سخنرانی
زمان: 4 دی 1358 / 5 صفر 1400
مکان: قم
موضوع: توطئه و تبلیغات قدرتهای بزرگ بر ضد اسلام و راههای مقابله با آن
حضار: کارگزاران مسجد قبا، دانشجویان مریوان
بسم الله الرحمن الرحیم
راه رویارویی با جهانخواران
ما امروز مواجهیم با چند مطلب که تذکرش لازم است: یکی که همه می دانید مواجه با قدرتهای بزرگ که در خارج و داخل مشغول تبلیغات هستند بر ضد اسلام و توطئه هایی دارند. یکی هم خرابیهایی که در داخل کشور است و اشخاصی دامن می زنند به این خرابیها و اغفال می کنند جوانهای ما را از هر طرف.
ما امروز اگر بخواهیم با این قدرت بزرگ مواجه باشیم و در این میدان شکست نخوریم احتیاج به چند امر داریم: یکی اینکه ما اقتصاد خودمان را طوری کنیم که خودکفا باشیم که اولش قضیه زراعت است. مزرعه ها، کشتزارها با فعالیت همه جانبۀ قشرهای مختلف کشت بشوند. مع الأسف دستجاتی هستند که یا ندانسته، و به واسطۀ تحریک بعض عناصر ضد انقلاب، یا شاید بعضیشان هم دانسته ـ از باب اینکه از همان جمعیت هستند ـ نمی گذارند که کشت آنطوری که باید صورت بگیرد، صورت بگیرد. با اسمهای مختلف در اطراف ایران ـ هر جا بروید این مسائل هست که ـ در کشتزارها می روند و به اسم اینکه ما می خواهیم کمک کنیم به مستمندان و کمک کنیم به مردم، مانع می شوند از اینکه یک کشت صحیحی بشود، و این یک خطری است برای کشور ما.
خودکفایی اقتصادی، مهم ترین مسئولیت ملی
شما می دانید که اگر یک مملکتی در اقتصاد، خصوصاً این رشته اقتصاد که نان مردم هست در این احتیاج به خارج پیدا بکند، و یک احتیاج مبرمی که نتواند خودش اداره کند
صحیفه امامجلد 11صفحه 413
خودش را، و باید دیگران او را اداره کنند، این وابستگی اقتصادی، آن هم در این رشته، موجب این می شود که ملت ایران، مملکت ایران، تسلیم بشود به دیگران. اگر امریکا موفق بشود در این مطلبی که الآن پیش آورده است که همه قدرتها را دور خودش جمع کند و حصر اقتصادی بکند نسبت به ایران، ان شاءالله موفق نمی شود. لکن ما باید طرف احتیاط را بگیریم. اگر خدای نخواسته، موفق بشود و ایران را در حصر اقتصادی از جهات مختلفه قرار بدهد که یک جهتش هم همین قضیۀ خواربارهایی است که ما احتیاج به آن داریم، خوب، ما قاعدتاً نمی توانیم دیگر مقاومت کنیم، و این یک ضربه ای است که به نهضت ما می خورد که ضربه به اسلام است. پس تکلیف همۀ ماها هست که هر کس به هر مقداری که قدرت دارد در این امر کوشش کند.
