سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (وحدت مسلمین ـ نظم در نیروهای مسلح)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: قبل از ظهر 27 مرداد 1359 / 7 شوال 1400‏

‏‏مکان: تهران، حسینیۀ جماران‏

‏‏موضوع: اتحاد و برادری همۀ مسلمین ـ حفظ نظم و انسجام در نیروهای مسلح ‏

‏‏حضار: اقشار مختلف مردم ـ کارکنان جهاد سازندگی سیستان و بلوچستان و جیرفت و دزک آباد یزد‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏طرح مهم ابرقدرتها در ایجاد اختلاف‏

‏‏     خدای تبارک و تعالی را شکر گزاریم که ملت ایران، همۀ طوایف، برادران شیعی‏‎ ‎‏مذهب و برادران اهل سنت در کنار هم و با برادری برای پیاده کردن احکام اسلام کوشش‏‎ ‎‏می کنند. برادران و خواهران من، ما امروز در یک عصری واقع هستیم که تمام دنیا، تمام‏‎ ‎‏کشورها، از اقصی نقاط عالم تا اینجا، به منزلۀ یک خانه شدند. در سابق اگر قضیه ای واقع‏‎ ‎‏می شد در یک شهری، برای یک شهر دیگر هیچ مطرح نبود و شهر دیگر از آن مطلع‏‎ ‎‏نمی شد، یا اگر مطلع می شد، برای او قضیه ای نبود. لکن امروز وضع عصر ما طوری شده‏‎ ‎‏است که قضایایی که در یک کشور واقع می شود، در همۀ کشورهای دنیا، در اقصی‏‎ ‎‏کشورهای دنیا منعکس می شود و برای آنها مطلب است. اینطور نیست که اگر ما در اینجا‏‎ ‎‏با هم اختلافی بکنیم، منحصر باشد به یک شهری یا یک کشوری مثل کشور ایران، بلکه‏‎ ‎‏انعکاسش در تمام کشورهای دنیا هست و بازتابش در همه جا هست. امروز وضع سیاسی‏‎ ‎‏دنیا طوری است که تمام کشورهای عالم در تحت نظر سیاسی ابرقدرتها هستند. همه جا‏‎ ‎‏را ناظر هستند و برای شکست همۀ طوایف و قشرهای دیگر طرحها دارند و مهمِّ طرحها‏‎ ‎‏آن است که بین برادرها اختلاف ایجاد کنند. طرحهای اساسی و سیاسی آنها این است که‏‎ ‎‏با اسمای مختلف و با صورتهای متعدد بین برادرها، بین دوستها اختلاف بیندازند.‏

‏‏سیاسی بودن احکام اخلاقی اسلام‏

‏‏     اسلام، احکام اخلاقی اش هم سیاسی است. همین حکمی که در قرآن هست که‏
‏‎

‎‏مؤمنین برادر هستند،‏‎[1]‎‏ این یک حکم اخلاقی است، یک حکم اجتماعی است، یک‏‎ ‎‏حکم سیاسی است. اگر مؤمنین، طوایف مختلفه ای که در اسلام هستند و همه هم مؤمن به‏‎ ‎‏خدا و پیغمبر اسلام هستند، اینها با هم برادر باشند، همان طوری که برادر با برادر نظر‏‎ ‎‏محبت دارد، همۀ قشرها با هم نظر محبت داشته باشند، این علاوه بر اینکه یک اخلاق‏‎ ‎‏بزرگ اسلامی است و نتایج بزرگ اخلاقی دارد، یک حکم بزرگ اجتماعی و نتایج‏‎ ‎‏بزرگ اجتماعی دارد. شما ببینید که در همین برهه از زمان که اسلام در اینجا یک سایۀ‏‎ ‎‏ضعیفی انداخته است، این «برادری» که مقدار ناقصی الآن در ایران ایجاد شده است، چه‏‎ ‎‏آثار رحمتی هست در آن و چه انعکاس رحمانیت الهی در این کشور هست. این جهاد‏‎ ‎‏سازندگی که همۀ قشرهای ملت را در تحت لوای خودش قرار داده است و جوانهای ما از‏‎ ‎‏هر قشری در این جهاد سازندگی وارد می شوند، این اثر آن اخوت اسلامی است که‏‎ ‎‏دارند. اینها برادر هستند؛ توی کشور با هم برادر هستند و لهذا، با نظر برادری به هم نگاه‏‎ ‎‏می کند. و اخوت اسلامی اقتضای این را می کند که در این جهت اجتماعی همه با هم‏‎ ‎‏کمک کنند و این کشوری که از خودشان هست همه آباد کنند آن را و پاکسازی کنند آن‏‎ ‎‏را و بسازند آن را.‏

