سخنرانی در جمع دانشجویان تبریز، بسیج مشهد و تنکابن (دعوت به حق و صبر)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: صبح 11 دی 1359 / 24 صفر 1401 ‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: وظیفۀ همگانی؛ دعوت به حق، امر به معروف، نهی از منکر و دعوت به صبر‏

‏‏حضار: دانشجویان تربیت معلم تبریز و اعضای بسیج مستضعفین مشهد و تنکابن‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏وظیفه همگانی سفارش به صبر و حق‏

‏‏     آقایان که از راه دور آمده اند، از تبریز، از خراسان، در این هوای سرد زحمت‏‎ ‎‏کشیده اید و این راههای طولانی را طی کردید و در این جای کوچک و حقیر مجتمع‏‎ ‎‏شدید با زحمت، از همه تشکر می کنم، و از خدای تبارک و تعالی، توفیق و سلامت همۀ‏‎ ‎‏شما را و همۀ ملت را خواستارم. برادران من! شما می دانید که امروز روزی است که ایران‏‎ ‎‏مواجه با مشکلات است؛ مشکلات خارجی، مشکلات داخلی، و تا اینکه این مشکلات‏‎ ‎‏رفع بشود مقداری زمان لازم دارد. و آن چیزی که لازم است بر همۀ ما، آن چیزی است‏‎ ‎‏که خدای تبارک و تعالی برای مؤمنین ذکر فرموده است که همۀ انسانها در خسارت‏‎ ‎‏هستند مگر مؤمنینی که عمل صالح داشته باشند. و در تمام اعمال صالحه دو چیز را‏‎ ‎‏فرموده اند: یکی سفارش به صبر و یکی سفارش به حق. می فرماید: ‏‏وَالْعصْرِ، اِنَّ الاِْنْسانَ لَفی‏‎ ‎‏خُسْرٍ اِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبْرِ‏‎[1]‎‏ همۀ انسانها در خسارتند مگر‏‎ ‎‏مؤمنین. آنهایی که عمل صالح می کنند و سفارش به صبر و حق می کنند. امروز ما هم‏‎ ‎‏محتاجیم به اینکه هر کدام، دوستان خودمان را دعوت به حق بکنیم. دعوت به اسلام که‏‎ ‎‏در رأس حقوق است و حق مطلق است بکنیم. و دعوت به آرامش در یک همچو موقعی‏‎ ‎‏که گرفتاری هست بکنیم. و دعوت به جمهوری اسلامی بکنیم. و دعوت به صبر. اگر‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏انسان بخواهد حق را به دست بیاورد، اگر انسان بخواهد یک حکومت حقی در کشورش‏‎ ‎‏باشد، و اگر بخواهد اسلام ـ که حقِّ مطلق است ـ در کشور پیاده بشود باید صبر کند. آن‏‎ ‎‏طوری که اولیای خدا ـ سلام الله علیهم ـ در همۀ مراحل، در همۀ مصیبتها، در همۀ‏‎ ‎‏مشکلات صبر می کردند. ‏

