سخنرانی

سخنرانی در جمع اعضای «ستاد پیگیری فرمان 8 ماده ای»؛ (برخورد با قضات متخلف)

سخنرانی

‏زمان: صبح 7 دی 1361 / 12 ربیع الاول 1403‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: ضرورت برخورد قانونی با قضات متخلف‏

‏حضار: اعضای ستاد پیگیری فرمان امام: موسوی اردبیلی، سید عبد الکریم  (رئیس دیوانعالی‏‎ ‎‏کشور) - موسوی، میرحسین (نخست وزیر) - امامی کاشانی (رئیس دیوان عدالت اداری) - محقق‏‎ ‎‏داماد (رئیس سازمان بازرسی کل کشور) - آقا زاده (وزیر مشاور در امور اجرایی)‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

ضرورت برخورد قانونی با قضات متخلف

‏     ‏‏من باید به آقایان عرض کنم که شما در این کاری که دارید انجام می دهید که رسیدگی‏‎ ‎‏به امر متخلفین است، چه در سطح دادستانها و قضات و اینها و چه در سطح ادارات و‏‎ ‎‏وزارتخانه ها و اینها، یک امری است که الزام شرعی الآن دارد و با کمال جدیت و‏‎ ‎‏قاطعیت این باید عمل بشود. و ما نمی توانیم ببینیم که یک کشوری ادعای این بکند که ما‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی هستیم و قاضی که آن قدر در شرع ‏‏[‏‏به‏‏]‏‏ او اهتمام شده است، آن وقت‏‎ ‎‏قاضی ، یک شهر را به آتش بکشد و سکوت بکنیم. یا فرض کنید یک دادستانی در یک‏‎ ‎‏جایی کارهای خلاف شرع بیّن کرده است، باز هم باید ما بنشینیم و سکوت بکنیم. از حالا‏‎ ‎‏به بعد اصلاً سکوت معنا ندارد. باید آقایان به طور جدی محکمه ای تشکیل بدهند برای‏‎ ‎‏رسیدگی به امر متخلفین، قضات متخلف و کسان دیگری که در هر جا هستند و‏‎ ‎‏متخلف اند و متخلفین را بعد از اینکه معلوم شد که این آدم تخلف کرده و خلاف کرده‏‎ ‎‏است، باید آنهایی که مسئول هستند فوراً و غایت الامر در ظرف سه روز به جای آنها‏‎ ‎‏کسی را بگذارند. و اگر آنها هم مسامحه ای در این امر کردند بی عذر، بخواهند این کار را‏‎ ‎‏نکنند، خود شما خود آقایانی که، این هیأتی که برای این رسیدگی است و مجاز هستند که‏‎ ‎‏تعیین کنند، مستقلاً خودشان تعیین کنند و مسامحه در هیچ امری ابداً نباید بشود. چنانچه‏

صحیفه امامجلد 17صفحه 195
‏از آن طرف هم باید با کمال توجه به اطراف قضیه که کسی یک وقت خدای نخواسته‏‎ ‎‏مظلوم واقع نشود. لکن ما باید این بارِ ظلم را که الآن در سر تا سر کشور گاهی می شود به‏‎ ‎‏اشخاص، این بار را دیگر باید سبک کنیم و از بین ببریم و من الآن اعلام می کنم چنانچه‏‎ ‎‏اشخاص به واسطۀ اغراض فاسده بخواهند جوسازی کنند و بخواهند تلفن از این طرف و‏‎ ‎‏آن طرف بکنند و این مطلب معلوم بشود ‏‏[‏‏که‏‏]‏‏ خود آنها بر خلاف موازین شرعی و مقابل‏‎ ‎‏اسلام می خواهند کار بکنند، و من به ملت اعلام می کنم که هر کس که این کار را کرد، با او‏‎ ‎‏معاملۀ فسق بکنند. و در هیچ جایی از جاهایی که یک آدم عادل باید باشد، او را نپذیرند‏‎ ‎‏و اطلاع بدهند تا آنها تأدیب بشوند یک کاری که اسلام می خواهد بکند، یک کاری که‏‎ ‎‏می خواهد ظلم را از مردم بردارند، آن وقت یک کسی بگوید که ما جوسازی می کنیم،‏‎ ‎‏یک کسی بگوید که ما این کار را نمی کنیم؛ نباید بشود. این معنایش این است که کار‏‎ ‎‏اسلام نباید بشود و این اقلّش این است که اعلا مرتبۀ فسق است و باید تعزیر بشود و‏‎ ‎‏بالاترش این است که ممکن است یک وقت چیزهای دیگر بشود. و کسی حق ندارد در‏‎ ‎‏سر تا سر کشور، هیچ قاضی شرعی حق ندارد که بدون جهت استعفا کند و بخواهد‏‎ ‎‏جوسازی کند. اگر جوسازی کند، معلوم می شود که خودش زیر سؤال است و باید‏‎ ‎‏خودش احضار بشود. و اگر واقعاً خودش را لایق نمی داند، باید اعتراف کند که من لایق‏‎ ‎‏نیستم و نمی خواهم ‏‏[‏‏قضاوت‏‏]‏‏ بکنم. و بعد از اینکه او راکنار گذاشتند، بلا فاصله بعد از‏‎ ‎‏حداکثر سه روز، به جای او باید قاضی و دادستان و این طور چیزها تعیین بشود.‏