‏‏اتحاد و برادری، منشأ پیروزی ها‏

‏‏     و این یک حکم اخلاقی است که در آن حکم اجتماعی هم هست و علاوه بر این‏‎ ‎‏جهات سیاسی دارد. جهات سیاسی آن همین بود که همه دیدید که ملت ایران وقتی که با‏‎ ‎‏هم مجتمع شدند و برادروار با هم در کنار هم بودند و همه توجه به برادری اسلامی خود‏‎ ‎‏داشتند، قدرتهای بزرگ نتوانستند در مقابل این برادرها؛ در مقابل اینهایی که مجتمع با‏‎ ‎‏هم شدند، نتوانستند در مقابل اینها قیام کنند و تاب مقاومت بیاورند؛ همه راه خودشان را‏‎ ‎‏گرفتند و رفتند، گرچه بعض از ریشه های فاسدشان مخفیانه در این ملت و در این کشور‏‎ ‎‏هست، لکن این ریشه های فاسد نمی توانند این اخوت ایمانی که الآن در شما هست این‏
‏‎

‎‏را به هم بزنند.‏

‏‏     این اخوت ایمانی که خدای تبارک و تعالی امر به اخوت کرده است و عقد اخوت بین‏‎ ‎‏مؤمنین انداخته است، انحصار به مؤمنین ایران ندارد. انحصار به مؤمنین یک کشور‏‎ ‎‏ندارد. این عقد اخوت بین تمام مؤمنین دنیاست. تمام ممالک اسلام باید با هم مثل برادر‏‎ ‎‏باشند و اگر ممالک اسلامی مثل برادر با هم باشند و توده هایی که در هر کشوری زندگی‏‎ ‎‏می کنند با توده های کشور دیگر مثل برادر نظر داشته باشند، اینها بر همۀ قدرتهای عالم‏‎ ‎‏مسلط خواهند شد. امروز شما گمان نکنید که اگر در یک گوشۀ عالم یک قضیه واقع‏‎ ‎‏بشود، سایر ممالک دیگر مطلع نمی شوند. امروز دنیا یک عائله شده است. دنیا یک‏‎ ‎‏موجود شده است که همۀ عالم از هم مطلع می شوند. با این رادیو و تلویزیون می بینید که‏‎ ‎‏مطلبی که در یک گوشۀ دیگر عالم واقع می شود در همه جا منتشر می شود. باید این‏‎ ‎‏اخوت ایمانی طوری باشد که یک کشوری با کشور دیگری نظر خلاف نداشته باشند.‏‎ ‎‏کشورهای اسلامی با هم نظر دوستی داشته باشند. و مخالفین ما کوشش می کنند که در‏‎ ‎‏تمام جاهایی که ممالک مستضعفین هست، و ملتهای مستضعف هست، چه ملتهای‏‎ ‎‏اسلامی و چه غیر اسلامی که مستضعف هستند کوشش می کنند که با فعالیتهای متعدد بین‏‎ ‎‏اینها جدایی بیندازند، بین اینها تفرقه بیندازند، ممالک را از هم جدا کنند، کشورهای‏‎ ‎‏اسلامی را از هم جدا کنند، ملتهای اسلامی را از هم جدا کنند و لهذا، می بینید که‏‎ ‎‏گویندگانشان، آنهایی که ادعای اسلام می کنند در عین حالی که با یهود موافقت کرده اند؛‏‎ ‎‏یعنی، با صهیونیست موافقت می کنند، لکن جدیت دارند که بین برادرهای مسلم تفرقه‏‎ ‎‏بیندازند و با هر طوری شده است برادرهای مسلم را از هم جدا کنند. اینها یک نقشه های‏‎ ‎‏سیاسی است که کشورهای بزرگ به واسطۀ عمالشان می خواهند در ممالک اسلامی پیاده‏‎ ‎‏کنند.‏

‏‏تأثیر سوء انعکاس اختلافات بین مسلمانان‏

‏‏     مسلمین باید بیدار باشند. مسلمین باید هوشیار باشند که امروز مثل دیروز نیست. این‏‎ ‎‏عصر ما مثل عصرهای سابق نیست که هر طایفه ای در محل خودشان منافع خودشان را به‏
‏‎

