سخنرانی در جمع اهالی گرگان، گنبد و ترکمن صحرا (حفظ وحدت و آرامش)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 24 فروردین 1360 / 8 جمادی الثانی 1401‏

‏‏مکان: تهران، حسینیه جماران‏

‏‏موضوع: حفظ وحدت و آرامش و هشدار به عناصر تفرقه جو‏

‏‏حضار: کشاورزان و اهالی گرگان، روحانیون و اهالی علی آباد، اهالی گنبد و ترکمن صحرا، بسیج‏‎ ‎‏شهرضا‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏طرح دشمنان انقلاب در ایجاد اختلاف و نفاق‏

‏‏     ‏‏از تمام برادرانی که از راههای دور، از گرگان، از گنبد، از بلوچستان، برادران اهل‏‎ ‎‏سنت و برادران شیعی در این مکان تشریف آورده اند تشکر می کنم و دعا می کنم که‏‎ ‎‏ان شاءالله ، همه موفق باشند به اینکه مقاصد اسلام را در ایران عزیز پیاده کنند.‏

‏‏     شما برادران می دانید که به هر نحوی تشبثات خارجی ‏‏[‏‏در کار است‏‏]‏‏ و آنهایی که در‏‎ ‎‏راه آنها قدم برمی دارند به اسم اسلام، یا به اسماء دیگر، همه درکارند که این انقلاب را که‏‎ ‎‏به نفع همۀ کشور و خصوص طبقه های کشاورز و کارگر و مستضعفان است، از بین ببرند و‏‎ ‎‏باز این کشور را که با خون صدها هزار نفر و معلولین به ما اعطا شده است، با ایجاد‏‎ ‎‏اختلاف از بین ببرند و بر ما همه و بر شما همه است که هوشیار باشیم و این توطئه ها را یا‏‎ ‎‏ازبین ببریم و یا با بی اعتنایی از کنار آنها عبور کنیم. الآن اجتماعاتی هست که به اسم شیعه‏‎ ‎‏و سنی بنا بر ایجاد اختلاف دارند؛ همان طوری که وابستگان به قدرت بزرگ امریکا در‏‎ ‎‏طائف این مسئله را طرح کردند و برای خدمتگزاری به امریکا که دنبالش خدمتگزاری به‏‎ ‎‏شوروی هم است، نقشۀ اختلاف بین برادران را ریختند و دنبال او در کشور خودمان هم،‏‎ ‎‏اشخاصی دارند همان نقشه را پیاده می کنند؛ غافل از آنکه اگر ـ خدای نخواسته ـ این‏‎ ‎‏قدرتهای بزرگ در ایران برگردند، نه اسلامی و نه اهل سنتی و نه اهل تشیعی باقی‏‎ ‎‏می گذارد. اگر اینها این دفعه ـ خدای نخواسته ـ برگردند، برای اینکه از این برادران سنی و‏
‏‎

‎‏شیعه صدمه دیدند و از اجتماعات آنها نفعهای خودشان را و چپاولگریهای خودشان را‏‎ ‎‏از دست داده اند، این دفعه بدانید که ـ خدای نخواسته ـ اگر آنها برگردند، اساس اسلام را‏‎ ‎‏که منشأ اجتماع شما برادران بود، از بین خواهند برد. برادران بیدار باشند و کسانی که‏‎ ‎‏درصدد این هستند که بین برادران شیعی و سنی اختلاف بیندازند، اگر وابسته به امریکا یا‏‎ ‎‏شوروی هستند، آنها نصیحت را معلوم نیست بپذیرند و اما اگر وابسته به آنها نیستند و‏‎ ‎‏برای اسلام و برای کشور اسلامی خودشان و برای مسلمین می خواهند کاری بکنند، راه‏‎ ‎‏ایجاد اختلاف نیست. راه، این است که تمام گروهها، را با هم آشتی بدهند و این‏‎ ‎‏اجتماعی که بحمدالله در ایران پیدا شده است و این وحدت کلمه ای که بین همۀ قشرهای‏‎ ‎‏کشور پیدا شده است، کوشش کنند که محفوظ باشد.‏