‏‏     آن قدر مشکل که برای رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ پیش آمد در زمان‏‎ ‎‏تشریف فرمایی شان در مکه و بعد هم در مدینه، آن قدر که برای ایشان از همه طرف‏‎ ‎‏مشکلات بود، محاصرۀ اقتصادی بود و حملۀ نظامی، برای ما آن طور پیش نیامده است.‏‎ ‎‏آن چند سالی که رسول اکرم به واسطۀ فشارهایی که بر او وارد شد در مکه، مجبور شد که‏‎ ‎‏در یک کوهی و در یک غاری پناه بگیرد، و مشرکین و منافقین و سایر قشرهای فاسد، او‏‎ ‎‏را در حصر اقتصادی گذاشتند که حتی برای ارزاق یومیّه شان معطّل بودند و با زحمت‏‎ ‎‏تهیه می کردند. و بعد هم که از مکه هجرت فرمودند و به مدینه تشریف آوردند، آن طور‏‎ ‎‏هجومهای نظام بر اینها شد، و آن طور هَجْمَه های مشرکین و قدرتهای آن زمان بر‏‎ ‎‏حضرت رسول ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و یاورانشان شد برای ما تاکنون نشده است. و‏‎ ‎‏ملت ما در عین حالی که در فشار اقتصادی از طرف امریکا و وابستگان او هست، و همۀ‏‎ ‎‏ملتهای غیر مسلم و همۀ دولتها، ملت ما و دولت ما را در فشار از همه اطراف گذاشتند،‏‎ ‎‏مع ذلک چون یک امری است که خود ملت قیام کرده است برای آن، و ملت اوْلایِ از‏‎ ‎‏همه است برای حفظ آن. این حصر اقتصادی و این هجمه های نظامی برای ملت ما آن‏‎ ‎‏طور ناگوار نیست. و بحمدالله همۀ قشرهای ملت، و همه انسانهایی که در ایران هستند،‏‎ ‎‏همه ـ زن و مرد، بچه و بزرگ ـ برای حفظ نهضت اسلامی خودشان کوشا هستند. و همه‏‎ ‎‏خودشان را در حال جنگ می بینند. و جوانهای برومند ما از همۀ اطراف ایران داوطلب‏‎ ‎‏هستند برای جنگ با آن اشخاصی که گول خورده اند از طرف بعث کافر.‏

‏‏لزوم رفع کاستی ها بدست خود ملت‏

‏‏     برادران من! شما می دانید که در صدر مشروطیّت، ایران چقدر ابتلائات داشت، و‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏آذربایجان چه همّتی در این امر کرد، و سردارهایی که از آذربایجان برخاستند چقدر‏‎ ‎‏زحمت متحمل شدند، و چقدر رنج کشیدند و پیروز شدند. الآن همۀ ملت ما مثل‏‎ ‎‏آذربایجان هستند. آن وقت آذربایجان بود و بعضی جاهای دیگر مثل گیلان و سایر جاها‏‎ ‎‏هم کم و بیش، لکن به این وضعی که الآن هست، تاریخ سراغ ندارد. الآن تمام ملت از‏‎ ‎‏همۀ اطراف کشور، در تمام قشرهایی که هستند، همه این نهضت را از خودشان می دانند‏‎ ‎‏و پیروزی این نهضت را پیروزی خودشان می دانند. مثل زمان سابق نیست که بین دولت و‏‎ ‎‏ملت جدایی بود. بین ارتش و ملت جدایی بود، و مردم آنها را از خود بیگانه می دانستند.‏‎ ‎‏امروز بحمدالله همۀ ملت ما الاّ بعض مفسدینی که تابع ابرقدرتها هستند، این کشور را از‏‎ ‎‏خودشان می دانند، و دولت را از خودشان می دانند، و همۀ قوای مسلّح را از خودشان‏‎ ‎‏می دانند، و همۀ کسانی که در رأس کارها هستند از خودشان می دانند. از این جهت آن‏‎ ‎‏فشارهایی که بر این مملکت وارد دارد می شود تحمل می کنند. و باید صبر کرد، سفارش‏‎ ‎‏به صبر کرد، برای احقاق حق، صبر لازم است. اگر ما اسلام را می خواهیم و اگر قرآن‏‎ ‎‏کریم را می خواهیم که در این مملکت و ان شاءالله در ممالک دیگر پیاده بشود و‏‎ ‎‏می خواهیم که یک حکومت اسلامی داشته باشیم، باید همه توصیه به حق بکنیم و‏‎ ‎‏سفارش به حق بکنیم. و در همۀ اطراف کشور، آنهایی که در کمیته ها هستند، آنهایی که‏‎ ‎‏در بسیج هستند، آنهایی که در دادگاهها هستند و سپاه پاسداران، شهربانیها و همه با هم‏‎ ‎‏سفارش به حق بکنند. و اگر اعوجاجی خدای نخواسته در یکی پیدا بشود یا نفوذی کرده‏‎ ‎‏باشد بعض افراد منحرف و چپ یا چپنمای نوکر راست، باید سفارش کنند و نگذارند‏‎ ‎‏برخلاف حق، کسی عمل کند. وقتی یک کشوری ادعا می کند که جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏است و می خواهد جمهوری اسلامی را متحقق کند، این کشور باید همۀ افرادش آمر به‏‎ ‎‏معروف و ناهی از منکر باشند. اعوجاجها را خودشان رفع بکنند. اگر در یک کمیته ای‏‎ ‎‏خلاف واقع می شود، خود افراد کمیته و خود مردم آن اعوجاج را سفارش بکنند که رفع‏‎ ‎‏بشود. سفارش به حق و صبر، و سفارش به صبر. در مشکلات صبر بکنند و سفارش به‏‎ ‎‏صبر کنند. و در همۀ قشرهای متصدی کار، سفارش به حق بکنند.‏

