سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم به مناسبت هفته وحدت (برکات انقلاب)

‏‏سخنرانی‏‏ ‏

‏‏زمان: صبح 20 دی 1360 / 14 ربیع الاول 1402‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: تشریح برکات انقلاب اسلامی‏

‏‏مناسبت: میلاد رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع)، هفته وحدت‏

‏‏حضار: اقشار مختلف مردم ـ میهمانان خارجی و روحانیون اهل سنت شرکت کننده در اردوی‏‎ ‎‏وحدت ـ کارکنان بنیاد مسکن ـ مدیران کل پست و مخابرات ـ شرکت کنندگان سمینار‏‎ ‎‏«حوزه و دانشگاه» ـ دانشجویان واحد دانشجویی حزب جمهوری اسلامی‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

‏‏وحدت، نمونه ای از برکات انقلاب اسلامی‏

‏‏     ‏‏ولادت با سعادت حضرت خاتم النبیین و فرزند ارجمند بزرگوارش امام صادق را بر‏‎ ‎‏همۀ مسلمین تبریک عرض می کنم و برکات خدا را طلب می کنم برای همۀ مسلمین.‏

‏‏     امروز که در این جلسه ای که در صورت کوچک و در واقع نورانی و بسیار بزرگ‏‎ ‎‏است، طوایف مختلف مسلمین، برادران اهل سنت و برادران اهل تشیع، دانشگاهیها و‏‎ ‎‏فیضیه ایها و همۀ قشرهای مختلف از بلاد مختلف در این محل مجتمع هستند. این یک‏‎ ‎‏نمونه ای از برکات انقلاب اسلامی است که خدای تبارک و تعالی بر همۀ ما منت گذاشته‏‎ ‎‏است که ‏‏اَصبَحنا بِنِعمَتِهِ اِخواناً.‏‎[1]‎‏ دانشگاه که از فیضیه دور بود و جدا، امروز با هم پیوند‏‎ ‎‏کرده اند و امید است که این پیوند تا آخر باقی باشد، و برادران اهل تسنن و تشیع با هم‏‎ ‎‏توحید کلمه را آغاز کردند و امیدوارم که تا آخر این توحید و وحدت باقی باشد.‏

‏‏لزوم تحلیل اعمال دشمنان‏

‏‏     ‏‏ما باید در کارهایی که دشمنهای ما می کنند دقت کنیم و تحلیل کنیم، ببینیم که آنها به‏‎ ‎‏چه چیز زیاد اهمیت می دهند و انگشت روی چه حیثیتی از حیثیتهای مسلمین می گذارند‏
‏‎

‎‏و بفهمیم که آنچه که آنها بر آن اصرار دارند همانی است که برای مسلمین و برای بشر بد‏‎ ‎‏است. ما از گفتار و کردار آنها باید کشف کنیم که آنها چه می خواهند و ما باید چه بکنیم.‏‎ ‎‏شما اگر ملاحظه بفرمایید در این قرون آخر که تمام بشر مثل یک عائله شده اند و به‏‎ ‎‏واسطۀ ارتباطات زیادی که بین همۀ بشر حاصل شده است در این قرنهای آخر، آنهایی‏‎ ‎‏که می خواهند ممالک دنیا را قبضه کنند و ذخایر همه را به غارت ببرند با چه اساس به این‏‎ ‎‏امری که، نقشه ای که کشیده اند، موفق می شوند و آنها چه راههایی را انتخاب کرده اند. هر‏‎ ‎‏راهی را که آنها انتخاب کرده اند، ما باید راه مقابلش را انتخاب کنیم.‏