در امر زراعت، در امر دامداری، هم دولت باید کمک کند و هم مردم باید به هم کمک کنند و هم کار بکنند مردم. مردم باید مشغول کار بشوند. یک مملکتی است که احتیاج به نیروی کار دارد اگر این نیرو به خدمت دیگری کشیده بشود ـ به کارهای دیگر کشیده بشود ـ این موجب این می شود که نتوانند این حاجتی که ملت دارد برآورده کنند. پس در رأس همۀ چیزها این است که یک کشوری راجع به ارزاقش محتاج نباشد به خارج. راجع به گوشتش و راجع به نانش و راجع به اینطور چیزهایش محتاج نباشد. و این لازم است که دامداریها رواج پیدا کنند و همین طور کشاورزی به طور وسیع درست بشود. دیروز بود ظاهراً که برادرهای قمی ما که آمده بودند اینجا. آنها می گفتند که قم امسال خودکفاست برای اینکه فعالیت شده است، خود مردم، و جهات مختلفه شده است که زمینهای زیادی زیر کشت رفته است. و روی این زمینه که آن زمینهایی که زیر کشت رفته است و فعالیتهای دیگری که سایر کشاورزها کردند، اگر بشود و ان شاءالله درست عمل بشود قم احتیاج به خارج ندارد. من خیلی از این جهت خوشحال شدم و اظهار تشکر کردم نسبت به آنها. و خداوند ان شاءالله حفظ کند آنها را. این مطلب همه جا باید بشود. مطلب در همه جای ایران باید بشود. یعنی هر منطقه ای باید کوشش کند که برای منطقه خودش خودکفا باشد.
صحیفه امامجلد 11صفحه 414
خودکفایی وظیفۀ شرعی و ملی
خوزستان آب فراوان و زمین فراوان دارد. هم آب فراوان دارد، هم زمین فراوان. این چنانچه کمک بشود، هم از طرف دولت کمک بشود، و هم ملت، دست به دست هم بدهند و هم مردم دست به دست هم بدهند و آنجا را کمک کنند و کشت کنند و دیمی، آبی، ایران هم دیمش خوب می شود، هم آبش، شاید دیمش بهتر هم باشد و بیشتر هم، دیم [بیشتر محصول می دهد] یعنی اگر آبی یک تخم هشت تخم درصد متداول باشد شاید آن بیست تخم باشد. در هر صورت این یک تکلیفی است الآن برای ما، نه قضیه یک مسئلۀ عادی است.
الآن مملکت ما در یک امر، در یک وضع غیرعادی دارد زندگی می کند. وضع عادی نیست که انسان بگوید که خوب، ما نمی خواهیم حالا این منفعت [را] داشته باشیم. یک وضع غیرعادی است که نمی توانیم بگوییم که نمی خواهیم. معنی نمی خواهیم این است که ما وابسته به خارج باشیم. وابستگی به خارج این است که همه چیزمان را دوباره در اختیار آنها بگذاریم. بنابراین، این یک تکلیف شرعی است. نه یک امر عادی باشد که ما از زراعت امسال دلمان نمی خواهد زیاد نفع ببریم. نه، این مسئله اینطور نیست، دلخواه نیست. در این وضع غیرعادی که ما به آن ابتلا داریم، این یک تکلیف هم ملی است و هم شرعی. یعنی اگر ما بتوانیم یک کاری بکنیم و نکنیم، پیش خدای تبارک و تعالی مسئول هستیم. این یک باب است که باب کشاورزی و دامداری و چیزهایی که مربوط به ارزاق مملکت است، یک مملکتی که می تواند و می توانست در دامداری جوری باشد که حتی به خارج هم شاید می توانست بدهد، حالا باید گوشتش را از یک جایی بیاورند و گندمش را از یک جایی بیاورند و تخم مرغش را از یک جایی بیاورند و هر چیزش را از یک جایی. برای ما عیب است این مطلب که ما همه چیزمان به دست غیر باشد و چشممان به این باشد که کی نان ما را بدهد، کی گوشت ما را بدهد. بنابراین باید همت کنند. همۀ قشرها همت کنند و این حاجت، ارزاقی را که ما احتیاج به آن داریم و ملت ما محتاج است، این را برآورند، و ان شاءالله خودکفا بشوند.
