخواهد بود. و باید ما کوشش کنیم به
صحیفه امامجلد 9صفحه 529
اینکه ان شاءالله یک مجلسی، یک مجلس صحیحی [درست شود] و از این حرفها هم هیچ نترسید. شما هر چه بهترش را درست کنید، آنها بیشتر اشکال می کنند! این را من یک دفعه، دو دفعه هم گفته ام: مرحوم آقای فیض ـ رحمه الله ـ از علمای بزرگ اینجا بود. آن وقتی که [حکم ]کرده بودند که باید طلبه ها امتحان بدهند و نمی دانید چه فضاحتی سر ما در آوردند. توی مدرسۀ فیضیه من داشتم می رفتم خدمت ایشان. ایشان فرمودند که خوب، اینها می خواهند تشخیص بدهند خوب و بد را. چه اشکال دارد؟ من به ایشان عرض کردم اینها از خوبهایش می ترسند! اینها می خواهند تشخیص بدهند، خوبها را می خواهند از بین ببرند. بله، اگر می خواستند بدها را از بین ببرند، مورد تصدیق ما بود، اما اینها خوبها را می خواهند از بین ببرند؛ از خوب می ترسند اینها. رضا خان از مدرس می ترسید؛ از آن آدمی که با خودش موافق بود چه ترسی داشت. خارجیها از امثال مدرس می ترسند، نه اینکه از فلان آدمی که با رأی آنها موافق است؛ یا فرقی به حالش نمی کند این دستگاه باشد، درست باشد بساطش، آن دستگاه هم باشد، آن تابع آن دستگاه است. تابع این است که اتومبیلش خوب باشد، این اتومبیل را عُمَر سَعد به او بدهد یا امام حسین هیچ فرقی به حالش نمی کند! برای اینکه اتومبیل، میزان است. آنکه زندگی برایش میزان است، مکتب در کارش نیست، زندگی در کارش است، این زندگی را اگر رضا خان بدهد اهلاً و سهلاً، و اگر هم شما بدهید اهلاً و سهلاً، فرقی به حالش نمی کند؛ برای اینکه اتومبیلش را فرقی نمی کند شما بدهید، یا او بدهد.
انتخاب نمایندگان، باگرایش اسلامی
مسئله این است؛ آنهایی که مکتب دارند و آنهایی که گرایش دارند به اسلام ان شاءالله شما پیدا بکنید، از حالا شروع کنید. این دفعه دیگر مصیبتتان زیادتر است؛ برای اینکه یک مجلس خبرگانی بود که یک مدت کوتاهی بود؛ یک مجلسی است که مدت بلندی است و استفاده ها در آن هست. باید خیلی دقت بکنید، خیلی زحمت بکشید،
صحیفه امامجلد 9صفحه 530
کاندیداهاتان را تعیین کنید و ارائه بدهید به مردم این کاندیدای ماست؛ آنی است که برای اسلام کار می کند، ترویج کنید از آن اسلام، شمشیر دستتان باشد، شمشیر هم هست دستتان؛ با این شمشیر کارها را انجام بدهید، با این شمشیر بُرندۀ اسلام، لکن شمشیری که خائنها را از بین می برد و خادمها را در امان نگه می دارد. مردم را حالی کنید که ما کاندیداهامان عبارت از این ششصد نفر مثلاً، یا پانصد نفر، هر چقدری که هست، کاندیداهامان عبارت از اینها هستند. و البته از ملاّها و علما و از این نترسید که آخوندی اش کردند. اسلام آخوندی اش کرده، به ما چه ربط دارد. ـ و عرض می کنم که ـ آخوند و آخوند مسلک یعنی اسلامی و اسلامی مسلک، همه باید اینطور باشند. و آن وقت راحت شما دیگر بروید. شما اگر خودتان نرفتید در مجلس یا می روید ان شاءالله راحت بروید استراحت کنید و خود ملت کارش را انجام می دهد. حالا اگر اجازه بدهید من بروم.
صحیفه امامجلد 9صفحه 531