سخنرانی
زمان: 28 آبان 1359 / 10 محرّم 1401
مکان: تهران، جماران
موضوع:تشریح موقعیت و وظایف نیروهای نظامی و انتظامی
حضار: فارغ التحصیلان آموزشگاه افسری شهربانی جمهوری اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
نیروهای نظامی و انتظامی و خدمتگزاری به مردم
من اولاً معذرت می خواهم که طولانی نباید صحبت کنم و اطبّا از اصل صحبت بلکه ممنوع کردند. لکن گاهی یک قدری اش را اجازه داده اند و از شما آقایان تشکر می کنم که در اینجا آمدید تا یک بعضی مسائل را با هم صحبت کنیم.
شما اکثراً وضع پلیس و سایر قوای مسلّحه را، نظامی و انتظامی را در زمان سابق مطلعید، مطلعید که این قوای نظامی و انتظامی از ملت به طوری جدا بود که هیچ کدام از طبقات، چشم دیدن طبقۀ دیگر را نداشتند. و این نکته اش این بود که سران پلیس، سران ارتش و سران شهربانی و سایر قوای مسلّحه اشخاصی بودند که با کارهایی که می کردند و کارهایی که تحمیل می کردند به زیر دستان خودشان، وسایل نفرت ملت را از مطلق قوای مسلّحه فراهم می کردند. شما می دانید که وقتی که یک پلیس، یک پاسبان وارد بازار می شد، هم این می خواست به مردم یک تحمیلاتی بکند، و هم مردم می خواستند که از گیر او فرار کنند و نفرت داشتند از او. در عین حالی که پلیس و همین طور ژاندارمری و همین طور ارتش، اینها به حسب وضع اوّلی که وجود آمده است، این است که اینها برای کشور و برای ملت خدمتگزار باشند، نه حاکم. اصل دولت هم همین است. حتی مثل دولت حقّۀ حضرت امیر - سلام الله علیه - که ولیِّ امر بر همه چیز بود. مع ذلک آن حکومتی که در صدر اسلام بود، در خدمت مردم بود. اینطور نبود که حکومت بخواهد حکومت کند و مردم همین طور بیخود اطاعت کنند. این طور نبود که حکومت بخواهد به
صحیفه امامجلد 13صفحه 369
وسیلۀ قدرتی که دارد اجحاف کند به مردم و ظلم کند که مردم به واسطۀ آن ظلم از او متنفر باشند.
حکومت و خدمتگزاری به مردم
و الآن هم که وضع تغییر کرده است و ـ ان شاءالله ـ امیدوارم که دیگر این وضع برنگردد به آن اوضاعی که در سابق بود. وظیفۀ همۀ ما و همۀ شما و همۀ کسانی که دست اندرکار امور مردم هستند، از دولت و از همه، این وضع را پیدا بکنند که خودشان را خدمتگزار بدانند. از آن نقطۀ اُولی که آقای بنی صدر هستند تا آن مراتبی که هستش، حکومتها باید خدمتگزار مردم باشند. مردم احساس کنند که اینها به نفع آنها عمل می کنند. اگر مردم احساس این را بکنند که پلیس برای حفظ مصالح آنهاست، پلیس نمی خواهد که به آنها تحمیلی بکند، مردم با آغوش باز پلیس را در بر می گیرند و از پلیس پشتیبانی می کنند. سابق که ملاحظه کردید همچو مجلسی که پلیس و مردم دیگر و زنها و مردها و ملت، اینها در یک جا مجتمع نمی شدند، اینها همه از هم دوری می جستند. و لهذا اگر یک مشکلی پیدا می شد برای دولت، علاوه بر اینکه مردم همراهی نمی کردند، هرچه می توانستند کارشکنی می کردند. برای اینکه، پلیس را در نظر آنها آن طور جلوه داده بودند که مثل گرگی است که در گله می خواهد بیفتد و شکار کند. این تلخی الآن در ذائقۀ مردم هست. و لهذا به واسطۀ این معنا که این تلخی هست شما آقایان خیلی باید توجه بکنید که این تلخی را از ذائقۀ مردم بیرون کنید. شما باید توجه بکنید به اینکه در طول پنجاه سال اخیر و خصوصاً این سالهای اخیر، مردم از این قوای نظامی، انتظامی که باید برای نظم باشد، برای انتظام باشد، چقدر زحمت دیده اند و چقدر بدی از اینها دیده اند و سران اینها چقدر با مردم بد رفتار کرده اند. و سازمانی که به اسم سازمان امنیت است، چقدر امنیت را از بین این مردم جدا کرده بود. و مردم همیشه توجه به این داشتند که مبادا یک وقت بیخودی بیایند و ما را گرفتار کنند. این ذائقۀ تلخ الآن هست باز هم،
صحیفه امامجلد 13صفحه 370
تتمه اش هست. و لهذا شماها یک تکلیف بزرگی گردنتان است که باید این ذائقۀ تلخ را برگردانید به یک ذائقۀ شیرینی و آن با عمل شماست. با عمل ژاندارمری است. با عمل ارتش است، با عملتان می توانید که شما کاری بکنید که مردم از یاد ببرند آن سختیها و آن زورگوییهای سابق را، و این ذائقه های تلخ را شما شیرین کنید با عمل خودتان، با رفتار خودتان، با محبت خودتان. همۀ شماها برادر هستید. یک مملکت اسلامی همه شان با هم برادر هستند. وقتی ما احساس این را بکنیم که ما همه با هم برادر هستیم، با هم رفتارمان خوب است. و اگر این احساس پیش بیاید که من آن بالا هستم و دیگران باید اطاعت از من بکنند، من رئیس شهربانی هستم و دیگران باید از من اطاعت بکنند و یک تکلیفی است، و بخواهید با تکلیف و تکلّف به مردم حکومت کنید، این باز برمی گردد به آن حالات سابقه، و مردم از شما جدا می شوند. و مردم وحشت از شما می کنند. ترس در دلشان پیدا می شود وقتی شماها را می بینند. در زمان سابق من خیلی قصه ها یادم هست که آن قصه ها اگر یک کسی می توانست بنویسد طولانی بود. شما نمی دانید که وقتی یک پاسبان را از دور می دیدند، خصوصاً معمَّمین، یک پاسبان را از دور می دیدند چه حالی به آنها دست می داد. می توانستند یک جا فرار کنند فرار می کردند. این نبود جز اینکه بالاییها این طور دستور می دادند. خود پایینیها هم این طور تربیت شده بودند. تربیت اسلامی اصلش در کار نبود. یک تربیتهای غربی، یک تربیتهایی که از آنجا گرفته شده بود بدهایش را اینجا آورده بودند پیاده کرده بودند.
