پیام

پیام به مردم و زائران بیت الله الحرام به مناسبت ایام حج (مهجوریت حج ابراهیمی)

پیام 

‏زمان:‏‎ ‎‏16 مرداد 1365 / 1 ذی الحجه 1406‏

‏مکان: تهران، جماران ‏

‏موضوع: مهجوریت حج ابراهیمی ـ برائت از مشرکان در کنگرۀ عظیم حج ‏

‏مخاطب: ملت مسلمان ایران و جهان و زائران بیت الله الحرام‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

وَ اَذانٌ مِنَ الله ِ وَ رَسُولِهِ اِلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الأَکبَرِ اَنَّ الله َ بَرِی ءٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ وَ‎ ‎رَسوُلُهُ‎[1]‎‏. صدق الله العلی العظیم ‏

‏    ‏‏ستایش و نیایش مخصوص ذات مقدسی است که با عنایات خاص خود و‏‎ ‎‏فروفرستادن وحی بر انبیای عظام، از آدم صفی الله تا محمد حبیب الله ـ علیهم صلوات الله ‏‎ ‎‏و سلم ـ راه و روش چگونه زیستن و برای چه آفریده شدن و مقصد آفرینش را بر جامعۀ‏‎ ‎‏بشری آموخت. و درود بی پایان بر پیامبران اولوالعزم چون ابراهیم بت شکن و موسای‏‎ ‎‏طاغوت برانداز و عیسای مسیح که اگر فرصت یافته بود همانند آنان بود، و محمد شکنندۀ‏‎ ‎‏تمامی بتها و برائت جوینده از تمامی مشرکان و ستمکاران. و سلام جاویدان بر ائمۀ‏‎ ‎‏مسلمین، این راهگشایان پیکارگری علیه ستمکاران مسلمان نما و جباران غاصب حقوق‏‎ ‎‏الله و حقوق الناس و کج فهمان داغ بر پیشانی. و سلام بر آن ابراهیم خلیل الله که یک تنه بر‏‎ ‎‏بتها و بت پرستها یورش برد و از تنهایی و آتش نهراسید، و آن موسای کلیم الله که با‏‎ ‎‏عصای چوپانی بر فرعونیان خروش کشید و از بی کسی باک نداشت. و سلام و درود بر‏‎ ‎‏محمد حبیب الله که به تنهایی قیام کرد و تا آخرین ساعات زندگانی با کفار ظلم پیشه به‏‎ ‎‏جنگ برخاست و از کمی عِده و عُده ننالید. و سلام بر مسلمانان صدر اسلام که با اندک‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 86
‏تدارکات جنگی به سلاطین جور روم و ایران تاختند و از کمی یاران به خود ترس راه‏‎ ‎‏ندادند. و درود بی پایان بر علی بن ابیطالب که با دژخیمان به صورت مسلمان و مقدس‏‎ ‎‏نماهای بدتر از کفار جنگید و از هیچ قدرتی نهراسید. و سلام بر حسین بن علی که با یاران‏‎ ‎‏معدود خویش برای برچیدن بساط ظلم غاصبان خلافت بپا خاست و از ناچیز بودن عِده‏‎ ‎‏و عُده به خود خیال سازش با ستمگر را راه نداد و کربلا را قتلگاه خود و فرزندان و‏‎ ‎‏اصحاب معدودش قرار داد و فریاد «هیهات منّاالذِّلَّةُ»‏‎[2]‎‏اش را به گوش حق طلبان رساند‏‎ ‎‏که در نظر دنیاگرایان و ملت پرستان، آنچه از این اولیای معظم الهی صادر شده برخلاف‏‎ ‎‏عقل و شرع است. قیام بدون تجهیزات کافی را عقل آنان نمی پسندد و شرع آنان اجازه‏‎ ‎‏نمی دهد. و نیز به عقیدۀ آنان حرکت از کشوری به کشوری دیگر که دارای حکومت و‏‎ ‎‏تشکیلاتی می باشد، مخالف با عقل و ملیت بوده و بالاخره مخالف با موازین شرعی و‏‎ ‎‏الهی است و همچنین صلح با نمرودیان و فرعونیان و ملحدان و ستمگران و سازش با‏‎ ‎‏ظالمان به صورت مسلمان و با زهدفروشان داغ بر پیشانی، طریق صواب و عقل و شرع‏‎ ‎‏بوده و هست. و با این انگیزه، تسلیم و سازش با امریکای جهانخوار و وابستگان به او‏‎ ‎‏لزوم عقلی و شرعی دارد و تخلف از آن مخالف شرع و عقل است. و دفاع از ملت‏‎ ‎‏مظلوم عراق که زیر چکمۀ دژخیمان به جان آمده اند و فوج فوج علمای عظام و ابرار‏‎ ‎‏بی پناه آنان به شهادت می رسند و زنان و کودکان آنان زیر لگدهای ستمگران می سوزند‏‎ ‎‏و می میرند و فریاد «یالَلمسلمین» می کشند، بر خلاف عقل و شرع می باشد! این انگیزۀ‏‎ ‎‏ملیگرایی و خلود در ارض‏‎[3]‎‏ است که مصالح مسلمانان را فراموش کرده و دفاع از مصالح‏‎ ‎‏مسلمین را در حصار ملت خاص قرار داده و قلم سرخ بر قرآن کریم و احادیث رسول الله ‏‎ ‎‏ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ و سیرۀ مستمرۀ انبیای عظام‏‎ ‎‏و اولیای معظم ـ علیه السلام ـ در طول تاریخ کشیده است. ‏