‏‏رسیدن به مقاصد عالیه اسلامی در سایه وحدت و آرامش‏

‏‏     ‏‏ما در سایۀ آرامش و وحدت می توانیم این کشور را به مقاصد عالیۀ اسلامی برسانیم و‏‎ ‎‏این مستضعفین را از آن ظلمهایی که در طول تاریخ به آنها شده است، نجات دهیم. اگر‏‎ ‎‏آرامش نباشد، کشاورزی نخواهد بود و اگر آرامش نباشد، صنعت راه نخواهد افتاد. اگر‏‎ ‎‏آرامش نباشد، اصلاحاتی که باید بشود و برای مستضعفین عمل بشود، نخواهد شد. شما‏‎ ‎‏می بینید که در کردستان و در خوزستان که آشوب بپاکردند ـ و بعضی از آنها هم که‏‎ ‎‏آشوب را بپاکردند با اسم اسلام بود ـ تاکنون دولت نتوانسته است در آنجاها یک عمل‏‎ ‎‏چشمگیر مثبتی ایجاد کند؛ برای اینکه محیط ناآرام فرصت نمی دهد که کسانی که‏‎ ‎‏بخواهند خدمت کنند، درست بتوانند خدمت کنند. چه طور ممکن است که کشاورزی‏‎ ‎‏در یک محیطی که خرمنها را اشخاص فاسد آتش می زنند، به نتیجه برسد؟ و چه طور‏‎ ‎‏ممکن است صنعت در یک محیطی که کارگران را به اعتصاب و اشتغال به کارهای غیر‏‎ ‎‏انسانی وادار می کنند، تأثیر داشته باشد و نتیجه بدهد؟‏

‏‏     برادران من، برادران اهل سنت، برادران اهل تشیع، همه توجه داشته باشید که‏‎ ‎‏ریشه های فسادی که شماها را در تحت فشار ظلم و زیر چکمه های دژخیمان خودشان‏
‏‎

‎‏خرد کردند در طول تاریخ و الآن از بین شما بحمدالله رفته اند و می روند، اینها در صددند‏‎ ‎‏که با اسمهای مختلف شما را به جان هم بیندازند و نتیجه بگیرند. الآن در اطراف کشور‏‎ ‎‏همین اشخاصی که می خواهند این کشور را به حلقوم امریکا یا شوروی بیندازند، مشغول‏‎ ‎‏فعالیت اند. دراطرافی که شماها هم هستید مشغول اند، درشمال بیشتر مشغول اند، در خود‏‎ ‎‏تهران مشغول اند و اجتماعاتی دارند. در خود تهران اشخاص منحرفی که بعضی شان‏‎ ‎‏پرونده هم دارند در پیش مقامات، باز سردر آوردند و مشغول شیطنت هستند.‏

‏‏     چه دیده اید شماها از آرامش، و چه بدی دیده اید از اسلام و چه بدی دیده اید از‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی و از قرآن کریم که کمر به محو او بسته اید و به اسم اسلام، ناآگاه و یا ـ‏‎ ‎‏خدای نخواسته ـ آگاهانه، مشغول توطئه هستید؟ شما گمان می کنید که توطئه های شما‏‎ ‎‏مخفی است؟ خیر، این طور نیست، پرونده های شما در دست است. دست بردارید از‏‎ ‎‏صحبتها، از اجتماعات، از توطئه ها. ملت اسلامی ما که در راه اسلام خون داده است و‏‎ ‎‏جوان داده است، نمی تواند ببیند که یک مشت اشخاصی که در رژیم سابق بلندگوی‏‎ ‎‏رژیم بودند، حالا دوباره از سر شروع کردند و گمان می کنند که فرصت پیدا کرده اند. خدا‏‎ ‎‏نکند آن روزی بیاید که ملت ما ‏‏[‏‏بخواهد برخورد کند با‏‏]‏‏ افرادی که این طور هستند، چه‏‎ ‎‏تحت لوای اسلام به اسلام دارند لطمه وارد می کنند، و چه به اسماء دیگر، به اسم تسنن و‏‎ ‎‏تشیع، لطمه بر اسلام وارد می کنند. ملت افراد را می شناسند. شما گمان نکنید که ملت که‏‎ ‎‏این همه زحمت کشیده است و جمهوری اسلامی را تا اینجا رسانده است، بگذارد شماها‏‎ ‎‏هر کاری می خواهید بکنید و این جمهوری را به هم بزنید و با توطئه هایی که از خارج‏‎ ‎‏الهام گرفته می شود، نظیر توطئه طائف، در اینجا باز خواهید درست کنید.‏