‎‏دست بیاورند. امروز منافع همۀ کشورهای اسلامی به هم پیوند ‏‏[‏‏خورده‏‏]‏‏ است. منافع‏‎ ‎‏کشور اسلامی ایران با منافع کشور اسلامی سایر کشورها، اینها با هم پیوند دارند. چنانچه‏‎ ‎‏اختلافی بین ملت ایران با ملتهای دیگر بیفتد، اختلافی ما بین برادرهای اهل سنت ما با‏‎ ‎‏برادرهای اهل تشیع ما واقع بشود، این به ضرر همه مان هست، به ضرر همۀ مسلمین‏‎ ‎‏هست. و آنهایی که می خواهند ایجاد تفرقه بکنند اینها نه اهل سنت هستند و نه اهل تشیع‏‎ ‎‏هستند. آنها کسانی هستند که کارگردانان دولتهای ابرقدرت هستند و در خدمت آنها‏‎ ‎‏هستند. آنهایی که کوشش دارند بین برادرهای اهل سنت ما با برادرهای اهل تشیع تفرقه‏‎ ‎‏بیندازند، اینها اشخاصی هستند که برای دشمن اسلام، برای دشمنهای اسلام مشغول‏‎ ‎‏توطئه هستند و می خواهند دشمنهای اسلام را بر مسلمین غالب کنند. آنها طرفدار امریکا‏‎ ‎‏هستند. بعضی طرفدار شوروی هستند. و باید مسلمین در هر جا که هستند، توجه کنند که‏‎ ‎‏امروز تفرقه ما بین یک مملکتی ـ ولو در اقصی بلاد دنیا باشد ـ با مملکت دیگری که با او‏‎ ‎‏در شرق و غرب با هم جدا هستند، امروز مثل سابق نیست. امروز هر مسئله ای در یک‏‎ ‎‏گوشۀ دنیا واقع بشود، مسئلۀ دنیاست، نه مسئلۀ همانجا. چنانچه یک تفرقه ای بین شما‏‎ ‎‏برادرها در ایران واقع بشود، این یک مسئله ای است در همۀ دنیا. و اگر تفرقه ای ما بین‏‎ ‎‏برادران ایرانی و برادرهای عراقی واقع بشود؛ یعنی، ملت عراق واقع بشود، این یک‏‎ ‎‏مسئله ای در دنیا هست، نه یک مسئله ای بین اینجا و عراق باشد؛ این را در دنیا رویش‏‎ ‎‏حساب می کنند. و در دنیا آنهایی که می خواهند تمام منافع دنیا را به جیب خودشان بزنند‏‎ ‎‏وسلطۀ خودشان را به تمام ممالک دنیا تحمیل کنند، آنها همین تفرقه ای که بین برادرهای‏‎ ‎‏شیعۀ ما و سنی ما فرضاً اتفاق بیفتد در ایران، آنها بهره برداری می کنند و همین طور اگر‏‎ ‎‏بین برادرهای ایرانی ما و برادرهایی که در پاکستان هستند یک اختلافی واقع بشود،‏‎ ‎‏بهره برداری می کنند آنها. ما باید بیدار باشیم و بدانیم که این حکم الهی که فرموده است:‏‎ ‎‏اِنَّمَا المؤمِنُونَ اِخوة،‏‎[2]‎‏ برادر هستند اینها و هیچ حیثیتی جز برادری با هم ندارند و مکلفند که‏‎ ‎
‏‎

صحیفه امامجلد 13صفحه 133

‎‏مثل برادر با هم رفتار کنند. این یک حکم سیاسی است که اگر ملتهای مسلم، که تقریباً‏‎ ‎‏یک میلیارد جمعیت هستند، اینها برادر با هم باشند و به برادری با هم رفتار کنند، هیچ‏‎ ‎‏آسیبی بر اینها واقع نمی شود و هیچ یک از ابرقدرتها قدرت اینکه تجاوز به آنها بکنند‏‎ ‎‏ندارند. برادرها، باید متوجه این معنا باشند.‏