‏
‏‎

‎‏     نگذارند که بعض افراد در هر ارگانی که هستند، در هر جایی که هستند، خود ملت‏‎ ‎‏نگذارند که بعض افرادی که نفوذ کرده است در همۀ ارگانها، اینها خلافی بکنند، خلاف‏‎ ‎‏شرعی بکنند، خلاف عرفی بکنند، و آنها را امر به معروف کنند و از منکرات نهی کنند تا‏‎ ‎‏به سفارش حق تعالی که فرموده است که همۀ مردم در خسران اند مگر مؤمنین که عمل‏‎ ‎‏صالح می کنند، و سفارش به حق می کنند و سفارش به صبر ‏‏[‏‏عمل شود‏‏]‏‏.‏

‏‏اهمیّت امر به معروف و نهی از منکر‏

‏‏     ما همه امروز وظیفه داریم. امر به معروف و نهی منکر بر همۀ مسلمین واجب است.‏‎ ‎‏جلوگیری از منکرات بر همۀ مسلمین واجب است. سفارش به حق که امر به معروف است‏‎ ‎‏و نهی از منکر است بر همۀ مسلمین واجب است. شما و ما موظفیم که هم در تمام اموری‏‎ ‎‏که مربوط به دستگاههای اجرایی است امر به معروف کنیم. و اگر اشخاصی پیدا می شوند‏‎ ‎‏که خلاف می کنند معرفی کنیم به مقاماتی که برای جلوگیری مهیا هستند. و مشکلات را‏‎ ‎‏هم تحمل کنیم؛ مشکلاتی که امروز برای ایران هست و برای مملکت جنگزده هست،‏‎ ‎‏این مشکلات باید صبر بشود تا اینکه رفع بشود. شما که امروز کشور را از خودتان‏‎ ‎‏می دانید و دولت را از خودتان می دانید و رئیس جمهور را از خودتان می دانید و ارتش را‏‎ ‎‏از خودتان می دانید و همۀ مصالح کشور را مصلحت خودتان می دانید و هر فسادی که در‏‎ ‎‏کشور واقع بشود نقص برای خودتان می دانید، موظف هستید و موظف هستیم که هر‏‎ ‎‏چیزی که بر خلاف حق است سفارش کنیم که انجام نگیرد، و حق در ایران انجام بگیرد. و‏‎ ‎‏مشکلاتی که در اثر جنگ و در اثر انقلاب و در اثر مخالفت با ابرقدرتها برای مملکت ما‏‎ ‎‏پیش آمده است خودشان صبر کنند، و دوستان خودشان را به صبر سفارش کنند. و ـ ان‏‎ ‎‏شاءالله ـ امیدواریم که این صبر شما هم مورد رحمت الهی واقع بشود و هم فَرَج برای‏‎ ‎‏کشور ما و برای ملت ما حاصل بشود.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ سورۀ عصر، آیات 1 تا آخر سوره: «قسم به عصر که انسان در خسارت وزیان است. مگر آنان که به خدا ایمان آورده و نیکو کار شدند و به درستی و راستی و پایداری در دین، یکدیگر را سفارش کردند و به حفظ دین و اطاعت حق، یکدیگر را ترغیب کردند.