‏‏تلاش دشمن برای جدایی حوزه و دانشگاه‏

‏‏     ‏‏ما می بینیم، در وقتی که در ایران خودمان نظر می کنیم می بینیم که کوششهای زیاد‏‎ ‎‏شده است برای تفرقه انداختن بین دو جناحی که اگر آن دو جناح متحد بشوند کارهای‏‎ ‎‏کشور اصلاح می شود و آن جناح روحانی و جناح دانشگاهی است. چقدر کوشش‏‎ ‎‏کرده اند برای تفرقه بین این دو جناح، بطوری که در دانشگاه اسم روحانی را نمی شد‏‎ ‎‏بیاوری و در فیضیه اسم دانشگاهی. این در اثر تبلیغات دامنه داری بود که کرده بودند و با‏‎ ‎‏آن تبلیغات و بی توجهی ما، اینطور مسائل واقع شد و آن ضربه ای که ما از این افتراق‏‎ ‎‏خوردیم از هیچ چیز نخوردیم؛ یعنی، اساس تمام ضربه ها این ضربه بود. دانشگاه ادارۀ‏‎ ‎‏کشور را می کرد، وقتی دانشگاه به تباهی کشیده شد، ادارۀ کشور به تباهی کشیده شد. و ما‏‎ ‎‏دیدیم آنچه که در این قرنهای آخر واقع شد خصوصاً در این پنجاه سال، از آن طرف با‏‎ ‎‏تبلیغات وسیع بین برادرهای اهل سنت و برادرهای اهل تشیع کوشش کردند که تفرقه‏‎ ‎‏ایجاد کنند. با همۀ وسایل کوشش کردند و این دو جناح بزرگ را از هم جدا کردند،‏‎ ‎‏بطوری که آن طایفه این طایفه را حتی تکفیر می کردند و این طایفه آن طایفه را، احزاب‏‎ ‎‏درست می کردند در کشور. این اختصاص به کشور ما ندارد، همۀ کشورها احزابی که‏‎ ‎‏درست می کردند دو طایفه را به جان هم می انداختند. حزبها غافل بودند، رؤسای احزاب‏‎ ‎‏غافل بودند که اینها دارند چه می کنند. هر حزبی دشمن حزب دیگری بود و هر قشری‏
‏‎

‎‏دشمن قشر دیگر. پس ما می بینیم که آن چیزی که آنها اصرار به آن دارند این است که ما‏‎ ‎‏با هم مجتمع نشویم، ما با هم برادر نباشیم، مسلمانها در هر جا که هستند با اشکال مختلفه‏‎ ‎‏[‏‏باشند‏‏]‏‏؛ یک شکل آن ملی گرایی، آن می گوید ملت فارس، آن می گوید ملت عرب،‏‎ ‎‏آن می گوید ملت ترک. این ملی گرایی که به این معناست که هر کشوری، هر زبانی‏‎ ‎‏بخواهد مقابل کشور دیگر و زبان دیگر بایستد، این آن امری است که اساس دعوت‏‎ ‎‏پیغمبرها را به هم می زند. پیغمبرها که از اول تا ختمشان آمده اند، مردم را به برادری، به‏‎ ‎‏دوستی، به اخوت دعوت کرده اند. در مقابل آنها یک قشرهای تحصیلکرده در دامن‏‎ ‎‏غرب یا شرق آمده اند و ندانسته، اکثراً ندانسته و بعضی هم دانسته قضیۀ ملی گرایی را‏‎ ‎‏پیش کشیده اند، ملت عرب باید چطور باشد، در مقابل اینکه اسلام و ملت مسلم باید چه‏‎ ‎‏باشند، ملت عرب باید چه باشد، ملت فارس باید چه باشد، ترک باید چه باشد.‏

‏‏تکیه اسلام بر اخوّت مؤمنین‏

‏‏     ‏‏رنگهای مختلف، این رنگ، رنگ سفید است، آن رنگ، رنگ سیاه است، آن زرد‏‎ ‎‏است، تمام این مسائل، مسائل تفرقه افکن از این قدرتهای بزرگ و شیطانهای بزرگ‏‎ ‎‏است که بین ملتها و بین افراد انسانها می خواهند تفرقه بیندازند و ما از آن طرف می بینیم‏‎ ‎‏که اسلام تکیه کرده است بر اخوت با تعبیرهای مختلف. ‏‏اِنَّمَا المُؤمِنُونَ اِخْوَة‏‎[2]‎‏ از آن استفاده‏‎ ‎‏می شود که کانّه مؤمنین هیچ شأنی ندارند الاّ برادری، همه چیزشان در برادری خلاصه‏‎ ‎‏می شود. در مقابل این کلمه و سایر کلماتی که در قرآن کریم هست، آنها؛ ابرقدرتها‏‎ ‎‏دیده اند که اگر این کلمه و امثال این کلمه تحقق پیدا بکند آنها دیگر نمی توانند در این‏‎ ‎‏کشورها دخالت کنند.‏