‏‏هشدار به عناصر مفسده جو و تفرقه افکن‏

‏‏     ‏‏من هشدار می دهم به بعض اشخاصی که در صدد مفسده هستند که ما آنها را‏‎ ‎‏می شناسیم؛ لکن می خواهیم که خودشان به اسلام توجه کنند؛ خودشان به اسم اینکه ما‏‎ ‎‏حقوق خودمان را می خواهیم به اسلام خیانت نکنند. حقوق همۀ افراد، چه برادرهای‏
‏‎

‎‏اهل سنت و چه برادرهای اهل تشیع و چه آنهایی که اقلیت مذهبی رسمی دارند، حقوق‏‎ ‎‏آنها همه هم در قانون اساسی ملحوظ شده است و هم اسلام برای همۀ آنها حقوق قائل‏‎ ‎‏است و با عدل اسلامی رفتار می کند. این قدر، درصدد نباشید که بذر فتنه را بیفشانید و با‏‎ ‎‏اجتماعات خودتان فتنه انگیزی کنید. توجه به اسلام داشته باشید، توجه به دیانت اسلامی‏‎ ‎‏و قرآن کریم داشته باشید. با سلطۀ خارجی همه چیز شما از بین خواهد رفت و این ایجاد‏‎ ‎‏اختلاف ـ خدای نخواسته ـ موجب سلطۀ خارجی خواهد شد. دشمنان اسلام، دشمنان‏‎ ‎‏قرآن کریم، در کمین اند. آنهایی که اسلام را نمی توانند ببینند و آنهایی که از اسلام سیلی‏‎ ‎‏خورده اند در کمین اند. اگر شماها در داخل به اسم تشیع و تسنن بخواهید ـ خدای‏‎ ‎‏نخواسته ـ اختلاف ایجاد کنید، تکلیف برای ما پیدا خواهد شد و آنهایی که مفسده جو‏‎ ‎‏هستند و می خواهند با مفسده جویی بین برادرها اختلاف بیندازند آنها را ما می شناسیم و‏‎ ‎‏ممکن است ـ خدای نخواسته ـ معرفی کنیم به برادران اهل سنت و به برادران اهل تشیع و‏‎ ‎‏به همۀ ملت. مقتضی این است که در یک همچو زمانی که ما در جنگ هستیم و قدرتهای‏‎ ‎‏بزرگ پشت سر دشمنهای خارجی ما هستند و صدام با تمام قوا کوشش می کند که این‏‎ ‎‏جمهوری را به هم بزند، آن هم به اسم اسلام این کار را دارد انجام می دهد و برخلاف‏‎ ‎‏اسلام عمل می کند، در یک همچو موقعی مبادا برادران ما بازی بخورند از اشخاص‏‎ ‎‏مفسده جو که گاهی در کردستان و گاهی در کرمانشاه و گاهی در تهران اشتغال به افساد‏‎ ‎‏دارند. ما به آنها هشدار می دهیم که توجه به اسلام بکنند؛ توجه به مصالح مسلمین بکنند؛‏‎ ‎‏توجه به توطئه های خارجی بکنند و دامن به اختلاف نزنند، که دامن زدن به اختلاف‏‎ ‎‏امروز یک معصیت نابخشودنی است و چنانچه ـ خدای نخواسته ـ تکلیفی پیدا بشود،‏‎ ‎‏ممکن است که به ضرر آنها تمام بشود. من مایلم که در جوّ برادری در جوّ همزیستی‏‎ ‎‏مسالمت آمیز، در جوّ آرام، ما بتوانیم این کشور را به ساحل نجات برسانیم.‏

