سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (شرکت در رفراندم قانون اساسی)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 24 آبان 1358 / 24 ذی الحجه 1399‏

‏‏مکان: قم‏

‏‏موضوع: غرب و چشم داشت نامعقول ـ لزوم شرکت همگانی در رفراندم قانون اساسی‏

‏‏مناسبت : پایان کار مجلس‏

‏‏حضار : نمایندگان مجلس خبرگان‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏قانون اساسی‏

‏‏     و آن یک کلمه که می خواهم عرض کنم این است که آقایان همانطور که زحمت‏‎ ‎‏کشیدند این مدت، و بحمدالله تمام کردند این خدمت را، در بلادشان که می روند، مردم‏‎ ‎‏را دعوت کنند به اینکه بی تفاوت نباشند راجع به آن چیزی که سرنوشتشان هست.‏‎ ‎‏سرنوشت ما آن قانون اساسی است. اگر بنا باشد که مردم بی تفاوت باشند معنایش این‏‎ ‎‏است که به اسلام بی تفاوت، به سرنوشتشان بی تفاوت، به کشورشان بی تفاوت. و این‏‎ ‎‏علاوه بر اینکه، انعکاسش در دنیا انعکاس بسیار ناجوری است، پیش اسلام و اولیای‏‎ ‎‏اسلام هم یک انعکاس بدی دارد.‏

‏‏     این یک تکلیفی است برای همۀ ما که راجع به اموری که مربوط به سرنوشت ملتمان،‏‎ ‎‏مربوط به اسلام است، ما بی تفاوت نباشیم. بلکه با تمام قوه ای که داریم تعقیب کنیم که‏‎ ‎‏ان شاءالله مسائل تمام بشود؛ و قانون تصویب بشود. نه همین که اکثریت داشته باشند. آن‏‎ ‎‏اکثریتی که رفراندم داشت، ما آن اکثریت را طالبیم. والاّ اکثریت که معلوم است، اکثر‏‎ ‎‏مردم مسلم اند.‏

‏‏     اما ممکن است که یک وقت این هیاهویی که در اطراف این مسائل شده است، و‏‎ ‎‏اینهایی که می خواهند نگذارند این نهضت به ثمر برسد، تبلیغات سوء این طرف و آن‏‎ ‎‏طرف، مع الأسف بعضی از خودمان هم بی توجه به مسائل، باز راجع به قانون اساسی‏
‏‎

‎‏صحبتی می کنند. این صحیح نیست. برای اینکه ملت این آقایان را تعیین کرده است.‏

‏‏غرب و غرب باوران‏

‏‏ما حق نداریم که چیزی که خود ملت تعیین کرده است ماها ‏‏[‏‏در آن‏‏]‏‏ دخالت بکنیم. ما هم‏‎ ‎‏تابع ملت هستیم. ملت آقایان را تعیین کرده است. آقایان هم آن قانون را نوشته اند.‏‎ ‎‏تصویب کرده اند. و آقایان هم اهل خبره هستند. و آن طوری که ملت می خواستند، اینها‏‎ ‎‏را تمام کردند. دیگر بعد از این هی صحبت کردن از اینکه «فلان ماده چطوری است، با‏‎ ‎‏غرب نمی سازد» ما تا آمدیم مغز این آقایان را از غربزدگی خارج کنیم، پشت هشتم ما‏‎ ‎‏شاید بشود این کار. من نمی دانم آقایان از غرب چه دیده اند؟ غرب همین است که شما‏‎ ‎‏ملاحظه می کنید که این طور جنایات می کنند. آن وقت آن کسی که جانی مطلق است‏‎[1]‎‎ ‎‏می برند نگه می دارند و پشتیبانی از او می کنند. به حرف یک ملت مظلوم گوش‏‎ ‎‏نمی دهند. نمی گذارند که شورای امنیت تشکیل بشود. پولهای ایران را مثل دزدهای‏‎ ‎‏سرگردنه غارت می کنند. توقیف می کنند. غرب وضعش این است. و این سازمانهایی هم‏‎ ‎‏که درست کرده اند برای خودشان، همه برای منفعت غرب است. هیچ برای مظلومها‏‎ ‎‏نیست. شما شاید در طول این مجالسی که اینها درست کرده اند، یک جا پیدا نکنید که اگر‏‎ ‎‏امریکا یا دیگران که قدرتهاشان زیاد است، منافعش با یک مملکت ضعیفی تصادم پیدا‏‎ ‎‏بکند، اینها یک کاری برایشان کرده باشند. الآن چند وقت است که لبنان مبتلای به این‏‎ ‎‏سرطان است. این مجلسها چه کردند برای این. طول این مدتی که ما گرفتار این مسائل‏‎ ‎‏بودیم؟ در طول پنجاه و چند سال که ما گرفتار این مسائل و مصایب بودیم، این مجلسها‏‎ ‎‏برای ما چه کردند اینها همین است که یک وقتی منافع بزرگها ‏‏[‏‏ایجاب‏‏]‏‏ بکند، اینها ... به‏‎ ‎‏نفع بزرگها فعالیت بکنند؛ حفظ بکنند. و یک کلاهی هم سر ما بگذارند، به این که یک‏‎ ‎‏همچون مجالسی هست، و شوراهای امنیت هست، و سازمان ملل هست، و این چیزهایی‏‎ ‎‏است که برای ما درست کردند. و ما را می خواهند بازی بدهند. و ما هم بازی می خوریم.‏