‏     ملت غیور متعهد ایران در آن روزهای سخت مصیبت بار که دشمن جنایتکار از زمین‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 87
‏و هوا و دریا غافلگیرانه به کشورشان حمله کرد و قسمت عظیمی از آن را متصرف شد و‏‎ ‎‏جنایتکاران داخل و قدرتهای بزرگ خارج و عمالشان در سطح کشور به خرابکاری و‏‎ ‎‏قتل و غارت دست زدند، با ارتش از هم پاشیده و قوای مسلح ناچیز آرایش ندیده فقط با‏‎ ‎‏اتکال به خدای متعال و نیروی ایمان دشمن را با شکست و زبونی از کشور عزیز خود‏‎ ‎‏بیرون راند و هیچگاه ضعف و سستی و زبونی به خود راه نداد و از شهادت استقبال نمود‏‎ ‎‏و به سازش و صلح با افعی زخم خورده تن در نداد و جز معدودی ضعیف القلب یا‏‎ ‎‏خیانتکار و دنیاطلب و راحتخواه که به اسلام و مصالح مسلمین اعتنایی نداشتند و ندارند،‏‎ ‎‏با ضعف و دلهره از صلح و صفا دم می زدند و می زنند و تعمد داشته و یا نمی دانستند که‏‎ ‎‏صلح با این جنایتکاران در هر موقع باعث بر باد دادن حیثیت اسلام و کشور اسلامی بوده‏‎ ‎‏و نیز موجب گرفتاری همیشگی میهن عزیزمان در چنگال ابرقدرتهاست. ‏

‏     اکنون که با عنایات خداوند تعالی و توجه بقیة الله ـ روحی فداه ـ نظام جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی ما از هر جهت در موضع قدرت قرار گرفته است و ارتش نیرومند و سپاه عظیمِ‏‎ ‎‏مؤمنِ سلحشور و قوای مسلح قدرتمند و ملت حاضر در صحنه دارد و پشت دشمن را در‏‎ ‎‏ابعاد مختلف شکسته است، برایمان سازش و صلح تحمیلی بدتر از جنگ چه معنی‏‎ ‎‏دارد؟ چه کسی است که نمی داند صلح طلبی دشمن برای مجهز شدن بیشتر و‏‎ ‎‏غافلگیری ای است، که جمهوری اسلامی باید برای احتراز از آن در طول بیش از هزار‏‎ ‎‏کیلومتر قوای مجهز آماده داشته باشد؟ و کیست که نداند صلح با این حزب به رسمیت و‏‎ ‎‏شرعیت شناختن حکومت بعث است که با قتل و جنایت بر یک کشور اسلامی حکومت‏‎ ‎‏می کند؟ و کیست که نداند این امر از بزرگترین گناهان است و از واضحترین خیانتها به‏‎ ‎‏مسلمین است؟ ملت عزیز ما با تعهدی که به اسلام دارند، جنگ را تا سر حد شهادت و‏‎ ‎‏لقاءالله که از بزرگترین آمال اولیای خدا و ارباب معرفت است ادامه می دهند، گرچه آن را‏‎ ‎‏بیخبران نابودی انگارند و مادیگرایان لقاءالله را نابودی لقب می دهند. ‏

