سخنرانی در جمع کارگران، معلمان و مربیان پرورشی (عصر هدم ارزش های انسانی)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 4 اردیبهشت 1362 / 10 رجب 1403 ‏

‏‏مکان: تهران، حسینیه جماران‏

‏‏موضوع: عصر هدم ارزشهای انسانی و حاکمیت ارزشهای شیطانی‏

‏‏مناسبت: میلاد امام محمد تقی(ع)‏

‏‏حضار: پرورش، علی اکبر (وزیر آموزش و پرورش)، توکلی، احمد (وزیر کار و امور اجتماعی)،‏‎ ‎‏کارگران سراسر کشور، معلمان و مربیان پرورشی، اعضای ستاد بزرگداشت استاد شهید‏‎ ‎‏مرتضی مطهری‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏مبارزه برای احیای ارزشهای انسانی‏

‏‏     ‏‏تصادف خوبی است که در روز ولادت با سعادت حضرت جواد ـ سلام الله علیه ـ ما‏‎ ‎‏در خدمت دو قشر عظیم الشأن معلمین و کارگران هستیم. و من امیدوارم که این دو قشر‏‎ ‎‏محترم که دو بازوی کشور هستند و ملت، موفق باشند که هر کدام در سنگر خودشان‏‎ ‎‏مبارزه علیه ستمکاران را هرچه بیشتر تقویت کنند. معلمین و آموزگاران تربیت کنند‏‎ ‎‏جوانانی را برای خدمت به کشور و اسلام، و کارگران بسیار عزیز ما جدیت کنند که کشور‏‎ ‎‏خودشان را از آن ظلماتی که در زمان طاغوت بودند نجات بدهند. اینها در آموزش و‏‎ ‎‏پرورش و آنها در عمل و کار به همۀ کشورهای عالم بفهمانند که ملتی که می خواهد‏‎ ‎‏خودش سرپای خودش بایستد، هم خودش آموزش می بیند و هم خودش کار می کند.‏

‏‏     برادران عزیزم! ما در عصری واقع شده ایم که ظلمت دنیا را گرفته است. ما در عصری‏‎ ‎‏واقع شده ایم که ارزشهای انسانی بکلی از بین رفته و به جای آن ارزشهای غیر انسانی و‏‎ ‎‏شیطانی نشسته است. ما در عصری واقع هستیم که شیاطین عالم هجوم به انسانها و‏‎ ‎‏ارزشهای انسانی آورده اند و می خواهند که دنیا را به سلطۀ شیطان در آورند. ما در این‏‎ ‎‏عصر با اتکا به خدای تبارک و تعالی و استمداد از اسلام و قرآن کریم و ولیّ عصر ـ سلام‏‎ ‎‏الله علیه ـ باید خودمان کوشش کنیم و خودمان جهاد کنیم؛ جهاد در دانشگاهها و‏
‏‎

‎‏دانشکده ها، جهاد در کارخانه ها و کارگریها، جهاد در کشاورزیها، جهاد در مدارس،‏‎ ‎‏جهاد در دانشگاهها، جهاد در همه جا، جهاد در جبهه ها و جهاد در پشت جبهه ها.‏‎ ‎‏شیاطین در همۀ این گروههایی که برای خدا قیام کرده اند ممکن است نفوذ کرده باشند.‏

‏‏     ما باید تمام قشرهایی که داریم، خودشان در مقابل شیاطین و در مقابل منافقان‏‎ ‎‏بایستند. در کارخانه ها ممکن است افراد نفوذی باشند و بخواهند دوباره این کشور را به‏‎ ‎‏زیر سلطۀ ابرقدرتها بکشانند؛ لازم است که برادران کارگر متعهد در داخل کارخانه ها و‏‎ ‎‏این جهاد بزرگ اسلامی با آنها مقابله کنند و نگذارند تبلیغات سوء آنها جوانهای عزیز ما‏‎ ‎‏را منحرف کند. در دانشگاهها و در دانشکده ها و در دبیرستانها و مراکز علمی باید خود‏‎ ‎‏معلمین و متعلمین، خود اساتید و خود دانش آموزان توجه کنند به اینکه نبادا در اینجا باز‏‎ ‎‏از این قشرهای فاسد و منافقین و غیر منافقینی که همه فاسد هستند نفوذ کرده و خدای‏‎ ‎‏نخواسته دانشگاه را به آن وضعی که در سابق بود درآورند. باید معلمین و قشر دانشگاهی‏‎ ‎‏و دانش آموزی با فیضیه پیوند خودشان را قوی کنند؛ و عزیزان کارگر ما و کشاورز ما که‏‎ ‎‏همۀ اینها از اشخاص بزرگی هستند که محور اقتصاد ما در دست آنهاست باید پیوند‏‎ ‎‏خودشان را با اسلام و قرآن و علمای اسلام قوی کنند.‏

