سخنرانی

سخنرانی در جمع وزیر فرهنگ وآموزش عالی و معاونان (رهایی از وابستگی فرهنگی)

سخنرانی

‏زمان: صبح 27 فروردین 1364 / 25 رجب 1405‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: اصلاح دانشگاه و تلاش برای رهایی از وابستگی فرهنگی‏

‏حضار: فاضل، ایرج (وزیر فرهنگ و آموزش عالی) و معاونان ‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

لزوم اصلاح و اسلامی نمودن دانشگاه

‏     ‏‏از شما آقایان که قدمهای مثبتی برداشته اید تشکر می کنم. امیدوارم احساس کرده‏‎ ‎‏باشید که همۀ دردهای ایران از دانشگاه شروع شده است. دانشگاه، تلخیهایی داشت که‏‎ ‎‏به این زودیها رفع نمی شود. جدیت و فداکاری لازم دارد تا دانشگاه، دانشگاه بشود.‏‎ ‎‏دانشگاهی که حق نداشت از مصالح ایران و اسلام صحبت کند، دانشگاهی که نماز‏‎ ‎‏خواندن در آن عیب بود، دانشگاهی که تمام گرفتاریهای ما منشأش در آن بود، دانشگاه‏‎ ‎‏نبود. شما باید کوشش کنید و دانشگاه را اصلاح کنید، و احساس کنید که اسلام است که‏‎ ‎‏می تواند دانشگاه را اصلاح کند. و اصلاح دانشگاه زمانی آسان است که فرزندانمان را از‏‎ ‎‏دورۀ دانش آموزی زیر نظر بگیریم، که اگر فرزندانمان در کودکی درست تربیت شدند،‏‎ ‎‏دانشگاه زحمتش کمتر می شود. ‏

خودباوری دانشگاهیان در استقلال کشور

‏     ‏‏امیدوارم با کوشش اساتید و معلمین، وضع به صورتی درآید که فردی که دورۀ‏‎ ‎‏درسی اش تمام شد، فردی متعهد بار آمده باشد، فردی که بداند باید برای کشورش‏‎ ‎‏خدمت کند و کاری به رضایت کشورهای بیگانه نداشته باشد. شما می دانید بیشتر کسانی‏‎ ‎‏که در دانشگاه بزرگ شده اند در عین حال که بعضی از آنان نماز هم می خوانند ولی‏‎ ‎‏معتقدند ایران باید زیر نظر کشورهای بیگانه باشد. می گویند ایران نمی تواند خودش را‏‎ ‎‏اداره کند. آیا ایرانی که با تمام فشارها خودش را حفظ کرده و انقلابش را به کشورهای‏

صحیفه امامجلد 19صفحه 222
‏دیگر صادر و ملتهای دیگر را بیدار نموده است، نمی تواند خودش را اداره کند؟ چرا!‏‎ ‎‏باید کاری کنید که دانشگاههایمان روش توده های مردم را داشته باشد که اگر ملتی چیزی‏‎ ‎‏را خواست، خلافش را نمی توان بر آن تحمیل کرد. شما ملاحظه کنید توده های میلیونی‏‎ ‎‏ما چگونه منقلب شده اند و به این معنا توجه کرده اند که باید در مقابل قدرتها بایستند.‏‎ ‎‏دانشگاه باید مرکز رشد چنین امری باشد که متأسفانه نبوده است.‏

‏     امیدوارم با زحمت شما آقایان و شورایعالی انقلاب فرهنگی، دانشگاهی پیدا کنیم که‏‎ ‎‏دانشگاه مردم باشد، نه دانشگاه خارج. ما باید طوری جوانانمان را تربیت کنیم که‏‎ ‎‏مسلمانان دیگر کشورها بفهمند که تربیت در اینجا مفید است. و این را بدانید که اگر‏‎ ‎‏دانشگاه درست کار کرد و خود را به دنیا عرضه نمود و مردم دنیا فهمیدند که دانشگاه‏‎ ‎‏ایران برای خودش کار می کند، نه برای خارج، قهراً مسلمانان دیگر کشورها به اینجا‏‎ ‎‏خواهند آمد.‏

اصلاح کشور در گرو اصلاح دانشگاه

‏     ‏‏دانش تنها فایده ندارد، بلکه دانش و تعهد با هم اند که می توانند انسان را به جایی‏‎ ‎‏برسانند که محتاج دیگران نباشد و پیش خدا آبرومند باشد. البته این کار مشکلات و‏‎ ‎‏ناگواریهایی دارد، هرکس بخواهد کار مثبتی انجام دهد، این طور نیست که همه از آن کار‏‎ ‎‏خوششان بیاید و آن را بپسندند. ممکن است کار حقی هم در ذایقۀ دسته ای تلخ بیاید،‏‎ ‎‏ولی کسی که دنبال حق می رود و برای رضای خدا کار می کند نباید به فکر این باشد که به‏‎ ‎‏او چه گفته اند، یا چه می گویند؛ باید خدا را در نظر بگیرد و برای خدا کار کند. هر کس هر‏‎ ‎‏چی می خواهد بگوید، کار خوب هم مخالف دارد. شما فکر این باشید که کارتان خوب‏‎ ‎‏و پیش خدا آبرومند باشد، وقتی در این فکر بودید خدا هم شما را همراهی می کند و‏‎ ‎‏مشکلاتتان را اصلاح می نماید، که اگر دانشگاه اصلاح شد، کشور اصلاح می شود. من به‏‎ ‎‏شما دعا می کنم که خدا شما را تأیید و موفق کند. ‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله ‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 19صفحه 223