‏     اکنون که حجاج بیت الله الحرام از خانۀ تن و دنیا مهاجرت الی الله و رسوله، که خانۀ‏‎ ‎‏دل است، می کنند و همه چیز جز محبوب حقیقی در ورای آنان است بلکه چیزی جز او‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 88
‏نیست که درون و برون داشته باشد، باید بدانند که «حج ابراهیمی محمدی» ـ صلی الله ‏‎ ‎‏علیهما و آلهما ـ سالهاست غریب و مهجور است، هم از جهات معنوی و عرفانی و هم از‏‎ ‎‏جهات سیاسی و اجتماعی. و حجاج عزیز تمامی کشورهای اسلامی باید بیت خدا را در‏‎ ‎‏همۀ ابعادش از این غربت درآورند، اسرار عرفانی و معنوی اش به عهدۀ عرفای غیر‏‎ ‎‏محجوب. و ما اینک با بعد سیاسی و اجتماعی آن سر و کار داریم که باید گفت فرسنگها‏‎ ‎‏از آن دوریم. ما مأمور به جبران مافات هستیم. این کنگرۀ سراپا سیاست که به دعوت‏‎ ‎‏ابراهیم و محمد ـ صلی الله علیهما و آلهماـ بر پا می شود و از هر گوشۀ دنیا و از هر فَجِّ‏‎[4]‎‎ ‎‏عمیق در آن اجتماع می کنند، برای منافع «ناس» است و قیام به قسط است‏‎[5]‎‏ و در ادامۀ‏‎ ‎‏بت شکنیهای ابراهیم و محمد است و طاغوت شکنیها و فرعون زدودنهای موسی است.‏‎ ‎‏و کدام بت به پایۀ شیطان بزرگ و بتها و طاغوتهای جهانخوار می رسد که همۀ مستضعفان‏‎ ‎‏جهان را به سجدۀ خود و ستایش خویش فرا خوانند و همۀ بندگان آزاد خدای تعالی را‏‎ ‎‏بندۀ فرمانبردار خویش دانند؟‏

‏     در فریضۀ حج که لبیک به حق است و هجرت به سوی حق تعالی به برکت ابراهیم و‏‎ ‎‏محمد است، مقام «نه» بر همۀ بتها و طاغوتهاست و شیطانها و شیطان زاده هاست. و کدام‏‎ ‎‏بت از شیطان بزرگ امریکای جهانخوار و شوروی ملحد متجاوز بزرگتر و کدام طاغوت‏‎ ‎‏و طاغوتچه از طاغوتهای زمان ما بالاترند؟‏

‏     در لبیک لبیک، «نه» بر همۀ بتها گویید و فریاد «لا» بر همۀ طاغوتها و طاغوتچه ها‏‎ ‎‏کشید و در طواف حرم خدا که نشانۀ عشق به حق است، دل را از دیگران تهی کنید و جان‏‎ ‎‏را از خوف غیر حق پاک سازید و به موازات عشق به حق از بتهای بزرگ و کوچک و‏‎ ‎‏طاغوتها و وابستگانشان برائت جویید که خدای تعالی و دوستان او از آنان برائت جستند‏‎ ‎‏و همه آزادگان جهان از آنان بری هستند. ‏

‏     و در لمس «حَجَرالاسود» بیعت با خدا بندید، که با دشمنان او و رسولانش و صالحان‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 89
‏و آزادگان دشمن باشید و به اطاعت و بندگی آنان، هر که باشد و هر جا باشد، سر ننهید و‏‎ ‎‏خوف و زبونی را از دل بزدایید که دشمنان خدا و در رأس آنان شیطان بزرگ زبونند، هر‏‎ ‎‏چند در ابزار آدمکشی و سرکوبی و جنایتشان برتری داشته باشند. ‏