‏‏     شما ملاحظه بفرمایید که در این سالهای اخیری که ملت ایران به تأیید خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی قیام کرد و قشرهای میلیونی آنها، چه قشرهای روحانی و چه قشرهای دانشگاهی‏‎ ‎‏در کنار هم فعال شدند و همۀ ملت متحد شدند، چه معجزه ای ایجاد کردند. این برادری‏
‏‎

‎‏در یک محیط کوچک مثل ایران، با یک جمعیت کم در مقابل جمعیتها چه اعجازی‏‎ ‎‏کرد. این اعجاز برای همین وحدت کلمه و اخوت بود؛ این اخوت و برادری که در ایران‏‎ ‎‏پیدا شد و این تحول عظیمی که پیدا شد و همۀ قشرها را با هم منسجم کرد، برادران اهل‏‎ ‎‏سنت را با اهل تشیع، تشیع را با اهل تسنن، دانشگاهی را با فیضیه ای و ترک و عرب و‏‎ ‎‏فارس، همۀ اینها در ایران هست، همه با هم. ملاحظه بفرمایید که همین وحدت در یک‏‎ ‎‏جمعیت محدود و در یک کشور محدود با ابرقدرتها چه کرده است. بیخود نیست که همۀ‏‎ ‎‏رسانه های گروهی تمام کشورها تقریباً، کشورهای بزرگ مسلماً و بعضی کشورهای‏‎ ‎‏دیگر، همّشان را صرف این می کنند که ایران را در نظر مسلمانها بد جلوه بدهند،‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی را بد جلوه بدهند. سرتاسر دنیا را تبلیغات بر ضد ایران فرا گرفته است.‏‎ ‎‏چه شده است که ایران اینقدر مورد تهاجم تبلیغی واقع شده است و تهاجمهای دیگر؟‏‎ ‎‏این نیست الاّ اینکه در ایران این معنی اخوت تا اندازه بسیار زیادی تحقق پیدا کرده است‏‎ ‎‏و آنها دیدند که با این وحدتی که در ایران پیدا شده است، این انسجامی که در ایران پیدا‏‎ ‎‏شده است و پرتوش دارد در سایر بلاد مسلمین هم می رود، این یک خطر بزرگی است‏‎ ‎‏که تمام منافع ابرقدرتها را منهدم می کند و از بین می برد. اگر این خوف را نداشتند که‏‎ ‎‏ایران سرایت می کند این اخوّتش به سایر کشورها، کشورها علی حده، بودند و ایران‏‎ ‎‏علی حده، بود و برادری بین ایران و دیگران تحقق پیدا نمی کرد شاید این قدر حمله‏‎ ‎‏نمی کردند به ما. این حملۀ همه جانبۀ تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی برای این است که این انسجام‏‎ ‎‏کوچک را دیده اند که دست آنها را از اینجا کوتاه کرده است. اگر این انسجام پیدا بشود و‏‎ ‎‏ان شاءالله ، پیدا می شود، اگر این انسجام پیدا بشود دست ابرقدرتها از همۀ ذخایر مسلمین‏‎ ‎‏کوتاه می شود و بلکه دست ابرقدرتها از تمام مستضعفین جهان کوتاه می شود. این‏‎ ‎‏وحدت کلمه ای که در ایران پیدا شده است و الآن از سایر بلاد هم به ما دارند متصل‏‎ ‎‏می شوند و دیگران هم دارند اخوت پیدا می کنند با ایرانیها، من امیدوارم که دولتها هم‏‎ ‎‏توجه کنند، بیدار بشوند، تحلیل کنند مسائل را، ببینند که آیا مسلمانها همه در کنار هم، هر‏‎ ‎‏کدام در کشور خودشان مستقل لکن به ما ...‏

