مصاحبه

مصاحبه با مجله «تایم»؛ (اعتراض ملت ایران به دولت امریکا)

مصاحبه

‏زمان: 15 دی 1358 / 16 صفر 1400‏

‏مکان: قم ‏

‏موضوع: اعتراض ملت ایران به دولت امریکا ‏

‏مصاحبه کننده: خبرنگار مجله تایم‏

سؤال: ‏[‏‏احساسات ضد امریکائی در ایران وسیع است، امریکائیان هم به نوبت خود از ایران عصبانی‏‎ ‎‏هستند، دورنمای روابط دو جانبه را پس از قطعنامه شورای امنیت چگونه می بینید؟‏‏]‏

جواب: ‏احساسات ایرانیان علیه ملت امریکا نبوده، بلکه دولت امریکاست. ما سالها از‏‎ ‎‏بی عدالتی فریاد می زدیم و از اختناق شکایت داشتیم. اما امریکا شاه را بر تخت نشاند‏‎ ‎‏یعنی در 1941 متفقین او را به جای رضاخان که نوکر انگلیس بود نشاندند و دولت امریکا‏‎ ‎‏در برابر مخالفت مردم ایران پیوسته از او حمایت کرد. شاه همه منابع ما را غارت کرد،‏‎ ‎‏شرف ملی ما، سرمایه های ما، استعدادهای جوانان ما را بر باد داد، بدین ترتیب ایرانیان‏‎ ‎‏نمی توانند نظر خوبی به دولت امریکا داشته باشند و اخیراً ملت ما به این نتیجه رسید که‏‎ ‎‏دولت کارتر، به اصطلاح سفارتخانه خود را به صورت پایگاهی برای جاسوسی و توطئه‏‎ ‎‏علیه ایران درآورده است. جاسوسان تحت عنوان مأموران سفارت فعالیت می کردند و‏‎ ‎‏اکنون که ملت ما این حقیقت را دریافته، امریکا را دشمن شماره یک خود می شناسد. به‏‎ ‎‏عقیده ما، ملت امریکا به خاطر رفتار دولتشان در ایران، به هیچ وجه قابل سرزنش نیستند.‏‎ ‎‏اگر امریکا بخواهد از طریق دخالت نظامی یا محاصره اقتصادی و یا شیوه های ارعاب، ما‏‎ ‎‏را از عدالت محروم کند، هرگز بحران حل نشده و در اندیشه مردم باقی خواهد ماند.‏‎ ‎‏مردم امریکا نباید بگذارند کارتر چنین شیوه ای را ادامه دهد، در غیر اینصورت ملت ما‏‎ ‎‏متدرجاً تصور خواهد کرد که مردم امریکا هم در سوءنیت کارتر نسبت به ایران سهیمند.‏‎ ‎‏راه دیگری که در برابر دولت امریکا وجود دارد این است که به اقدامات ناصوابی که در‏‎ ‎‏ایران کرده اعتراف کند. از دیدگاه ما راه حل بحران، تحویل شاه مخلوع به ایران و‏

صحیفه امامجلد 12صفحه 34
‏اقداماتی برای جبران ضایعاتی است که دیکتاتوری او بر ملت وارد آورده است. البته‏‎ ‎‏ضایعاتی جبران ناپذیر هم وجود دارد منجمله شهادت صد هزار نفر در مبارزه علیه شاه،‏‎ ‎‏نیرو و استعدادهای انسانی که در راه سرنگونی او به کار گرفته شد قابل اعاده نیست، اما ما‏‎ ‎‏انتظار پس دادن ثروتهایی را داریم که از این ملت غارت کرده است. در صورتی که ملت‏‎ ‎‏ایران قانع شود که رئیس جمهور شایسته ای به جای کارتر مایل به انجام عمل ناروا علیه ما‏‎ ‎‏نیست، می تواند رفتاری عادی با امریکا داشته باشد، آن نوع روابطی که ما با دیگر‏‎ ‎‏کشورها داریم.‏

ــ     ‏[‏‏اینکه بیشتر کشورهای عالم گروگان گیری را محکوم کرده اند، تردیدی در شما در مورد موضعتان‏‎ ‎‏پدید نمی آورد؟‏‏]‏

ــ     ‏بیشتر کشورهائی که این کار را کرده اند، زیر فشار امریکا بوده است. ما می خواهیم به همه‏‎ ‎‏دنیا نشان دهیم که قدرت های فائقه را هم می توان به نیروی ایمان شکست داد. ما در برابر‏‎ ‎‏دولت امریکا با همه قدرتش مقاومت می کنیم و از هیچ قدرتی نمی ترسیم.‏

ــ     ‏[‏‏آیا می دانید که شما ایران را منزوی کرده اید؟ حتی ملتهای اسلامی هم گروگان گیری را محکوم‏‎ ‎‏کرده اند. شما امریکا را از ایران بیرون کرده اید ولی چه کسی می تواند شما را از فشار شوروی رها‏‎ ‎‏سازد؟‏‏]‏

ــ     ‏ما امریکا را بیرون کردیم که دولتی اسلامی به وجود آوریم، نه اینکه شوروی را جانشین‏‎ ‎‏آن کنیم. شعارهای ملت ما این حقیقت را جلوه گر می سازد. ما مرتباً گفته ایم نه غرب و نه‏‎ ‎‏شرق. اگر روزی شوروی به ما فشار آورد، با همان نیروئی با آن مقابله خواهیم کرد که به‏‎ ‎‏ما امکان بیرون راندن امریکا را داد یعنی نیروی ایمان.‏