‏     و در سعی بین صفا و مروه، با صدق و صفا سعی دریافتن محبوب کنید که با یافتن او‏‎ ‎‏همۀ یافتهای دنیاوی گسسته شود و همۀ شکها و تردیدها فرو ریزد و همۀ خوف و‏‎ ‎‏رجاهای حیوانی زایل شود و همۀ دلبستگیهای مادی گسسته شود و آزادگیها شکفته‏‎ ‎‏گردد و قید و بند شیطان و طاغوت که بندگان خدا را به اسارت و اطاعت کشند، در هم‏‎ ‎‏ریزد. ‏

‏     و با حال شعور و عرفان به مشعرالحرام و عرفات روید و در هر موقف به اطمینان قلب‏‎ ‎‏بر وعده های حق و حکومت مستضعفان بیفزایید و با سکوت و سکون تفکر در آیات‏‎ ‎‏حق کنید و به فکر نجات محرومان و مستضعفان از چنگال استکبار جهانی باشید و‏‎ ‎‏راههای نجات را از حق، در آن مواقف کریمه طلب کنید. ‏

‏     پس به منا روید و آرزوهای حقانی را در آنجا دریابید که آن قربانی نمودن‏‎ ‎‏محبوبترین چیز خویش در راه محبوب مطلق است. و بدانید تا از این محبوبها که‏‎ ‎‏بالاترینش حب نفس است و حب دنیا تابع آن است، نگذرید به محبوب مطلق نرسید و‏‎ ‎‏در این حال است که شیطان را رجم‏‎[6]‎‏ کنید و شیطان از شما بگریزد. و رجم شیطان را در‏‎ ‎‏موارد مختلف با دستورهای الهی تکرار کنید که شیطان و شیطان زادگان همه گریزان‏‎ ‎‏شوند. و شرط همۀ مناسک و مواقف برای رسیدن به آرزوهای فطری و آمال انسانی،‏‎ ‎‏اجتماع همۀ مسلمانان در این مراحل و مواقف و وحدت کلمۀ تمامی طوایف مسلمین‏‎ ‎‏است بدون اعتنا به زبان و رنگ و قبیله و طایفه و مرز و بوم و عصبیتهای جاهلی، و‏‎ ‎‏هماهنگ خروشیدن بر دشمن مشترک است که دشمن اسلام عزیز است و در این عصر‏‎ ‎‏از آن سیلی خورده است و آن را مانع غارتگریهای خود می داند و با تفرقه افکنی و‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 90
‏نفاق پراکنی می خواهد این مانع ملموس را از سر راه خود بردارد. و عمال مزدور آنان که‏‎ ‎‏در رأس آنها آخوندهای حسود دنیاگرای درباری اند و در هر جا و هر وقت خصوصاً در‏‎ ‎‏ایام حج و مراسم الهی آن، مأمور اجرای این مقاصد شوم می باشند. مسلمانان در مواقف‏‎ ‎‏و مراسم این عبادت که یکی از مقاصد بزرگ آن، اجتماع مسلمین از تمام بقاع زمین‏‎ ‎‏برای منافع مستضعفان جهان است، و کدام نفع بالاتر از کوتاه کردن دست جهانخواران از‏‎ ‎‏ممالک اسلامی است، لازم است با هوشیاری مراقب اعمال ضد اسلامی و قرآنی این‏‎ ‎‏عمال خبیث و آخوندهای نفاق افکن باشند و آنان را که با نصیحت به اسلام و منافع‏‎ ‎‏مسلمین وقعی نخواهند گذاشت، از خود برانند که اینان از طاغوتیان شیطانتر و پستترند. ‏

‏     اینک اینجانب به تذکراتی که لازم می دانم، حسب معمول می پردازم و از خداوند‏‎ ‎‏توفیق همگان را برای خدمت به اسلام می خواهم: ‏

‏     1ـ به زائران بیت الله الحرام ـ ایّدهم الله تعالی ـ عرض می کنم که اعمال و مناسک را به‏‎ ‎‏طور دقیق از روحانیون محترم که در کاروانها هستند فراگیرید و به هیچ عملی بدون‏‎ ‎‏راهنمایی آنان دست نزنید، چه بسا باشد که خدای نخواسته با سهل انگاری، عملتان باطل‏‎ ‎‏شود و جبران را تا آخر نتوانید بکنید و یا به احرام باقی بمانید و در برگشت موجبات‏‎ ‎‏زحمت خود و نزدیکان خویش شوید و این یک تکلیف شرعی است که از آن غفلت‏‎ ‎‏نباید کرد. و به روحانیون محترم عرض می کنم که علاوه بر آنکه مسائل را به طور وضوح‏‎ ‎‏که همه کس بفهمد در جلسات متعدد به گروه خود یاد دهید، در وقت اعمال آنان نیز‏‎ ‎‏مواظب آنها باشید و آنها را هدایت فرمایید. ‏

