بیانات خطاب به دبیر کل کنفرانس اسلامی (جنایات صدام و لزوم مقابله با آن)

‏‏بیانات‏

‏‏زمان: قبل از ظهر 28 مهر 1359 / 10 ذی الحجه 1400‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: جنایات صدام و لزوم مقابله با آن ‏

‏‏مناسبت: عید سعید قربان‏

‏‏مخاطب: حبیب شطی (دبیر کل کنفرانس اسلامی)‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏     الآن جنگ در ایران است و این خود دلیل بر تهاجم آنها بر ماست و اگر ما مهاجم‏‎ ‎‏بودیم در عراق بودیم.‏

‏‏     بدون هیچ سابقه و بدون هیچ دلیلی با پایمال کردن تمام مواضع بین المللی، صدام‏‎ ‎‏اقدام به هجوم به ایران کرد، آن هم با اسلحه هایی که آنطور که اشخاص مطلع به من‏‎ ‎‏توضیح داده اند از اسلحه هایی است که تا کنون اسرائیل استفاده نکرده است و ایشان‏‎ ‎‏استفاده کرده است و بسیاری از پیرمردها و جوانها و کودکان ما را کشته و بسیاری از‏‎ ‎‏مخازن ما را خراب کرده است. البته هرکس اینچنین جنایاتی بکند و شهرها و روستاهای‏‎ ‎‏ما را بگیرد، آرزو می کند آتش بس برقرار باشد. او خورده است و برده است و ظلم کرده‏‎ ‎‏است و ما خسارات را بدون جهت دیده ایم. این امری است که اینطور امکان ندارد.‏‎ ‎‏دولتها اگر می خواهند عملی بکنند و صلح و صفا باشد، باید با آن کسی که مهاجم بوده‏‎ ‎‏است و هجوم کرده است به یک مملکت اسلامی ـ فرضاً ـ اگر مسلم هم باشد باید‏‎ ‎‏دولتهایی که می خواهند صلح و صفا برقرار بشود، با او قتال کنند، تا اینکه برگردد به امر‏‎ ‎‏خدا.‏‎[1]‎‏ برگشتن به امر خدا مجرد این نیست که از کشور ما بیرون برود؛ خسارات ایران را،‏‎ ‎
‏‎

‎‏خسارات مالی ایران را ـ خسارات جانی قابل جبران نیست ـ باید جبران کند و قوای‏‎ ‎‏خودش را بیرون بکشد و دستش را از مملکت عراق کوتاه کند و حکومت غاصب‏‎ ‎‏خودش را کنار بگذارد و ملت عراق را آزاد بگذارد؛ برای اینکه سرنوشت خودشان را به‏‎ ‎‏دست بگیرند.‏

‏‏     مسئلۀ نزاع بین یک حکومت و حکومت نیست، مسئلۀ هجوم یک بعث عراقی غیر‏‎ ‎‏مسلم است بر یک حکومت اسلامی و این قیام کفر علیه اسلام است و بر همۀ مسلمین‏‎ ‎‏قتال بر او واجب است. و اگر مسلمین تکلیف خودشان را عمل بکنند ما هرگز بنا نداریم‏‎ ‎‏که در ممکلت دیگری دخالتی بکنیم یا هجومی بکنیم. هجوم از طرف آنهاست و‏‎ ‎‏برخلاف میل ملت است. این حکومتها بیایند و ملت عراق را آزاد کنند و تضمین کنند‏‎ ‎‏آزادی ملت عراق را. ببینند که ملت عراق آیا این حکومت را می خواهد یا نمی خواهد؟‏

‏‏     صدام انتخاباتی اخیراً در عراق پیشنهاد کرد و در مجلسشان گذراندند که هر کس‏‎ ‎‏مخالفت کند محکوم به اعدام است، حتی علمایی که ضد او بودند با فشار بردند و از آنها‏‎ ‎‏رأی گرفتند.‏

‏‏     صدام آنقدری که به مملکت خودش جرم مرتکب شده است و آنقدری که رجال‏‎ ‎‏دینی و اسلامی را قتل عام کرده است، آنقدر به مملکت ما تجاوز نکرده است. تجاوز او‏‎ ‎‏بر ملت خودش بیشتر از تجاوز اوست بر ما. بر ما و بر شما و بر همۀ مسلمین واجب است‏‎ ‎‏که او را به جای خودش بنشانند و خساراتی که بر عراق و ایران وارد شده است از او‏‎ ‎‏مطالبه کنند.‏

‏‏     ما دعوا با کسی نداریم، لکن خسارات عراق و ایران را می خواهیم.‏

‏‏     ما اسلام را می خواهیم حفظ کنیم و با بودن این حزب در عراق، اسلام در خطر است،‏‎ ‎‏در خطر کفر است. و شما با کسانی که در این امر وارد هستند، از قبیل دولت ایران، مجلس‏‎ ‎‏ایران و رئیس جمهور ایران مذاکره کنید. آنها هم همین معنا را خواهند به شما گفت.‏

‏
‏‎

‎‏     و ما از خدای تبارک و تعالی می خواهیم که بین مسلمین اتفاق و وحدت باشد تا‏‎ ‎‏دیگران ما را نچاپند. و ما خودمان مستقل باشیم و کشور خودمان را خودمان اداره کنیم.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‏[‏‏در پایان این دیدار آقای حبیب شطی از امام پرسید: آیا اجازه می دهند که عده ای از رؤسای دولتهای‏‎ ‎‏اسلامی در رأس هیأتی جهت بررسی به ایران بیایند و با شما دیدار کنند. امام در پاسخ وی فرمودند:‏‏]‏

‏‎     ‎‏برای رسیدگی به جنایات صدام، آمدن به ایران مانعی ندارد.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• - اشاره به آیۀ 9 سورۀ حجرات: «وَ اِنْ طائِفَتانِ مِنَ المُؤمِنینَ اقْتَتَلُوا فَاَصلِحُوا بَینَهُما فَاِن بَغَت اِحدیهُما عَلَی الاُخری فَقاتِلُوا الَّتی تَـبْغی حَتّی تَفیءَ اِلی اَمرِ اللّه ِ فَاِن فاءَتْ فَاَصلِحُوا بَینَهُما بِالعَدلِ وَ اَقسِطُوا اِنَّ اللّه َ یُحِبُّ المُقسِطینَ» و اگر دو طایفه از اهل ایمان با هم به قتال و دشمنی برخیزند، البته شما مؤمنان بین آنها صلح برقرار دارید، و اگر یک قوم بر دیگری ظلم کرد، با آن طایفۀ ظالم قتال کنید تا به فرمان خدا باز آید و ترک ظلم کند پس هرگاه به حکم حق برگشت با حفظ عدالت میان آنها را صلح دهید و همیشه (با هر دوست و دشمنی) عدالت کنید که خدا بسیار اهل عدل و داد را دوست می دارد.