‏‏لزوم توأم بودن جهاد سازندگی با جهاد نفس‏

‏‏     واما قضیۀ جهاد سازندگی که شما آقایان از این جهاد سازندگی هستید وکار پر ارزشی‏‎ ‎‏شما دارید، باید توجه داشته باشید که علاوه بر اینکه جهاد سازندگی می کنید، جهاد با‏‎ ‎‏نفس خودتان هم بکنید. اگر ـ خدای نخواسته ـ در این جهاد سازندگی یک کاری بشود‏‎ ‎‏که برخلاف مصلحت اسلام است، برخلاف مصلحت انقلاب است، اسباب دلسردی‏‎ ‎‏مردم می شود. خدای نخواسته، اگر بعض از اشخاص غافل یکوقت یک عملی بکنند‏‎ ‎‏برخلاف مقررات دولت اسلامی و بخواهند یک شلوغکاری بکنند، اینها جهاد نفْس‏‎ ‎‏نکرده اند و جهاد سازندگی اشان هم مفید نیست.باید شما آقایانی که یک همچو عمل‏‎ ‎‏بسیار شریفی را متکفل هستید و ارزنده است این عمل شما پیش اسلام، باید توجه بکنید‏‎ ‎‏که آن اخلاق اسلامی که اخوت اسلامی است و برادری است و برابری است، این را‏‎ ‎‏ملاحظه کنید. و مبادا یکوقت در یک جایی برخلاف مقررات و برخلاف نظم عمل‏‎ ‎‏بکنید. این یک امری است، برای همۀ کشور ما هست، برای همۀ نهادهای کشور ما هست‏‎ ‎‏که باید انتظام و نظم را و مقررات جمهوری اسلامی و مقررات حکومت اسلامی را باید‏‎ ‎‏موبه مو دریافت کنند و موبه مو عمل کنند و برخلاف مقررات عمل نکنند. این یک مطلب‏‎ ‎‏اسلامی است. حکومت حالا مثل حکومت زمان شاه مخلوع نیست که اگر تخلف بکنید،‏‎ ‎‏این جزء فضایل شما می شود. حالا اگر تخلف از احکام حکومت اسلامی بکنید، این‏‎ ‎‏جزء رذایل است، این رذیله است، این پیش خدا صحیح نیست. در اسلام باید نظم مقرر‏‎ ‎‏باشد.‏

‏‏حفظ نظم و رعایت مراتب در قوای مسلح‏

‏‏     این را من به همه مسلمینی که در همه جا هستند عرض می کنم و بخصوص به ملت‏
‏‎

‎‏شریف اسلام از هرطبقه ای هستند، اگر بنا باشد که در قوای انتظامی، قوای مسلح، در‏‎ ‎‏ارتش نظم نباشد و بخواهد هر کسی به خیال خودش عمل بکند و سلسله مراتب را‏‎ ‎‏ملاحظه نکند این یک امری است برخلاف مقررۀ اسلامی است؛ حکمی است که اسلام‏‎ ‎‏کرده است که باید این نظم محفوظ باشد، باید مراتب محفوظ باشد. و اینطور نباشد که‏‎ ‎‏هرکس هر طوری دلش بخواهد تضعیف کند قوای انتظامی را، ارتش را، ژاندارمری را و‏‎ ‎‏سایر قوای مسلح مثل پاسداران را. همان طوری که همۀ ملت موظفند که این قوای‏‎ ‎‏انتظامی را حفظ کنند و پشتیبانی کنند و نظم را مراعات کنند و دخالت در امور نظام نکنند،‏‎ ‎‏خود نظامیها هم و خود اشخاصی که در قوای انتظامی هستند باید مقررات را حفظ بکنند‏‎ ‎‏و از فرماندهان خودشان فرمانبرداری کنند. هم جهادسازندگی باید مقررات را حفظ‏‎ ‎‏بکنند و هم کسان دیگری که در هر جا مشغول کاری هستند. اینطور نباشد که جهاد‏‎ ‎‏سازندگی دخالت در یک امر دیگری که وظیفۀ او نیست بکند، یا مثلاً پاسدارها دخالت‏‎ ‎‏در یک امری که در وظیفۀ آنها نیست بکنند، یا ارتشیها اینطور، یا دیگران در ارتش‏‎ ‎‏دخالت بکنند، یا دیگران در ژاندارمری دخالت بکنند. باید هر نهادی روی همان‏‎ ‎‏مقرراتی که دارد عمل بکند و امروز این یک مسئلۀ اسلامی است. شما خیال نکنید که ما‏‎ ‎‏حالا یک دولتی داریم که جدای از مسلمین و جدای از مقاصد اسلام است. امروز تمام‏‎ ‎‏افرادی که متکفل امور این مملکت هستند و متکفل ادارۀ این مملکت هستند، همه از‏‎ ‎‏«جنودالله » هستند و همه خدمت به اسلام دارند می کنند و نباید آنها را تضعیف کرد.‏