‏‏استقلال در سایه توکل به خدا و توجه به مکتب‏

‏‏     ‏‏اگر بخواهید به همۀ مشکلات پیروز بشوید باید همه محکم بایستید در مقابل همۀ‏‎ ‎‏قدرتها. باید مهیا کنید خودتان را در مقابل همۀ مشکلات. باید ارزشهای انسانی را از‏‎ ‎‏اینجا به همه جا صادر کنید؛ و استقلال خودتان را همه جور؛ استقلال فرهنگی، استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی، استقلال اجتماعی همۀ اینها را باید شما محکم نگاه دارید. و این در سایۀ این‏‎ ‎‏است که توجه به مکتب اسلام و اتکال به خدای بزرگ و با هم همپیمان شدن و همۀ‏‎ ‎‏قشرها برادر دانستن یکدیگر است. دشمنها در کمین اند. شما ملاحظه می کنید که از‏‎ ‎‏اطراف دشمنها در تبلیغاتشان چه می کنند با ما، و در تأیید دشمنهای ما چه کارها می کنند.‏‎ ‎‏و ما جز خدای تبارک و تعالی به کسی اتکا نداریم؛ آنها هرچه دارند ما ارزش انسانی‏
‏‎

‎‏داریم و خدا داریم. شما ببینید که اینهایی که ادعای طرفداری از خلق و طرفداری از‏‎ ‎‏عرب می کنند با خوزستان چه می کنند، و با دزفول عزیز چه کرده اند. به گمان فاسد اینکه‏‎ ‎‏با موشک انداختن در خانه ها و اطفال و زنهای پیر و جوان را کشتن اسباب این می شود که‏‎ ‎‏ما تسلیم بشویم. آنها باز خوزستان را نشناختند، دزفول را نشناختند؛ با اینکه از اول جنگ‏‎ ‎‏تا حالا کراراً تجربه کرده اند و تخریب کرده اند مکان این عزیزان ما را و به شهادت‏‎ ‎‏رسانده اند اقشار کثیری از دوستان خدا را و دیدند که مقاوم ایستادند و ملت ایران و‏‎ ‎‏دزفول عزیز مقاوم ایستاده است در مقابل آنها و امروز هم که این همه مصیبت وارد‏‎ ‎‏کرده اند باز فریاد «جنگ، جنگ تا پیروزی» از جوانهای ما در دزفول بلند است.‏

‏‏رسوایی مدعیان دروغین دفاع از حقوق بشر‏

‏‏     ‏‏آنهایی که با ادعای پوچ طرفداری از خلق با خلق ایران این طور می کنند و علمای‏‎ ‎‏بزرگ ایران و عزیزان بزرگ ایران و دانشمندان بزرگ ایران و همۀ قشرها را ترور می کنند‏‎ ‎‏و با دولت صدام که این جنایتها را به ایران کرده است و این جنایت بزرگ را به دزفول‏‎ ‎‏کرده است پیوند دوستی دارند، اینها مشت خودشان را در دنیا باز کرده اند؛ اینها امروز‏‎ ‎‏هم حاضر نیستند که این عمل وحشیانۀ سبعانۀ این خبیث را محکوم کنند. وضع دنیا این‏‎ ‎‏طوری شده است. شما ملاحظه می کنید که یک همچو جنایت بزرگی که واقع شده است‏‎ ‎‏و در این سالها کراراً واقع شده است و این چند روز دنبال هم واقع شده است، در تمام‏‎ ‎‏رسانه های گروهی محکومیتی در کار نبود. عبور می کردند به طور گذرا و یک کلمه‏‎ ‎‏می گفتند که ایران این طور می گوید، عراق هم در مقابل او می گوید که ما تلافی کردیم.‏‎ ‎‏ارزشهای انسانی دفن شده است در دنیا. انسانیت در دنیا دفن شده است. آنهایی که‏‎ ‎‏دعوی حقوق بشر می کنند، و سازمانها و کذا که با عرض و طول و طَمْطَراق زیاد در دنیا‏‎ ‎‏هستند، ندیدیم که محکوم کنند این عمل را. به دروغ از آنهایی که با ما دشمن اند چیزی‏‎ ‎‏را می گیرند و در مقابل، مقابل اسلام و در مقابل ایران، ملت عزیز ایران اطلاعیه صادر‏‎ ‎‏می کنند و هشدار می دهند به ما، و دلیلشان این است که دشمنها این طور گفته اند. دلیل‏‎ ‎‏محکم سازمانهای دنیا این است که شما بچه های کوچک را در خیابانها می کشید و هر‏
‏‎