صحیفه امامجلد 11صفحه 415
توطئۀ تضعیف نمودن ارتش
یک جهت دیگر این است که یک اشخاصی که می خواهند اوضاع ایران آرامش نباشد در آن، اینها در بین ارتشیها، ژاندارمریها و شهربانیها رفتند و می گویند که ما این مراتب سلسله را نباید قبول کنیم. یک کلمۀ غلطی را توی مغز اینها فرو کردند که جامعه توحیدی. نمی دانند هم جامعۀ توحیدی اصلاً معنایش چیست. اگر یک معنای صحیحی هم داشته باشد، اینها نمی دانند. اینها خیال کردند که جامعۀ توحیدی معنایش این است که اصلاً ارتشی تو کار نباشد. همه شان یا سرباز باشند یا همه شان سپهبد باشند. این معنایش این است که ما ارتش نداشته باشیم. این چیزی که قدرت کشور ما باید باشد و بازوی توانای کشور باشد که ارتش است، و همین طور ژاندارمری و سایر قوای انتظامی. این چپگراهایی که به اسلام خودشان را بستند، الآن گرفتاری ما به این اشخاصی هست که با اسم اسلام دارند مقاصد دیگران را ترویج می کنند. یکیش همین است که می روند در سربازخانه ها و در بین ارتش، و بعضیشان هم شاید از همان ریشه های سابق باشد که دانسته می خواهند نگذارند که ارتش قوت بگیرد. قدرت ارتش را می خواهند از دست بگیرند و فلج کنند ارتش را. می گویند که نه، باید شماها افسر باشید و نه ما هم درجه دار، و باید یک مسئلۀ توحیدی پیش بیاید. مسئله توحیدی معنایش این است همه مان سپهبد باشیم یا همه مان سرباز، هیچ کس از هیچ کس اطاعت نکند.
معنی جامعۀ توحیدی
این جز این است که اصل ارتش را به هم بزند؟ یعنی ارتش ما نمی خواهیم؟ این معنایش این است که اصلاً ایران ارتش نمی خواهد. ایران ژاندارمری هم نمی خواهد. ایران شهربانی هم نمی خواهد. ایران دولت هم نمی خواهد. اصلاً جامعۀ توحیدی. اینها اصلاً نمی فهمند، اگر یک جامعه، توحیدی باشد معنایش چیست. جامعۀ توحیدی معنایش این است که در عین حالی که ـ فرض کنید ـ سرلشکر هست و دیگران باید از سرلشکر اطاعت بکنند و در عین حالی که سپهبد ـ فرض کنید اگر باشد ـ هست و در عین
صحیفه امامجلد 11صفحه 416
حالی که حکومت هست، همۀ اینها یک فکر داشته باشند. جامعۀ توحیدی معنایش این است که همه اینها به خدا فکر کنند؛ توجه به خدا داشته باشند نه هرج و مرج باشد. جامعۀ توحیدی اصل قابل وجود به آن معنا که می گویند نیست. جامعۀ توحیدی به آن معنا که می گویند خوب، همه رعیت باشند، ما دیگر نساج نمی خواهیم، ما دیگر فرض کنید که آن کسی که آهنگر نمی خواهیم، این توحیدی نمی شود. یکی زحمتش زیاد است. یکی زحمتش کم است. جامعۀ توحیدی در حیوانات هم کم است. در بعضی حیوانات یا اکثر حیوانات جامعۀ توحیدی است. یعنی اینکه دیگر در حیوانات یک بالا و پایین نیست، الاّ در بعضی شان. در مثل موریانه. آنها هم تمدن دارند و می گویند تمدنشان هم اسبق است از انسان. یا در مثلاً زنبور، زنبور نحل ـ یعنی زنبور عسل ـ آنها هم بالا و پایین دارند. اگر بنا باشد که به آن معنا که شما می گویید جامعۀ توحیدی، معنایش این است که تفاوت مابین افراد نباشد. شما در غیر حیواناتی که آن هم حیواناتی که تمدن ندارند، در غیر حیوانات، در کجای عالم پیدا می کنید که تفاوت نباشد، یعنی همۀ ما یا مهندس باشیم یا هیچ درس نخوانیم. همۀ کشور ما یا همه شان باید مهندس باشند. خوب، همه مهندس، ما کشاورز نمی خواهیم؟ همه کشاورز، ما کارگر نمی خواهیم؟ همه کارگر، ما کارفرما نمی خواهیم؟ اصلاً قابل ذکر است این؟