‏
‏‎

‎‏انتظار غرب: تسلیم بی چون و چرا‏

‏‏     ما این آقایانی که هی می روند سراغ اینکه ببینیم چطور یک ‏‏[‏‏قانونی‏‏]‏‏ باشد، پسند‏‎ ‎‏غرب باشد، پسند غرب آن است که ما همه چیزمان را تقدیمشان بکنیم و بیچون و چرا،‏‎ ‎‏این پسند غرب است. اگر آقایان این را می خواهند، این پسند ملت ما نیست. و اگر آقایان‏‎ ‎‏یک چیزی خیال می کنند که در غرب خبری است، بدانند که در غرب خبری نیست جز‏‎ ‎‏جنایت، جز خیانت. من ملتشان را نمی گویم، ـ این ... «دولتهایشان». در هر صورت من‏‎ ‎‏خواهش می کنم از این آقایان، از اینهایی که یا روشنفکرند یا خودشان را به روشنفکری‏‎ ‎‏زده اند، که این قدر با سرنوشت یک ملت بازی نکنند. الآن شما مملکتتان ابتلا به هزار‏‎ ‎‏جور مصیبت دارد. مواجه با قدرت بزرگی مثل امریکاست. نباید حالا دیگر دسته دسته‏‎ ‎‏هرکدام یک چیزی بگویند. برخلاف مسیر ملت حرفهایی بزنند. امروز روزی است که‏‎ ‎‏همه شان با هم بنشینند تفاهم کنند. و دست به دست هم بدهند، تا این مصیبتها رفع بشود.‏‎ ‎‏اگر ملی هستند برای خاطر ملتشان، اگر علاقه ای به اسلام دارند برای خاطر علاقه به‏‎ ‎‏اسلامشان. و یک دسته ای هم معلوم بشود که اینها چکاره هستند. اینها خوب، همیشه در‏‎ ‎‏همه جا بوده است.‏

‏‏مدعیان هوادار حقوق بشر رویاروی ملت ایران‏

‏‏     در هر صورت آن چیزی که الآن لازم است برای همۀ ما این است که تعقیب کنیم و‏‎ ‎‏وادار کنیم اقشار مختلفه را. آقایان هرکدام از اهل هر بلدی هستند، خطبای آنجا را،‏‎ ‎‏علمای آنجا را، روشنفکرهای آنجا را وادار کنند که به مردم افهام کنند که بی تفاوت‏‎ ‎‏نباشند که ما وقتی که بنا باشد رفراندم کنیم‏‏[‏‏مبادا‏‏]‏‏ ببینیم که یک رفراندمی که مورد قبول‏‎ ‎‏ماهاست نباشد. و اما قضایایی که هست هیچ نباید از این قضایا ترسید. ما این قدر ابتلا به‏‎ ‎‏این قضایا داشتیم، و بیشتر از این مسائل. و این ملت ما، هی تا لب یک پرتگاه رفته و آمده‏‎ ‎‏بیرون. حالا دیگر موضع ملت ما یک موضعی است که این مسائل دیگر نمی تواند‏‎ ‎‏متزلزلش کند. هرچه می خواهند فریاد بزنند. و پولهای ما را نگذارند بیاید. و نگذارند‏
‏‎

‎‏شورای امنیت درست بشود. شورای امنیت هم درست شده بود، چیزی نبود. اما حالا‏‎ ‎‏بفهمند دنیا که مسائل این طوری است. و این اشخاصی که ادعای این را می کنند که برای‏‎ ‎‏«حقوق بشر» ‏‏[‏‏تلاش‏‏]‏‏ دارند، این مسائل، این مردم هستند، این جمعیت هستند، ما با اینها‏‎ ‎‏ابتلا داریم.‏

‏‏     من امیدوارم که تا آخر با قدرت و با قوه و با اتکال به خدای تبارک و تعالی، که فوق‏‎ ‎‏همۀ قدرتهاست، ما پیش ببریم. همان طوری که با اتکال به خدا، خدای تبارک و تعالی‏‎ ‎‏کارها را انجام داده. ما خیلی از موارد می بینیم که یک چیزی عمل می کنیم، خودمان هم‏‎ ‎‏درست سر درنمی آوریم که این چه خواهد شد. می بینیم خوب پیش رفته است. این جز‏‎ ‎‏این نبوده است که بنابراین بوده است که خدای تبارک و تعالی، انجام این مسائل را بدهد.‏‎ ‎‏و ما اطمینان داریم به اینکه خدای تبارک و تعالی، وقتی که یک جمعیتی توجه به او‏‎ ‎‏داشتند مأیوسشان نمی کند. و ما هم متوجه به خدا هستیم. و از خدای تبارک و تعالی‏‎ ‎‏می خواهیم که این مملکت را از این مفسده ها نجات بدهد. و این مملکت را مستقر کند. و‏‎ ‎‏حکومت را مستقر کند که حکومت اسلامی است.ان شاءالله .‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ محمد رضا پهلوی.