‎‏روز در اوین صدها نفر را تیرباران می کنید؛ دلیلش این است که منافقین گفته اند. این دلیل‏‎ ‎‏بزرگی است برای سازمان، اما سازمانها نمی پرسند که صدام چه کرده است در اینجا.‏‎ ‎‏وضع دنیا این طور شده است. و ما امیدواریم که از این مرکز اسلامی ایران یک وضعی‏‎ ‎‏پیدا بشود که آن ارزشهای فاسد را دفن کند و اسلام عزیز را ترویج کند، و نور قرآن را‏‎ ‎‏تجلی بدهد در سرتاسر دنیا تا ارزشهای اسلامی که دفع شده است و ارزشهای انسانی که‏‎ ‎‏دفع شده است زنده بشود و احیا بشود. و این اولش این است که ما خودمان توجه داشته‏‎ ‎‏باشیم به خودمان، ما خودمان توجه داشته باشیم که اگر امر دایر بشود بین ارزشهای انسانی‏‎ ‎‏و الهی و ارزشهای طاغوتی باید ارزشهای انسانی را انتخاب کنیم. اگر امر دایر بشود بین‏‎ ‎‏خدمت کردن به کشور خودمان و متعهد بودن در مقابل اسلام و کشور خودمان یا خدمت‏‎ ‎‏کردن به کشورهای شرق و غرب باید آن چیزی که برای خودمان است انتخاب کنیم.‏

‏‏ایرانی بودن، در عدم وابستگی و وطن فروشی‏‏ ‏

‏‏     ‏‏آنهایی که در همین کشور هستند و تفاله هایی که مانده اند، اینها یک دسته شان برای‏‎ ‎‏شرق سینه می زنند و یک دسته شان برای غرب سینه می زنند، و در عین حال دعوی‏‎ ‎‏می کنند که ما از ملت هستیم. آن کسی که در کارخانه ها می خواهد فرض کنید خلل ایجاد‏‎ ‎‏کند، می خواهد کشور خودش را بکشد تحت سلطۀ دیگران، و آن کسی که در دانشگاه‏‎ ‎‏اخلال می کند، می خواهد دانشگاه خودش را بکشد تحت سلطۀ دیگران، اینها اجنبیهایی‏‎ ‎‏هستند به صورت ملی و به صورت ایرانی؛ اینها از ایران اجنبی هستند و ایران آنها را دیگر‏‎ ‎‏به ایرانیت نمی شناسد. آن که تمام ارزشهای اسلامی را و ملّی خودش را فدای شوروی‏‎ ‎‏می کند یا تمام ارزشهای خودش را فدای امریکا می کند او را ما ایرانی نمی دانیم. ‏

‏‏تمسک به پیامبر (ص) و معصومین (ع) در مقابله با مشکلات‏

‏‏     ‏‏برادران و خواهران! ما در راهی وارد شدیم که آن راه، راه انبیاست؛ و تاریخ تا آنجا‏‎ ‎‏که نشان می دهد انبیا با مشکلات روبرو بودند. همیشه قشر محروم بودند در مقابل‏‎ ‎‏طاغوت و مشکلاتی که برای آنها حاصل بوده است بسیار زیاد بوده است، طاقتفرسا‏
‏‎

‎‏بوده. ما تا آنجا که از تاریخ اطلاع داریم و از انبیا به ما رسیده است می بینیم که تمام انبیا‏‎ ‎‏مبتلا بودند به طاغوتهای زمان خودشان و در مشکلات بودند. ما که در طریق انبیا‏‎ ‎‏می خواهیم قدم برداریم از مشکلات نباید هراس کنیم؛ برای اینکه، همانطوری که رسول‏‎ ‎‏اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در بیست و چند سال دعوت خود تمام مشکلات را‏‎ ‎‏پذیرفت و برای پخش احکام شرعی به همۀ مشکلات تن در داد، به مشکلات اقتصادی‏‎ ‎‏که آن را در یک غاری محبوس کردند و چندین وقت در آنجا تشریف داشتند و با آن‏‎ ‎‏مشکلات مواجه شدند، لکن از مقصد دست نکشیدند، قریش با او آن کردند که تاریخ‏‎ ‎‏نشان می دهد و دست از مقصد برنداشتند. انبیای دیگر همه همین طور بودند. وقتی‏‎ ‎‏مقصد الهی شد راه هرچه مشکل باشد چون مقصد الهی است باید به نظر آسان باشد.‏‎ ‎‏می بینید که در بعض روایات هست که حسین بن علی ـ سلام الله علیه ـ هرچه به ظهر‏‎ ‎‏عاشورا نزدیکتر می شد افروخته روتر می شد، رویش افروخته تر می شد‏‎[1]‎‏ برای اینکه‏‎ ‎‏می دید که جهاد در راه خداست و برای خداست و چون جهاد برای خداست، عزیزانی‏‎ ‎‏که از دست می دهد از دست نداده است، اینها ذخایری هستند برای عالم بقا. شما که مهیا‏‎ ‎‏هستید برای اسلام خدمت بکنید، کارگران عزیز ما که مهیا هستند برای اسلام خدمت‏‎ ‎‏بکنند و کارخانه ها را راه بیندازند و با جدیت عمل بکنند که استقلال خودشان را حفظ‏‎ ‎‏بکنند مشکلات دارند؛ لکن مشکلات مشکل نیست. دانشگاهیها و آموزگارها و معلمین‏‎ ‎‏و متعلمین که برای خدا کار می کنند مشکلات دارند لکن در راه خداست، مشکلات در‏‎ ‎‏راه خدا مشکل نیست. اگر ما حساب کنیم، مشکلات حضرت رسول ـ سلام الله علیه ـ و‏‎ ‎‏حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ بسیار بیشتر بوده است از مشکلاتی که ما امروز مبتلای به او‏‎ ‎‏هستیم، و آنها صبر کردند و خدای تبارک و تعالی با صابرین است. و ما باید صبر بکنیم و‏‎ ‎‏بایستیم در مقابل قدرتهایی که می خواهند ما را ببلعند و سر آنها را بکوبیم.‏