توطئه به نام جامعۀ توحیدی
یک کلمۀ جامعۀ توحیدی به گوششان خورده است، معنایش را نفهمیدند. یا آنهایی که در کار هستند و در کمین هستند که می خواهند این کشور را به هم بزنند، و می خواهند باز ما را تحت سیطرۀ امریکا و امثال امریکا قرار بدهند. آنها افتاده اند توی اینها. جامعه توحیدی! از آنها بپرسید جامعۀ توحیدی مقصودتان چیست؟ مقصود این است که ما درجه دار و افسر و سرباز نمی خواهیم! همه مان سرباز، اطاعت نمی خواهیم. وقتی که یک کسی فرمان بدهد هیچ کس نباید از او اطاعت کند. یا همه فرمان بده فرمانبر نداشته باشیم. یا همه فرمانبر، فرمانده نداشته باشیم. این کشور می شود؟ این مملکت می شود؟ این
صحیفه امامجلد 11صفحه 417
خیانت به ارتش نیست؟ این خیانت به اسلام نیست؟ اینها را به گوششان خواندند و یک شوراهایی درست کردند غلطی و به گوش اینها خواندند. می آیند در آنجا، درجه های خودشان را می کنند می دهند به افسر. می گویند تو درجه بده. این جز این است که یک مملکتی را به فساد بکشد. ما در این مملکت یک کاسب نمی خواهیم؟ تاجر نمی خواهیم؟ فرش فروش نمی خواهیم؟ یک مملکت ما همه اش باید یکسان، و به قول آنها جامعۀ توحیدی که آنها می فهمند، جامعۀ توحیدی باشد که همه یک جور باشند. محصل دیگر نمی خواهیم برای اینکه اگر محصل رفت تحصیل کرد، خوب فرق می کند با دیگران. توحیدی نیست که این، یکی بالاتر، یکی پایین تر. آن کسی که با فکرش مثلاً یک کار بزرگی انجام می دهد، این با آن رعیتی که با عملش یک جریب زمین را درست می کند، اینها در یک جامعه های عالم یک جور هستند اینها؟ در جامعه های دنیا، آن کسی که طیاره را درست می کند با آن کسی که چاه می کند برای آب، اینها یک جورند در دنیا؟ جامعه توحیدی نیست این که. آن یک کار دیگر می کند، این یک کار دیگر می کند. آن یک جور دیگر زندگی می کند، این یک جور دیگر.
جامعه توحیدی یا هرج و مرج
اینها چی می گویند؟ کجای دنیا جامعه توحیدی هست که اینجا باشد؟ در شوروی دیگر رؤسا و مرئوسین نیستند؟ کرملین حکم نمی کند برای همه کشور خودش. سردارهای آنجا حکم نمی کنند. صاحب منصبهای آنها، همۀ اینها از زیر بارشان در می روند، درجه هاشان می کنند که جامعه توحیدی نیست. چین هم که همین طور است. کجای دنیا هست که سرباز همه باشند؛ هیچ صاحب منصب نداشته باشند. یا همه صاحب منصب به یک درجه باشند. این چه غلطی است که در فکر اینها رفته. خیانت است این به اسلام. خیانت است این به کشور. خیانت است این به ارتش. ارتش باید باشد با همان قدرتی که باید باشد. البته همه به یک فکر باید باشند. جامعۀ توحیدی این است. تمام ملت ایران باید یک فکر کنند و آن این است که خودشان را از زیر بار اجنبی نجات
صحیفه امامجلد 11صفحه 418
بدهند، و خودشان اداره کنند ملت خودشان را، مملکت خودشان را. جامعۀ توحیدی آن بود که در این نهضتی که پیروز شدید شما، آن بود که در این نهضت پیروز شدید. یعنی همه آمدند با هم به طور وحدت کلمه، وحدت فکر. نه معنای جامعه توحیدی این است که هرج و مرج بشود. و نه دولتی باشد و نه ملتی باشد، و نه مدیری باشد و نه اداره ای باشد و نه مهندسی باشد، نه چیزی. این یک مسئله ای است که اصلاً خطرناک است برای مملکت ما.
