سخنرانی
زمان: 4 بهمن 1359 / 17 ربیع الاول 1401
مکان: تهران، جماران
موضوع: وحدت ممالک اسلامی تحت لوای قرآن
مناسبت: میلاد رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)
حضار: سفرای کشورهای اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
رمز آسیب ناپذیری ممالک اسلامی
من این روز فرخنده و سعید را به همۀ مسلمین در مشارق ارض و مغارب ارض تبریک عرض می کنم. به شما سفرای محترم ممالک اسلامی هم تبریک عرض می کنم. و مبارک آن روزی است که اهداف اسلام، اهداف پیغمبر معظَّم اسلام در همۀ کشورهای اسلامی تحقق پیدا بکند و این طور نباشد که صرف شعار باشد و از حد الفاظ بیرون نرود. من امیدوارم که ممالک اسلامی در این وقتی که دنیا یک تحولی پیدا کرده است و مستضعفین بیدار شدند و بسیاری از ممالک، استقلال از سایر ممالک پیدا کرده اند ما مسلمین هم که جمعیتمان اگر هم باشیم بیشترین جمعیت را داریم، و ذخایرمان بزرگترین ذخایر است، و افرادمان افراد بزرگ و برجسته است، بتوانیم با وحدت اسلامی و زیر تعالیم قرآن مجید با هم مجتمع باشیم. در عین حال که همه در ممالک خودمان استقلال داشته باشیم، لکن تمام مجتمع باشیم تحت لوای اسلام و توحید و نگذاریم که دستهای ابرقدرتها در ممالک ما حکومت کند و ما زیر پرچم آنها باشیم.
شما آقایانی که در اینجا هستید، در ایران هستید و مشاهده می کنید مسائلی که در ایران است، حکومت ایران را و رژیم جمهوری اسلامی ایران را با اینکه مجال باز پیدا نکردند که به طور گسترده همۀ اهداف اسلام را گسترش بدهند، لکن ملاحظه می کنید که این حکومت با حکومتهای جائر، با نظام شاهنشاهی که سابق بود چقدر فرق دارد. و از همان
صحیفه امامجلد 14صفحه 23
وقتی که آن نظام دست نشانده بیرون رفت از اینجا، تمام دروازه ها باز شد به روی مسلمین و تمام آزادیها تحقق پیدا کرد، و اسلام به حسب اساس در اینجا تحقق پیدا کرد، و دست قدرتهای بزرگ از این مملکت قطع شد. و ما باید بدانیم که اگر ملتها چیزی را خواستند، تحقق پیدا می کند. ملت ما خواست که آن حکوت جائر دو هزار و پانصد ساله در ایران نباشد و همان طور شد. و خواست که دست اَبَر قدرتها از ایران کوتاه باشد و کوتاه شد. و الآن ملاحظه می کنید که دراین کشور به ما حملۀ نظامی کردند، یک دفعه خودشان مستقیماً و الآن هم به توسط صدام حمله کردند به ایران، و این قدر از این زن و بچه و بزرگ و کوچک ایران را اسیر کردند و کشتند و دربدر کردند که شما همه شاهد هستید. و من میل داشتم که اگر تشریف نبردید به این سرحَدَّات و به این ملتهایی که جنگزده شدند، و این شهرهایی که خراب شدند، اگر نرفتید، بروید ببینید و به ممالک خودتان اطلاع بدهید که اطلاع شما، یک سندی است برای آنها. و من امیدوارم که مسلمین محکوم کنند این جائر را و محکوم کنند این رژیم را. و امیدواریم که [ملت] عراق هم به آمال خودش برسد که این دولت فاسد را از بین ببرد، و خودشان برای خودشان یک دولتی به دست ملت تحقق پیدا کند.
ومن دعا می کنم، به خدای تبارک و تعالی التجا می کنم که ما مسلمین را بیدار کند و ما را به مقاصد اسلامی خودمان برساند. و دستهایی که تفرقه بین ممالک اسلامی می خواهند بیندازند قطع کند. و ممالک اسلامی همه با هم بدون اینکه نژادی در کار باشد، بدون اینکه زبانی در کار باشد، همان طوری که اسلام خواسته است مثل دندانه های شانه با هم مجتمع باشند. و اگر مجتمع شدند هیچ آسیبی به آنها نمی رسد و هیچ کشوری نمی تواند به آنها تعدّی کند.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
صحیفه امامجلد 14صفحه 24