‏     در هر صورت، شما کاری را که دارید انجام می دهید، این هیأتی که برای این مسئله‏‎ ‎‏درست شده است و کاری می خواهند انجام بدهند، بر آنها مسامحه جایز نیست؛ همان‏‎ ‎‏طوری که زیاده روی هم ان شاءالله ، نمی کنند و آن هم جایز نیست. هر دو طرف قضیه‏‎ ‎‏است و مسئله، مسئلۀ مسامحه و شوخی نیست. اگر یک جایی مسامحه ما از کسی دیدیم،‏‎ ‎‏ما از او بازخواست خواهیم کرد. و اگر یک مقامی، هر کس باشد، بخواهد جوسازی‏‎ ‎‏بکند، بخواهد تخلف از این مسائل بکند، این تخلف از احکام اسلام است. و اگر مقامی‏‎ ‎‏است که حیثیت عدالت در او معتبر است، خودش منعزل است ـ فی نفسه. و اگر این در آن‏

صحیفه امامجلد 17صفحه 196
‏مقام هم حیثیت عدالت معتبر نیست، باید دستگاهها و دست اندرکارها او را کنار بگذارند‏‎ ‎‏و اگر نگذاشتند، این هیأت باز مجازند که آنها را به جای آنها قرار بدهند. در هر صورت،‏‎ ‎‏مسئله، مسئله ای مهم است و مسئله، مسئلۀ آبروی اسلام است. آبروی جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏است و مسئلۀ شوخی نیست که یک کسی در یک شهری آن همه جنایات می کند، آن‏‎ ‎‏وقت یک کس دیگری برای خاطر او کمک کند به او، معینِ ظَلمه باشد. نباید این کارها‏‎ ‎‏بشود. خودشان دست بردارند از این کارها، والاّ مورد تأدیب واقع خواهند شد، من دعا‏‎ ‎‏می کنم که موفقیت برای شما حاصل بشود و کارها را با جدیت، هیأتهای محل وثوق قرار‏‎ ‎‏بدهید و دادگاهی که مورد توجه است و دادگاه صحیح است، تشکیل بدهید یا‏‎ ‎‏دادگاههایی در اطراف تشکیل بدهید که این مسائل را حل بکنند و رسیدگی بکنند. و بعد‏‎ ‎‏از اینکه یک کسی شاکی دارد، او را بخواهند ـ هر کس می خواهد باشد ـ اگر شکایتی‏‎ ‎‏دارد و دیدند یک شکایتی است روی اساس صحیح، باید او را بخواهند و محاکمه کنند.‏‎ ‎‏چنانچه بی گناه بودند، خوب، بروند سراغ کارشان و اگر بی گناه نبودند، آن وقت باید به‏‎ ‎‏مجازات خودشان به حسب موازین شرعی، از تعزیر و از حد و از قصاص و از اینها‏‎ ‎‏[‏‏برسند؛‏‏]‏‏ چون بعضی از اینها قصاص دارند، باید مردم قصاص کنند از آنها و بعضی از‏‎ ‎‏اینها تعزیر شرعی ـ اکثر اینها تعزیر شرعی دارد ـ و باید تعزیر بشوند این اشخاصی که‏‎ ‎‏مرتکب شدند و ابداً تخلف از این امر نخواهد شد. هر کس هر جوسازی بکند به ضرر‏‎ ‎‏خودش است و او را در بین مردم، ما اعلام می کنیم. اگر کسی بخواهد یک جوسازی‏‎ ‎‏بکند که اسلام کار خودش را عمل نکند، این بدتر از آن کاری است که منافقین دارند‏‎ ‎‏می کنند؛ برای اینکه آنها جوسازی اسلامی نمی کنند، شما می خواهید جوسازی بر‏‎ ‎‏خلاف قوانین اسلام بکنید و شما هم جزء آنها واقع می شوید.‏

‏و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 17صفحه 197