لزوم هوشیاری در برابر خطر امریکا
این جوانهایی که در بین ارتش هستند، توجه داشته باشند. این یک خطری دارد برای کشور شما پیش می آورد. این کار به دست دیگران دارد واقع می شود، و شماها گول می خورید. قبل از اینکه شروع بشود به یک تصفیه ای و من آنطور قاطع که می توانم عمل کنم، عمل کنم، خودتان اصلاح کنید خودتان را، والاّ ما اینها را تصفیه خواهیم کرد. آنهایی که رفتند و کندند [درجۀ] خودشان ـ آنطور که برای ما نقل کردند ـ و به آنها هم گفتند شما هم بکنید، دیگر سربازی و نمی دانم [بالا و پایین] نیست، این بزرگتر خیانتی است که به مملکت ما دارید می کنید. قبل از اینکه ما دخالت در امر بکنیم خودتان اصلاح بکنید.
این هم یکی از گرفتاریهایی است که ما داریم که مواجه با آن هستیم. از آن طرف با امریکا ما مواجهیم. از این طرف با این جوانهایی که دارند کمک به امریکا می کنند. نمی فهمند اینها که اگر امریکا یک روزی بنایش بر این شد که بیاید اینجا شلوغی بکند، ما ارتش لازم داریم، ژاندارمری لازم داریم، جوانهای پاسدار لازم داریم، خودمان هم باید برویم، نمی فهمند این معنا را. گول خوردند از اشخاص. این اشخاص این توطئه را برای شما می کنند و می آیند به شما می گویند و شما را به خیال خودشان می خواهند که جامعۀ توحیدی برایتان درست کنند، اینها را معرفی کنید تا طرد بشوند. خودتان طردشان کنید. خود این جوانهایی که در آنجا هستند طردشان کنند. این مسیر برخلاف اسلام
صحیفه امامجلد 11صفحه 419
است. برخلاف ملت ایران است. برخلاف کشور است. برخلاف مصالح مسلمین است. یک همچو کار غلط را نکنند. هم قوای لشکری و هم ـ عرض می کنم ـ ارتش و هم ژاندارمری و هم پاسداران نباید هرج و مرج باشد. پاسدار: من پاسدارم، انقلابی است، هر کاری دلم می خواهد بکنم، این معنایش این است که یک انسجام نباشد در یک مملکت.
لزوم انسجام و هماهنگی میان نیروهای نظامی
وقتی هرج و مرج در یک مملکت باشد، زندگی تباه می شود. اگر فردا به شما هجوم کردند، نمی توانید جواب بدهید. اگر یک دشمنی به شما رو آورد، نمی توانید جواب بدهید. خوب، می بینید الآن هم در داخل، هم در خارج، ریختند به جان هم و یک قوه ای نیست که جلو اینها را بگیرد. برای چی؟ برای اینکه انسجام در بین خودتان نیست. بین خود قوای انتظامیه اصلاً نیست. پاسدارها برای خودشان علی حده، یک زندگی دارند، هر کدام برای هر جا، برای خودش و همین طور دیگران. اینها باید فکر بکنید خودتان اولا فکر بکنید. این پاسدارهایی که من از آنها خیلی هم تشکر می کنم، که مملکت ما را پاسدارها حفظ کردند. لکن حالا بین آنها هم افتادند اشخاصی که نمی گذارند اینها منسجم بشوند. اینها انسجام می خواهد. این قوا باید هماهنگ بشوند. اگر یک قوای مملکت هماهنگ نشوند نمی توانند کار انجام بدهند. همه جا باید هماهنگ بشوند. هر جا می روی؟ می بینی که پاسدار می رود توی پادگان ژاندارمری، تو پادگان ارتش، تهدیدش می کند، چه می کند، اهانت می کند، به ما نوشتند می آیند اهانت می کنند. آخر چه وضعی است این معنا؟ آخر شما مسلمانید. شما ملی هستید. شما برای خدا کار می کنید. برای کشورتان کار می کنید. خوب، باید همه تان با هم هماهنگ باشید تا کار را بتوانید انجام بدهید. این هم یکی از گرفتاریهایی است که الآن مملکت ما مبتلا به آن هست؛ و مبتلای به یک دسته دوست؛ دوستی که توجه ندارد، نادان. اشخاصی که متعهدند، اشخاصی که می خواهند کار بکنند، لکن یک دسته خدانشناس اینها را
صحیفه امامجلد 11صفحه 420
تحریکشان می کنند. جوانها هم با اذهان صاف خیال می کنند این که این حرف را می زنند درست می گویند. شما ریشه این مسائل را پیدا کنید که کی دارد می گوید. این هم یک چیزی هست. گرفتاریهای دیگر هم هست.
