سخنرانی در جمع اعضای شورای مرکزی جهاد سازندگی (اهتمام به آبادانی کشور)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: صبح 13 آذر 1361 / 18 صفر 1403‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: اهتمام به امر کشاورزی و آبادانی ایران ‏

‏‏حضار: نوری، عبدالله (نمایندۀ امام در جهادسازندگی) ـ اعضای شورای مرکزی جهادسازندگی‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏تلاش برای آبادانی کشور‏

‏‏     ‏‏از مسائلی که شما و دیگران گزارش داده اند، بسیاری از خیانتهایی که به این کشور و‏‎ ‎‏مردم گردیده است کشف می شود که چه کوششهایی در جهت باز داشتن ما از همه چیز‏‎ ‎‏انجام شده و جلوی مغزهایی که می توانستند کار بکنند و پیشرفت علمی داشته باشند را‏‎ ‎‏گرفته و کشاورزی ما را از بین بردند. شما می بینید که چقدر از زمینها هنوز بلااستفاده و‏‎ ‎‏چه مقدار از آبها مانند آب کارون به هدر می رود. آنها به اسم اینکه ما می خواهیم‏‎ ‎‏پیشرفت داشته باشیم و مملکت ما مملکت صنعتی باشد، مسئلۀ «اصلاحات ارضی» را‏‎ ‎‏بهانه کردند. قضیۀ آنها قضیۀ کلاغی شد که می خواست راه رفتن کبک را یاد بگیرد که راه‏‎ ‎‏رفتن خودش را هم فراموش کرد که خدا خواست و مملکت را از دست آنها گرفت و‏‎ ‎‏مسائل و تصمیمات به دست خود مردم افتاد.‏

‏‏     اینکه شما گفتید در کارها هماهنگی وجود دارد، کار‏‏[‏‏ی‏‏]‏‏ بسیار خوب و صحیح است.‏‎ ‎‏زیرا تا امور آنگونه اجتماعی نباشد و همۀ افراد یک رویه و هدف را نداشته باشند، کارها‏‎ ‎‏پیش نمی رود. امروز همۀ مردم ما می خواهند به اسلام و کشورشان خدمت کنند. و ما‏‎ ‎‏می بینیم در عین حال که این کشوری که به دست ما افتاد‏‏[‏‏ه‏‏]‏‏ هیچ پیشرفتی نداشته است،‏‎ ‎‏اما انسانهای آن تبدیل به انسانهای پرشور و فعال گردیده اند، که همین دلیل است ‏‏[‏‏بر‏‎ ‎‏این‏‏]‏‏که ما می توانیم همۀ کارها را خودمان انجام دهیم. اگر چه امریکا نمی خواهد و‏‎ ‎‏نمی گذارد که ما کار بکنیم، ولی ما و ملت ما به یاری خداوند، بنا داریم کاری بکنیم که‏
‏‎

‏‏تقویت روح ایمان مردم‏

‏‏     ‏‏من از زحماتی که آقایان می کشند خیلی تشکر دارم و عمده این است که این کارها را‏‎ ‎‏خدا اجر می دهد و خدمت به این مردم و خصوصاً روستاییان از بین نمی رود. و شما‏‎ ‎‏کوشش کنید با افرادی که تماس دارید با استفاده از روحانیون و موعظه، روح ایمان را در‏‎ ‎‏آنها تقویت کنید که اگر جنبۀ ایمان مردم تقویت شد، همۀ امور به راحتی انجام می شود.‏‎ ‎‏مثلاً همین جهاد، در جنگ چقدر کار کرده است. این به خاطر جدیتی است که جوانها‏‎ ‎‏دارند و کشور را از خودشان می دانند و برای خدا کار می کنند. وقتی ایدۀ آنها این باشد‏‎ ‎‏کارها بخوبی پیش می رود و اینطور نباشد که اگر کسری پیدا کردید و یا مشکلی در کارتان‏‎ ‎‏پیش آمد دلسرد شوید. به کار خودتان ادامه دهید. من همۀ شما را دعا می کنم و امیدوارم‏‎ ‎‏خداوند به شما توفیق خدمت به این مستمندان را که از بزرگترین عبادات نزد اوست،‏‎ ‎‏عنایت فرماید.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