‏‏     کشاورزان ما، کشاورزان عزیز ما، در هر جا که هستند ـ و امروز از گنبد و گرگان و سایر‏‎ ‎‏جاهای نزدیک به آنجا آمده اند، و راجع به کشاورزی بسیار خوب توصیف شد ـ من‏‎ ‎‏امیدوارم که آنها همان طوری که دیدند، در جوّ آرام می توانند یک کشاورزی خوبی‏
‏‎

‎‏بکنند و ملت را از وابستگی نجات بدهند، تمام کشاورزهای سرتاسر ایران توجه به این‏‎ ‎‏معنا داشته باشند که گروهکهایی که می روند و آنها را می خواهند مأیوس کنند از‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، به آنها اعتنا نکنند و آنها را از خود برانند که با جوّ آرام و با حکم‏‎ ‎‏اسلام و با پیاده شدن احکام قرآن است که دنیا و آخرت همۀ شماها ان شاءالله ، تعمیر‏‎ ‎‏خواهد شد و بدانید شما که جمهوری اسلامی برای مصلحت همه است. اگر مهلت بدهند‏‎ ‎‏این اشخاصی که در صدد فتنه جویی هستند، اگر مهلت بدهند، خواهند دید که دولت و‏‎ ‎‏ملت همه با هم یکی هستند و دست به هم می دهند و این کشور را آباد می کنند و این‏‎ ‎‏کشور را از وابستگی به خارج رها می کنند ‏‏[‏‏تا‏‏]‏‏ اسلام ان شاءالله ، در این محیط پیاده بشود،‏‎ ‎‏و ما آن رفاهی که در اسلام و آن طمأنینه ای که در اسلام برای افراد حاصل خواهد شد،‏‎ ‎‏حاصل کنیم در این کشور. ‏

‏‏لزوم آرامش در محیط دانشگاهها‏

‏‏     ‏‏عزیزان من توجه خیلی لازم است، بیداری خیلی لازم است. امروز در همه جا‏‎ ‎‏می خواهند که ایجاد نفاق کنند؛ ایجاد یأس کنند. در دانشگاهها هم همین معنا هست و من‏‎ ‎‏باید به آنها هم عرض کنم که ما و جمهوری اسلامی و اسلام پشتیبان دانشگاه است،‏‎ ‎‏پشتیبان دانشگاهیان است، پشتیبان اساتیدی که برای اسلام و برای کشور زحمت می کشند‏‎ ‎‏هست، پشتیبان تخصصها هست. آن چیزی که مسلماً باید نباشد فقط آن است که بخواهند‏‎ ‎‏توطئه ها را ـ خدای نخواسته ـ در دانشگاه دامن بزنند؛ البته توطئه نباید باشد. من به همۀ‏‎ ‎‏اساتید دانشگاه که تعهد دارند به کشور خودشان و می خواهند خدمت کنند به کشور‏‎ ‎‏خودشان و می خواهند تربیت کنند جوانان ما را و می خواهند تخصصهای خودشان را‏‎ ‎‏پیاده کنند و ‏‏[‏‏تعلیم‏‏]‏‏ کنند برای جوانان ما، به همۀ آنها، من اطمینان می دهم که ایران و‏‎ ‎‏اسلام با آنها موافق است و نگهدار آنهاست و پذیرای از آنهاست و هیچ به خودشان‏‎ ‎‏تزلزل راه ندهند و همۀ متفکران، از اساتید دانشگاه و غیر آنها با هم توجه کنند و‏‎ ‎‏همکاری کنند با این هیأت اصلاح فرهنگی و انقلاب فرهنگی، تا اینکه یک دانشگاهی‏
‏‎