‏
‏‎

‎‏     اینکه همه مسلمان هستند، در آرمانهای اسلامی با هم باشند، این خوب است یا هر‏‎ ‎‏کشوری با کشور دیگر مخالف؟ آنچه می تواند مشکلات همۀ کشورها را و مسلمین را از‏‎ ‎‏بین ببرد، آیا اخوّت بین مسلمین است که خدای تبارک و تعالی به او سفارش فرموده‏‎ ‎‏است یا تفرقه بین مسلمین است؟ دولتها اگر با هم متحد و برادر باشند بهتر می توانند آن‏‎ ‎‏چپاولگرها را از صحنه خارج کنند یا حالا که با هم مختلف هستند و دامن به اختلاف‏‎ ‎‏می زنند؟ ‏

‏‏تابع قرآن کریم و اسلام عزیز بودن‏

‏‏     ‏‏ما، ملت ایران، دولت ایران، همۀ ایرانیها دستشان را پیش همۀ مسلمین دراز می کنند و‏‎ ‎‏از آنها می خواهند که به این ملت بپیوندند و برادری را مستحکم کنند و همۀ مسلمین با‏‎ ‎‏هم پیوند اخوت داشته باشند. و ما دستمان را پیش همۀ دولتهای کشورهای اسلامی دراز‏‎ ‎‏می کنیم و از آنها می خواهیم که به ما بپیوندند و همه ما با هم برادر باشیم و همان طور که‏‎ ‎‏اسلام فرموده است ما همه دوست، برادر، با هم باشیم تا اینکه مشکلاتمان را حل کنیم.‏‎ ‎‏گمان نکنند اینها که ضررشان در این وحدت ایران است. ایران یک کشور مسلم است و‏‎ ‎‏صلاح حال همه مسلمین را می خواهد. ایران با همۀ مسلمین خودش را برادر می داند و ما‏‎ ‎‏از همۀ مسلمین، دولتها، ملتها، همه می خواهیم که با ما متحد بشوند در این مقصدی که ما‏‎ ‎‏داریم و آن مقصد اسلام است.‏

‏‏     ما هیچ مقصدی نداریم، نه حکومت می خواهیم به آن معنا که آن قدرتهای بزرگ‏‎ ‎‏می خواهند و نه قدرت می خواهیم به آن معنا و نه سلطه جویی می خواهیم و ما همه‏‎ ‎‏می خواهیم تابع قرآن کریم و اسلام عزیز باشیم و قرآن کریم و اسلام عزیز همه چیز ما را‏‎ ‎‏اداره می کند. عبرت بگیرند از این وحدت کلمۀ ایران و این اتحادی که در ایران پیدا شده‏‎ ‎‏است بین همه طوایف که آن همه مشکلات را که از همه عالم رو به ما آورده است حل‏‎ ‎‏کردند و حل می کنند. ببینند که یک وحدت در یک جمعیت کم و در یک محیط‏‎ ‎‏کوچک چطور دنیا را متوجه به خودش کرده است و چطور قدرتهای بزرگ را از خودش‏
‏‎

‎‏ترسانده است. اگر این قدرت سی و چند میلیونی ضمیمه بشود به قدرتهای سایر‏‎ ‎‏کشورهای اسلام که یک میلیارد ـ تقریباً ـ جمعیت هستند، این سیل بزرگ یک میلیارد‏‎ ‎‏جمعیتی را اگر منسجم بشوند، کی می تواند درهم بشکند؟‏

