وصیت نامه

وصیت نامه سیاسی ـ الهی (تاریخ پایان نگارش و تاریخ انجام اصلاحات آن)

وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی

‏زمان: تاریخ نگارش 26 بهمن 1361 / 1 جمادی الاول 1403‏

‏تاریخ بازبینی و اصلاح 19 آذر 1366‏

‏تاریخ قرائت 15 خرداد 1368‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی (پیام جاودانۀ امام خمینی به معاصرین و نسلهای آینده)‏

توضیح:

‏[‏‏امام خمینی نگارش وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی خویش را ـ که در حقیقت پیام جاوید و خلاصۀ همۀ‏‎ ‎‏وصایا و پیامهای زندگی ایشان است ـ در تاریخ 26بهمن1361 به پایان رسانده و نسخه ای از آن را طی‏‎ ‎‏پیامی به تاریخ 22تیر1362 نزد خبرگان اولین دورۀ مجلس خبرگان رهبری به امانت سپردند. امام‏‎ ‎‏خمینی در سالهای بعد، وصیتنامه را مورد بازبینی قرار داده و با انجام تغییراتی، دو نسخه از متن‏‎ ‎‏اصلاحی را که بر روی پاکتهای آنها به خط ایشان نوشته شده است:« متن وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی‏‎ ‎‏اینجانب جهت نگهداری در مجلس خبرگان و آستان قدس رضوی» برای تحویل به مراکز مذکور به‏‎ ‎‏نمایندگان خویش سپردند. تحویل نسخ وصیتنامه در حضور جمعی از مسئولین نظام جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏ایران در تاریخ 19 آذر 1366 انجام گردید که گزارش کامل مراسم آن از طریق سیمای جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی ایران پخش شد. دراین دیدار آقایان: منتظری (قائم مقام رهبری درآن زمان)، خامنه ای‏‎ ‎‏(رئیس جمهور وقت)، هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس شورای اسلامی)، میرحسین موسوی‏‎ ‎‏(نخست وزیر)، مشکینی (رئیس مجلس خبرگان)، صافی (دبیر شورای نگهبان)، موسوی اردبیلی‏‎ ‎‏(رئیس دیوانعالی کشور)، موسوی خوئینی ها (دادستان کل کشور)، مهدوی کنی (دبیر جامعۀ روحانیت‏‎ ‎‏مبارز)، کروبی (دبیر مجمع روحانیون مبارز)، سید احمد خمینی و اعضای دفتر امام حضور داشتند. پس‏‎ ‎‏از این دیدار، حاضران برای مُهر و موم کردن دو پاکت وصیتنامه به مجلس شورای اسلامی رفتند و در‏‎ ‎‏اتاق ریاست مجلس، ابتدا آقای مشکینی سخنانی ایراد کرد و سپس آقای سید احمد خمینی وصیتنامه را‏‎ ‎‏تحویل ایشان داد. مراسم مُهر و موم در حضور جمع انجام گرفت و نسخۀ مربوط به آستان قدس رضوی‏‎ ‎‏را آقایان مهدوی کنی، کروبی، توسلی و صانعی به مشهد مقدس بردند و نسخۀ سابق وصیتنامه که در‏‎ ‎‏مجلس خبرگان نگهداری می شد، به وسیلۀ آقای سید احمد خمینی، نزد امام ارسال گردید. ‏

‏     ‏متن کامل وصیتنامۀ امام خمینی، به عنوان پیام جاودانۀ ایشان در جلد پایانی همین مجموعه‎ ‎(به عنوان آخرین سند) درج شده است.‏]‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 17صفحه 335