‏‏     ملت باید پشتیبان همۀ این نهادها باشد و همۀ نهادها هم باید خودشان مقررات را به‏‎ ‎‏طوری که در هر نهادی مقررات هست عمل بکنند و خلاف مقررات، خلاف شرع است،‏‎ ‎‏نباید عمل بکنند. و هیچ طایفه ای و هیچ نهادی در نهاد دیگری نباید دخالت بکند؛ نباید‏‎ ‎‏کمیته ها مثلاً دخالت بکنند در امر ارتش، نباید ارتش دخالت بکند در امر کمیته ها، نباید‏‎ ‎‏قوۀ اجراییه دخالت در قوۀ قضاییه یا تقنینیه بکند و نباید آنها در قوۀ قضاییه دخالت‏‎ ‎‏بکنند. باید به همان طوری که قانون اساسی اسلامی مقرر کرده است و ملت به آن رأی‏‎ ‎‏داده است، باید به همان طور عمل بشود و اسباب این نشود که هر طایفه ای برای خودشان‏
‏‎

‎‏یک حکومتی داشته باشند و یک کارهای برخلاف مقررات بکنند.‏

‏‏پیشرفت مملکت در سایه اتحاد و عمل به مقررات‏

‏‏     اگر بخواهید اسلام را پیش ببرید و اگر بخواهید مملکت خودتان را از دست ابرقدرتها‏‎ ‎‏و چپاولگریهای بین المللی نجات بدهید، باید همۀ مقرراتی که تحت عمل هر یک‏‎ ‎‏هست، آن مقررات عمل بشود و هیچ نهادی با نهاد دیگر معارضه نکند و تمام برادر‏‎ ‎‏باشند و با برادری با هم رفتار بکنند. و من امیدوارم که تمام برادرهای ما در اطراف ایران،‏‎ ‎‏چه برادرهای اهل سنت و چه برادرهای اهل تشیع و تمام کسانی که در این ملت هستند از‏‎ ‎‏اقلیتهای مذهبی، همه با هم مجتمع باشند و همه مثل برادر با هم رفتار کنند تا اینکه، این‏‎ ‎‏مملکت به پیش برود و احکام اسلام در او جاری بشود و رفاه همۀ مسلمانها و همۀ کسانی‏‎ ‎‏که در کشور اسلامی سکونت دارند حاصل بشود. و من امیدوارم که همۀ ملتهای اسلامی،‏‎ ‎‏گمان نکنند این ملتهای اسلامی که ما در یک گوشه ای هستیم و آنها در گوشۀ دیگر،‏‎ ‎‏قرآن همۀ شما را برادر خوانده، قرآن عقد اخوت بین همۀ شما ‏‏[‏‏بسته است‏‏]‏‏. آن کسی که‏‎ ‎‏در آخر نقطۀ عالم هست و مسلم است و مؤمن است، با آن کسی که در اول نقطۀ عالم‏‎ ‎‏هست ـ و بین مشرق و مغرب، با آنها جدایی هست ـ اینها جدایی از هم ندارند و همه با‏‎ ‎‏هم برادرند، و باید به حکم اسلام همه با هم برادری کنند و متفرق نشوند و جدای از هم‏‎ ‎‏نباشند و مصالح خودشان را مصالح اسلام و مسائل همۀ ملتها بدانند. و هر ملتی مصلحت‏‎ ‎‏ملت دیگری را مصلحت خودش بداند و مؤمنین در هر جا که هستند برادر باشند و به‏‎ ‎‏برادری رفتار کنند. و اگر یک جائری به یکی از ممالک اسلامی تعدی کرد، این را تعدی‏‎ ‎‏به خودشان بدانند. و من امیدوارم که با نظر کردن به این حکم اسلامی که همۀ مردم، همۀ‏‎ ‎‏مسلمانها برادر هستند، این مملکت مصالح خودش را به دست بیاورد و همۀ ممالک‏‎ ‎‏اسلامی بر ابرقدرتها غلبه کنند و موفق به این بشوند که احکام اسلام را تا آخر اجرا بکنند. ‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• - اشاره به بخشی از آیۀ 10، سورۀ حجرات: «اِنَّمَا المُؤِمنُونَ اِخوةٌ» به حقیقت مؤمنان همه برادر یکدیگرند.
• -سوره حجرات، آیه 10.