‏‏اعلام اخوت با مسلمین جهان‏

‏‏     ‏‏ما به حسب حکم خدای تبارک و تعالی اخوت خودمان را با همۀ مسلمین جهان، با‏‎ ‎‏دولتهای کشورهای اسلامی، با ملتهای مسلم در هر مذهبی هستند، در هر کشوری‏‎ ‎‏هستند، ما برادری خودمان را با آنها اعلام می کنیم و ما اعلام می کنیم که نظر تجاوز به‏‎ ‎‏هیچ یک از کشورهای اسلامی و غیراسلامی نداریم. ما می خواهیم که همۀ کشورهای‏‎ ‎‏اسلامی در محیط خودشان که هستند با هم برادر باشند، همانطور که دولت ایران و ملت‏‎ ‎‏ایران یک هستند، برخلاف رژیم سابق که دولت ایران بر ضد ملت و ملت بر ضد دولت‏‎ ‎‏بود، و لهذا، به مجرد اینکه ملت یک انسجامی پیدا کرد نتوانستند، قدرتهای بزرگ هم‏‎ ‎‏نتوانستند آنکه نوکر بی قید و شرطشان بود نگه دارند.‏

‏‏     این انسجامی که در اینجاست ما می خواهیم که در همۀ کشورها باشد. همۀ مسلمین ید‏‎ ‎‏واحده باشند بر مَن سِواهم‏‎[3]‎‏. هر کس در محیط خودش با هر حکومتی که هست و با هر‏‎ ‎‏مذهبی که هست در محیط خودش باشد و مستقل باشد، لکن اینکه مسلمان است با‏‎ ‎‏مسلمین دیگر اخوت داشته باشند، دوستی داشته باشند، پیوند داشته باشند، ارتشهای‏‎ ‎‏همۀ کشورهای اسلامی پشتیبان هم باشند. اگر این افتراق بین مسلمین نبود ممکن بود که‏‎ ‎‏اسرائیل با یک جمعیت کمی اینطور جسور بشود و همۀ حیثیت مسلمین را زیر پای‏‎ ‎‏خودش بگذارد؟ اگر اختلاف بین کشورهای اسلامی، دولتهای اسلامی نبود، امریکا‏‎ ‎‏می توانست حکومت کند بر همۀ کشورها، منافع همه کشورها را غارت کند؟ ما عازم‏‎ ‎‏هستیم که کشور خودمان را حفظ کنیم و مستقل، آزاد زندگی کنیم و در کنار هم همۀ‏‎ ‎‏مسلمانهای کشور، بلکه همۀ ساکنین کشور، مذاهب رسمی، همه با هم باشیم و کشور‏
‏‎

‎‏خودمان را حفظ کنیم و هیچ قدرتی نمی تواند اگر این انسجام در همین محیط کوچک و‏‎ ‎‏با همین جمعیت کم این انسجام باشد، هیچ کشوری نمی تواند آسیب برساند به ما.‏