‏‏     برادران، عزیزان من، خواهران، عزیزان اسلام! توجه کنید و خودتان را حفظ کنید و‏
‏‎

‎‏هیچ تزلزل به خودتان راه ندهید که ما پیروزیم. ما آن روزی که هیچ نداشتیم و همۀ‏‎ ‎‏قدرتها در مقابل ما بودند ایستادیم، و امروز بحمدالله یک ملتی داریم که یکپارچه در‏‎ ‎‏مقابل همۀ قدرتها ایستاده است، و یک خوزستانی داریم که با آن مشکلات مردانه‏‎ ‎‏ایستاده است و یک کردستانی داریم که با آن مشکلات مردانه ایستاده اند و همه جای‏‎ ‎‏ایران این طور است. و امروز ما بحمدالله تعالی قوی هستیم و منطقه مثل یک همچو‏‎ ‎‏قدرتی ندارد. ما امروز در مقابل همه ایستاده ایم و هیچ قدرتی نمی تواند به ما صدمه بزند.‏‎ ‎‏ملتی که برای شهادت ایستاده است مشکلات در او اثری ندارد. پدران و مادرانی که‏‎ ‎‏عزیزان خودشان را فدای اسلام می کنند، مشکلاتی برای آنها پیش نمی آید، آنها بر‏‎ ‎‏مشکلات غلبه کرده اند. کشور ما بر مشکلات خودش غلبه کرده است، تمام فشارها را از‏‎ ‎‏همۀ اطراف بر او آورده اند و تحمل کرده است و ‏‏اِنَّ الله َ مَعَ الصّابِرینَ.‏‎[2]‎

‏‏    ‏‏بعد از آنکه ما اتکایمان به خدای تبارک و تعالی است و بر حق هستیم و دنبال حق‏‎ ‎‏هستیم دیگر از چه بترسیم؟ از شهادت نمی ترسیم و بحمدالله امروز قدرت ایرانی و‏‎ ‎‏قدرت اسلام در ایران به طوری است که توجه همۀ ملتهای ضعیف را به خودش معطوف‏‎ ‎‏کرده است، و اسلام صادر شد در سرتاسر دنیا. از این سیاههای عزیزی که در امریکا‏‎ ‎‏هستند، و تا افریقا و تا شوروی و همه جا، نور اسلام تابیده است و توجه مردم به اسلام‏‎ ‎‏شده است. و منظور ما از صدور انقلاب همین بود و تحقق پیدا کرد، و ان شاء الله اسلام در‏‎ ‎‏همه جا غلبه بر کفر خواهد پیدا کرد. ‏

‏‏     خداوند ان شاءالله شما را سعادتمند کند، و خداوند عزیزان ما را که شهید شده اند و‏‎ ‎‏خصوصاً عزیزان اخیر دزفول ما را به رحمت خودش متصل کند، و اهالی خوزستان‏‎ ‎‏خصوصاً دزفول را صبر عنایت کند و اجر جزیل عنایت فرماید، و ما را برای مشکلات‏‎ ‎‏بیشتر مهیا کند و از عنایات خودش برای ما بهرۀ زیادتر بفرستد. ‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ بحارالأنوار، ج 6، ص 154، ح 9.
• ـ سورۀ بقره، آیۀ 153: «بدرستی که خداوند با بردباران است».