‎‏ما پیدا بکنیم که لبریز از علم باشد، لبریز از تخصص باشد و آرام باشد. اگر در دانشگاه‏‎ ‎‏بخواهد آرامش نباشد، این دانشگاه نمی تواند تخصصهای متخصصین را پذیرا باشد.‏‎ ‎‏شما اساتید محترم نمی توانید علم خودتان را به دیگران ‏‏[‏‏تعلیم‏‏]‏‏ کنید، مگر در یک محیط‏‎ ‎‏آرام؛ آرامش دانشگاهها از همه جا لازمتر است. اگر آرامش در دانشگاه نباشد، تمام‏‎ ‎‏زحمتهای اساتید به باد فنا خواهد رفت. اگر آرامش در دانشگاه نباشد و در محیطهای‏‎ ‎‏تعلیمی نباشد، چه طور امکان دارد که متفکران افکار خودشان را به جوانان ما صادر کنند‏‎ ‎‏و مغزهای آنها را متفکر و متخصص بار بیاورند. آن چیزی که برای ما مهم است آرامش‏‎ ‎‏است در همه جا، در سطح کشور، در بین کشاورزان، در بین کارخانه ها، در بین صاحبان‏‎ ‎‏صنایع و خصوصاً در بین دانشگاه. از دانشگاه است که تمام علوم به خارج و به جوانان ما‏‎ ‎‏می رسد. این احتیاج به یک آرامش دارد. البته علوم انسانی محتاج به یک انسانهای‏‎ ‎‏متعهد دارد. انسانی که تعهد به قواعد اسلام ندارد و تعهد به آن زیربنایی که توحید است‏‎ ‎‏ندارد، در علوم انسانی نمی تواند عملی انجام بدهد الاّ انحراف و این قابل پذیرش نیست.‏‎ ‎‏در سایر رشته هایی که در دانشگاه هست آن چیزی که مورد نظر است این است که اساتید‏‎ ‎‏مشغول به کار خودشان باشند و توطئه در کار نباشد. اما انگیزه های آنها یک انگیزه های‏‎ ‎‏مختلفی است. یک امر طبیعی است که انگیزه ها با هم اختلاف دارد، لکن اگر اساتید‏‎ ‎‏محترم دانشگاه، که می خواهند به این مملکت خدمت بکنند و می خواهند تخصص را از‏‎ ‎‏خودشان به دیگران ‏‏[‏‏تعلیم‏‏]‏‏ کنند، توجه داشته باشند که محیط دانشگاه، محیط تعلیم و‏‎ ‎‏تعلم است، نه محیط اموری که به کشور ما ضرر می رساند. هر یک از آنها در این حد‏‎ ‎‏باشند که فقط مشغول آن تعهدی که استاد دارد باشند، ولو انگیزۀ آنها با انگیزه های‏‎ ‎‏دیگران اختلاف داشته باشد، آنها مورد پذیرش هستند و در دانشگاهها می توانند‏‎ ‎‏خدمت بکنند و برادران، همۀ ما، با آنها مخالفت نباید بکنند، ولی این جهت باید محرز‏‎ ‎‏باشد که انحرافات در کار نباشد؛ و بنا بر این نباشد که اساس جمهوری اسلامی را بخواهند‏‎ ‎‏متزلزل کنند و جوانان را وادار کنند به کارهایی که در دانشگاه مناسب نیست.‏

‏‏     من امیدوارم که امسال دانشگاه آن مقداری که ممکن است باز بشود و آن مقداری که‏
‏‎

‎‏باید اساتید ما عمل کنند، عمل کنند و ان شاءالله ، این کشور در آرامش واقع بشود. و این‏‎ ‎‏جنگ تحمیلی، که به ما از ابرقدرتها تحمیل شده است، به زودی ان شاءالله ، از بین برود و‏‎ ‎‏اشخاصی که گناهکارند و جنایتکارند به جای خودشان بنشینند. من از خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی سلامت و سعادت و عزت همۀ شما را خواستارم. و باز تأکید می کنم که اخوت‏‎ ‎‏اسلامی خودتان را که قرآن کریم برای شما هدیه آورده است، حفظ کنید و در اخوت‏‎ ‎‏اسلامی است که می توانید این کشور را نجات بدهید و بالاتر اینکه اسلام عزیز را حفظ‏‎ ‎‏کنید. ‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎

‎