‏‏دعوت از میهمانان جهت ملاحظه ایران‏

‏‏     ‏‏این آقایانی که از بلاد مختلفه آمده اند و در ایران الآن مجتمع هستند برای هفته‏‎ ‎‏مبارک وحدت، مطالعه کنند در اوضاع ایران. گوش کنند به رسانه های گروهی کشورهای‏‎ ‎‏قدرتمند و اتباع آنها و اوضاع ایران را هم ملاحظه کنند. ببینند که در ایران آن مسائلی که‏‎ ‎‏آنها طرح می کنند هست؟ دولت ایران بچه های خردسال را هم می کشد؟ دولت ایران‏‎ ‎‏اطفال مسلمین را هم می کشد؟ دولت ایران الآن متزلزل است و ورشکسته است و همه‏‎ ‎‏چیزش از بین رفته است؟ ملت ایران الآن روبرگردانده اند از جمهوری اسلام؟ در بین‏‎ ‎‏ملت ایران اختلاف هست؟ اینها را مطالعه کنند و از آن طرف بروند، اگر همه نمی توانند‏‎ ‎‏بروند، از هر طایفه ای یک چند نفری مأمور بشود که بروند و ببینند صحنه هایی که صدام‏‎ ‎‏به وجود آورده است در کشور ما، ببینند خرابیهایی که این فاسد به امر دولتهای بزرگ‏‎ ‎‏انجام داده است چه جنایاتی است. بروند اردوگاههای آواره های ما را ببینند، و از آن‏‎ ‎‏طرف بروند جنگنده های ما و ارتش ما و سپاه پاسداران ما و همۀ ملت ما که سپاه‏‎ ‎‏پاسداران هست، آنها ملاحظه کنند، وقتی رفتند منعکس کنند. شما که بطور آزاد آمدید‏‎ ‎‏و این کشور را به نور خودتان منور کردید، بروید این موارد را ملاحظه کنید. شهرستانهای‏‎ ‎‏ایران را ببینید که آشفته است؟ همه به هم خورده است؟ ایران دیگر متزلزل شده به‏‎ ‎‏طوری که نمی تواند سر پای خود بایستد؟ یا اینکه اینها تبلیغاتی است که می کنند برای‏‎ ‎‏اینکه مسلمین جهان را از این انسجام بزرگی که در ایران پیدا شده است غافل کنند؟‏‎ ‎‏شماها که آمدید بروید به بلاد خودتان، به ممالک خودتان، مسائلی که دارید عنوان کنید.‏‎ ‎‏اگر رسانه های گروهی به شما گوش بکنند، اگر روزنامه ها حرفهای شما را منعکس بکنند‏‎ ‎‏بروید مسائل ایران را طرح کنید. این اعجازی که در ایران پیدا شده است و این تحول‏‎ ‎‏عظیمی که در ایران پیدا شده است که همۀ برادرها در کنار هم می نشینند و همه با هم‏
‏‎

‎‏متحد هستند و بحمدالله هم ارتش و قوای مسلحۀ ایران قوی و قدرتمند است و هم ملت‏‎ ‎‏ایران صبور و قوی و قدرتمند. اینها نیست الاّ اینکه به یک آیه از آیات قرآن عمل‏‎ ‎‏کردند؛ ‏‏اِنَّمَا الْمُؤمِنُونَ اِخْوَة‏‏. این آیه را همه ملاحظه کنید. همه اعتصام به «حبل الله » بکنید.‏‎[4]‎‎ ‎‏همه برادر باشید تا در بهشت هم ـ اِخوان بر آن سرُوری که هستید در مقابل هم ـ برادر‏‎ ‎‏باشید. اگر اینجا برادری نباشد در آنجا هم بهشتی معلوم نیست باشد برای شما. من از‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم که همۀ مسلمین جهان را به وظایف اسلامی‏‎ ‎‏خودشان آشنا کند. همۀ حکومتهای اسلامی را با ملتهای خودشان دوست کند. تمام‏‎ ‎‏ملتهای اسلام و دولتهای اسلام را با هم برادر کند. و همۀ دانشگاهیها را با روحانیون در‏‎ ‎‏تمام بلاد اسلام با هم برادر کند. و من تشکر می کنم از گروههای مختلفی که تشریف‏‎ ‎‏آوردند اینجا و من نمی توانم یکی یکی را اسم ببرم و از همه بطور جداگانه تشکر کنم،‏‎ ‎‏فقط از بنیاد مسکن که زحمتهای زیاد کشیده اند در ایران ـ و اینجا امروز آقای رسولی‏‎[5]‎‎ ‎‏به من گفتند که ـ چون ایشان مطلعند در این امور ـ که اینهایی که هستند بسیار خدمتگزار و‏‎ ‎‏بسیار صبور و بسیار کارهای مهم کرده اند ـ از آنها تشکر می کنم. و از همۀ برادرهایی که از‏‎ ‎‏بلاد مختلف آمده اند و آنهایی که در این هفتۀ وحدت شرکت کرده اند، من از همه تشکر‏‎ ‎‏می کنم و سلامت و سعادت همه را از خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ اشاره به آیۀ 103 سورۀ آل عمران.
• ـ سورۀ حجرات، آیه 10: «جز این نیست که همه مؤمنین با هم برادرند».
• ـ بیگانگان.
• - اشاره به آیه 103 سوره آل عمران.
• - آقای سید هاشم رسولی محلاتی از اعضای دفتر امام خمینی.