تلاش غرب برای عقب نگه داشتن ممالک اسلامی
شما گمان نکنید که از غرب برای ما یک تحفه ای می آورند. شما گمان نکنید که از غرب برای ما چیزی می آورند که ما را مترقی کنند، ترقی به ما بدهند. غرب تا ما را در سطح پایین نگه ندارد، نمی تواند از ما استفاده کند. کوشش آنها این است که ماها، این ممالک اسلامی، این ممالک مستضعف در یک سطح پایینی از همه امور باشیم. هر امری را که آنها برای ما بیاورند؛ یک امر استعماری است؛ یعنی اگر طب را برای ما بیاورند طب
صحیفه امامجلد 13صفحه 371
استعماری است. اگر دارو برای ما صادر کنند آن هم استعماری است. اگر دانشگاه برای ما بخواهند درست کنند آن هم دانشگاه استعماری است. همه چیز را آنها می خواهند به طوری درست کنند که برای خودشان نافع باشد. و ما چشم و گوش بسته تسلیم آنها باشیم.
باید از روزگار رژیم سابق عبرت گرفت
و الآن که به خواست خدای تبارک و تعالی، و به برکت اسلام ما از این قید و بندها خارج شدیم، باید خیلی متوجه باشیم به اینکه مبادا ما را دوباره در این قید و بندها قرار بدهند. باید ما عبرت بگیریم از آن پلیسِ زمان محمدرضا و از آن ارتشِ زمان محمدرضا و از آن ژاندارمریِ زمان او، و ببینیم که مردم با آنها چه جور بودند و آنها با مردم چه جور بودند، و نتیجه اش چه شد. مردم با آنها مخالف بودند، آنها هم با مردم مخالف. مثل دو تا دشمن با هم برخورد می کردند. شما نمی دانید، شماها که اکثراً یادتان نیست آن زمان سابق را که وضع کلانتریها چه جور بود. یک کسی که می خواست توی کلانتری برود برای یک احتیاجی، چقدر قلبش می تپید که حالا می رود در اینجا چه خواهد شد. این وضع در زمان رضاخان خیلی شدید بود، در زمان دومی هم شدید بود که انسان وقتی کاری داشت، وقتی احتیاجی داشت که باید برود آنجا، عزا می گرفت که حالا چه بکنم من. در اینجا با من چه خواهند کرد. در حالی که کلانتریها باید مرکز احتیاجات مردم و برآوردن احتیاج مردم باشد. آن طور کردند و آن طور شدند، و ما باید از این مسائل تاریخی عبرت بگیریم و ما آنطور نباشیم، تا آنطور نشویم.
نصیحت به نیروهای نظامی و انتظامی
برادرها! همۀ مردم با شما، با بالاتریها یک جورند. اگر با مردم خوب رفتار بکنید، برای خودتان هست. و اگر با مردم خدای نخواسته بد رفتار کنید، به ضرر خود شماست. آن قدر که ظالم ضرر می برد از ظلمش، مظلوم از ظلم ظالم آن قدر ضرر نمی برد. ما و شما یک روزی دربارگاه الهی، پیشگاه الهی خواهیم رفت و آن روز از ما سؤال خواهد شد. و از شمایی که پلیس هستید، از شغل شما و از عمل شما و از رفتار شما سؤال خواهد
صحیفه امامجلد 13صفحه 372
شد. غفلت نکنید از خدا، غفلت نکنید از آن روزی که همه محتاج هستید. با برادرانتان خوب رفتار کنید، با ملتتان خوب رفتار کنید. و خدای تبارک و تعالی به شما رحمت خواهد کرد. ان شاءالله همه موفق باشید و مؤید و پیروز باشید. و از اینکه شماها با اینکه باید در شهرها باشید لکن در موقعی که کشورتان مبتلا هست به جنگ، رفتید آنجا و وظیفۀ خودتان می دانید و وظیفۀ همه است که در آنجا بروند و همکاری کنند با سایر برادرها، و ـ ان شاءالله ـ بزودی این اشرار را از مملکتتان بیرون کنید. من دعا می کنم به شما و خداوند توفیق به همه شما عنایت کند.
والسلام علیکم و رحمة الله
صحیفه امامجلد 13صفحه 373