اتکال به قدرت الهی
لکن مع ذلک ما از باب اینکه متکی به یک قدرت بزرگی هستیم [ان شاءالله پیروزیم] ما خودمان هیچیم هیچ، ابدا. اگر یکیتان خیال بکنید که خودتان هم یک چیزی هستید، بدانید خطا کردید. خودمان هیچیم. این صداها هم که می کنند، خمینی کذا، اینها هم بیخود است، بیهوده است. خمینی هیچکاره است. کار دست یک قدرت بزرگی است که او انجام داد؛ آن است که کار دستش است. آن است که می تواند یک جمعیت بی سلاح را بر یک قدرت بزرگ موفق کند و پیروز کند. تا خودتان را، [دائماً] می بینید که من کذا و شما کذا، یک بشری را می بینید و چه می کنید، این فایده ندارد. ما برادر هستیم. همه با هم باید توجه کنیم به خدای تبارک و تعالی، و با اتکال به خدای تبارک و تعالی، ان شاءالله پیروز می شویم.
بیداری نسل جوان
و من امیدوارم که این جوانهای ما در هر جا که هستند؛ در ارتش هستند، در ژاندارمری هستند، در شهربانی هستند، در سپاه پاسداران هستند، در کمیته ها هستند، در دادگاهها هستند، در بازارها هستند، در خیابانها هستند، در کشاورزی هستند، در دامداری هستند، در کارخانه ها هستند، همۀ اینها به خودشان بیایند، ببینند که ما مواجه با یک قدرتی هستیم که اگر با هم نباشیم و به خدا توجه نداشته باشیم، ما یک لقمه آنها هستیم. باید به خدا توجه کنیم و همبستگی با هم داشته باشیم. یک مملکتی با هم جوش بخورد تا نتواند آسیب به او برسد. اگر ما فرد فرد باشیم، گروه گروه باشیم، همه مان آسیب می بینیم. برای اینکه همه ضعیفیم. اما چنانچه انسجام پیدا بکنیم، همۀ گروهها پشتیبان هم باشند، یک نظر باشند، جامعۀ توحیدی به این معنا پیدا بشود که همه پشتیبان هم و همه با
صحیفه امامجلد 11صفحه 421
وحدت کلمه و با وحدت نظر، بدون اینکه یکی بگوید نه، یکی بگوید آری، اگر اینطور بشویم ان شاءالله پیروز هستیم.
و من از خدای تبارک می خواهم که این مملکت ایران که مملکت اسلامی است؛ مملکتی است که خدای تبارک و تعالی به آن نظر دارد، رسول اکرم نظر دارد، ائمه هدی نظر دارند، این مملکت را از شرّ اشرار، چه اشرار خارج و چه اشرار داخل، نجات بدهد. خداوند شماها را، جوانهای ما را که خدمت می کنند برای مملکت خودشان و مشغول هستند، در هر نقطه ای خدمت می کنند به کشور، چه در زراعتش، چه در صناعتش، چه در ارتشش، چه در سایر قوای انتظامی، چه پاسدارها، خداوند همۀ آنها را قدرت بدهد، همۀ آنها را سالم و موفق کند. ان شاءالله موفق باشید و با قدرت پیش بروید که پیش می روید.
صحیفه امامجلد 11صفحه 422