ــ     ‏[‏‏شما باید قبول کنید که امریکا هرگز شاه را تحویل ملت ایران نخواهد داد. اگر تردیدی دارید، معلوم‏‎ ‎‏است که امریکا را نشناخته اید. اگر سازمان ملل حاضر به تحقیق در شکایات شما شود، گروگان ها را آزاد‏‎ ‎‏خواهید کرد؟ در عین حال آیا همه دیکتاتورهای عالم باید مورد تحقیق سازمان ملل قرار گیرند؟‏‏]‏

ــ     ‏ما امریکا را خوب می شناسیم و می دانیم که می توانیم در برابرش مقاومت کرده و از‏‎ ‎‏شرفمان دفاع کنیم. ما نشان داده ایم که در برابر بیعدالتی بزرگ او که پناه دادن شاه است‏

صحیفه امامجلد 12صفحه 35
‏می توانیم مقاومت کنیم. ما باید بر امریکا غلبه کنیم و او را در همه منطقه شکست دهیم.‏‎ ‎‏خروج شاه از امریکا معما را حل نمی کند. یک سازمان بین المللی باید تلاش های جدی‏‎ ‎‏را صورت دهد تا امریکا را وادار به تحویل شاه خائن به ایران کند. این سازمان باید‏‎ ‎‏ثروتی را که شاه غارت کرده، به صاحبان اصلیش که ملت ایرانند، برگرداند. چنین‏‎ ‎‏سازمانی همچنین باید همه دیکتاتورها را محاکمه کند. ما تسلیم بی عدالتی نخواهیم شد و‏‎ ‎‏با ستمکاران کنار نخواهیم آمد.‏

ــ     ‏[‏‏اگر بحران گروگان ها حل شود، آیا پیش بینی عادی شدن روابط نظیر از سر گرفتن خرید اسلحه و‏‎ ‎‏معاملات تجارتی را از امریکا می کنید؟‏‏]‏

ــ     ‏ما با هر نوع معامله ای که مصالح مسلمین را آسیب رساند مخالفیم. پیوندهای تجارتی و‏‎ ‎‏دیگر مبادلات، مادام که به مصلحت ملت ما باشد برای ما مورد قبول است. در عین حال‏‎ ‎‏دولت مسئول امضای چنان موافقت نامه هائی است نه من.‏

ــ     ‏[‏‏اقتصاد ایران زنده نشده، فقیران جنوب تهران مثل گذشته اند؛ نیروهای مسلح احتمالاً نمی توانند از‏‎ ‎‏ایران در برابر حمله دفاع کنند؛ فعالیت سیاسی عادی به چشم نمی خورد، با توجه به این خصوصیات‏‎ ‎‏نباید بگویم که انقلاب موفق نشده است؟‏‏]‏

ــ     ‏ممکن است همه این مشاهدات درست باشد اما انقلاب موفق بوده است، حتی ارکان‏‎ ‎‏انقلاب محکم تر شده است. این حقیقتی است که ملت ما به انقلاب عادت کرده اند و‏‎ ‎‏امروز همه انقلابی و آماده شهادت هستند. من جداً اعلام می کنم که ما می توانیم به‏‎ ‎‏آسانی در برابر تجاوز امریکا بایستیم. امریکا ممکن است ما را شکست دهد ولی نه‏‎ ‎‏انقلاب ما را و به همین دلیل است که من به پیروزی خودمان اطمینان دارم. دولت امریکا‏‎ ‎‏مفهوم شهادت را نمی فهمد. ما با چنین روحیه ای است که همه مشکلات ایران را حل‏‎ ‎‏می کنیم. به شعارهای مردم نگاه کنید که می گویند، «کارتر نمی داند منطق شهادت‏‎ ‎‏چیست». باید به شما بگویم که ضایعاتی که با آن روبرو هستیم زائیده پنجاه سال خیانت‏‎ ‎‏خاندان پهلوی است و حداقل بیست سال ترمیم آن طول می کشد. آزادی و جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی برقرار شده اما استقلال کامل نیازمند قطع وابستگی به شرق و غرب است و آن‏

صحیفه امامجلد 12صفحه 36
‏هم هدفی است که ما به آن خواهیم رسید.‏

ــ     ‏[‏‏پاره ای اوقات شما با صدور اعلامیه هائی به مردم می گویید چه کار بکنند و در عین حال وقتی که‏‎ ‎‏می خواهید از مسئولیت اجتناب کنید می گویید من نمی توانم کاری بکنم، این در اختیار مردم یا‏‎ ‎‏دانشجویان است؟‏‏]‏

ــ     ‏این حقیقتی است که من هم مثل دیگران نظرم را ابراز کرده و در مورد آنچه که باید انجام‏‎ ‎‏شود اظهار نظر می کنم اما شما نباید تردیدی داشته باشید که گروگان ها در دست‏‎ ‎‏دانشجویانند.‏

ــ     ‏[‏‏آیا هرگز در مورد چیزی اشتباه کرده اید؟‏‏]‏

ــ     ‏فقط محمد رسول الله و دیگر پیامبران و ائمه اشتباه نمی کردند، هر کس دیگری اشتباه‏‎ ‎‏می کند.‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 12صفحه 37