نامه به آقای سعیدپورسراج (پاسخ به درخواست اعزام ایشان به خطوط مقدم جبهه)

‏‏نامه‏

‏‏زمان: 11 اردیبهشت 1363/ 29 رجب 1404‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: درخواست اعزام به خطوط مقدم جبهه ‏

‏‏مخاطب: پورسراج، سعید‏

‏‏ [‏‏بسم الله الرحمن الرحیم. حضور محترم زعیم عالیقدر و رهبر کبیر انقلاب اسلامی و ناخدای کشتی‏‎ ‎‏محرومان، حضرت امام خمینی ـ مدظله العالی.‏

‏‏     امام عزیز اینجانب، سعید پورسراج، فرزند کاظم، ساکن شهر شوشتر، یک مسئله ای را خواستم‏‎ ‎‏مطرح کنم. امید است که جواب بفرمایید. و با عرض پوزش از اینکه وقت مبارک و گرانبهای شما را‏‎ ‎‏می گیرم.‏

‏‏     امام عزیز من در حدود 19 سال است در خانواده ای مذهبی زندگی می کنم. از ابتدای جنگ، اگر‏‎ ‎‏خداوند ان شاءالله قبول کند، چند نوبت در جبهه های حق شرکت کرده؛ تا آخرین بار در عملیات‏‎ ‎‏«والفجر مقدماتی» پای چپم از زیر زانو قطع گردید. اما از آنجا که در طول مدت این جنگ دوستان‏‎ ‎‏زیادی را از دست داده ام و عشق جبهه رفتن من را تا حالا آرام نمی گذارد، مدتی پیش به هر نحو که بود‏‎ ‎‏برای دعاخوانی به جبهه اعزام شدم؛ ولی هر چه خواهش کردم که با برادران به خط مقدم و عملیات‏‎ ‎‏بروم، برادران اجازه ندادند. و حالا دیگر از ناراحتی طاقتم دارد به سر می رود. و می خواهم این مسئله را‏‎ ‎‏از شما، جناب فرماندۀ کل قوا، مطرح کنم. و تنها ناراحتی من این است که می بینم هر روز یکی از‏‎ ‎‏دوستانم شهید می شود؛ و با این همه دوست از دست دادن، می ترسم نکند من در شهر و یا در بستر‏‎ ‎‏بمیرم. و خیلی عشق به شهادت دارم و تلاش می کنم که به دوستانم ان شاءالله ملحق شوم. امیدوارم که‏‎ ‎‏جواب مصلحت را بفرمایید.‏

‏‏     ضمناً اماما، اگر خط مقدم به صورت پدافندی باشد و کاری از من ساخته باشد، می توانم شرکت‏‎ ‎‏کنم. و اگر شرکت کنم و مثلاً کشته شوم، آیا ان شاءالله شهید هستم یا نه. در آخر امید آن دارم که با‏‎ ‎‏دستخط مبارک خودتان به طور خلاصه جواب دهید. و ان شاءالله ما را حتماً در جواب نامه نصیحت‏
‏‎

‎‏بفرمایید. عاشقی که تا خون در رگ دارد شما را فراموش نمی کند، و همیشه قلبش برای شما می تپد.‏

‏‏1 / 2 / 63 دوستدار شما، سعید پورسراج‏‏]‏

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏     فرزند عزیزم من، از خداوند منّان مسئلت می کنم که شما را با شهدای اسلام محشور‏‎ ‎‏نماید. و شما که سلامت خودتان را در راه اسلام داده اید از زمرۀ شهیدان هستید، و حق‏‎ ‎‏خودتان را به اسلام عزیز ادا نمودید و از اینکه به جبهه نمی شود بروید ناراحت نباشید.‏‎ ‎‏امید است خداوند شما را حفظ فرماید. والسلام علیکم و رحمة الله .‏

‏‏11 اردیبهشت‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

‎