‏     2ـ به زائران محترم تذکر می دهم که در این مواقف معظمه و در طول سفر به مکۀ‏‎ ‎‏مکرمه و مدینۀ منوره، از انس با قرآن کریم، این صحیفۀ الهی و کتاب هدایت، غفلت‏‎ ‎‏نورزند که مسلمانان هر چه دارند و خواهند داشت در طول تاریخ گذشته و آینده از‏‎ ‎‏برکات سرشار این کتاب مقدس است. و از همین فرصت از تمامی علمای اعلام و‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 91
‏فرزندان قرآن و دانشمندان ارجمند تقاضا دارم که از کتاب مقدسی که ‏تِبْیان کُلِّ شَی ءٍ‎[7]‎‎ ‎‏است و صادر از مقام جمع الهی به قلب نور اول و ظهور جمع الجمع تابیده است، غفلت‏‎ ‎‏نفرمایند. این کتاب آسمانی ـ الهی که صورت عینی و کتبی جمیع اسما و صفات و آیات و‏‎ ‎‏بینات است و از مقامات غیبی آن دست ما کوتاه است و جز وجود اقدس جامع ‏مَنْ خُوطِبَ‎ ‎بِهِ‎[8]‎‏ از اسرار آن کسی آگاه نیست و به برکت آن ذات مقدس و به تعلیم او خلص اولیای‏‎ ‎‏عظام دریافت آن نموده اند و به برکت مجاهدات و ریاضتهای قلبیه، خلص اهل معرفت‏‎ ‎‏به پرتوی از آن به قدر استعداد و مراتب سیر بهره مند شده اند و اکنون صورت کتبی آن،‏‎ ‎‏که به لسان وحی بعد از نزول از مراحل و مراتب، بی کم و کاست و بدون یک حرف کم و‏‎ ‎‏زیاد به دست ما افتاده است، خدای نخواسته مباد که مهجور شود و گر چه ابعاد مختلفۀ‏‎ ‎‏آن و در هر بعد مراحل و مراتب آن از دسترس بشر عادی دور است لکن به اندازۀ علم و‏‎ ‎‏معرفت و استعدادهای اهل معرفت و تحقیق در رشته های مختلف، به بیانها و زبانهای‏‎ ‎‏متفاوت نزدیک به فهم از این خزینۀ لایتناهای عرفان الهی و بحر مواج کشف محمدی ـ‏‎ ‎‏صلی الله علیه و آله و سلم ـ بهره هایی بردارند و به دیگران بدهند و اهل فلسفه و برهان با‏‎ ‎‏بررسی رموزی که خاص این کتاب الهی است و با اشارات از آن مسائل عمیق گذشته،‏‎ ‎‏براهین فلسفۀ الهی را کشف و حل کرده، در دسترس اهلش قرار دهند. و وارستگان‏‎ ‎‏صاحب آداب قلبی و مراقبات باطنی رشحه و جرعه ای از آنچه قلب عوالم‏‎[9]‎‏ از «ادَّبَنی‏‎ ‎‏رَبِّی»‏‎[10]‎‏ دریافت فرموده، برای تشنگان این کوثر به هدیه آورند و آنان را مؤدب به آداب‏‎ ‎‏الله تا حد میسور نمایند. و متقیان تشنۀ هدایت بارقه ای از آنچه به نور تقوا از این سرچشمۀ‏‎ ‎‏جوشان ‏هُدیً لِلْمُتَقین‎[11]‎‏ هدایت یافته اند، برای عاشقان سوختۀ هدایت الله به ارمغان‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 20صفحه 92
‏آورند. و بالاخره هر طایفه ای از علمای اعلام و دانشمندان معظم به بعدی از ابعاد الهی‏‎ ‎‏این کتاب مقدس دامن به کمر زده و قلم به دست گرفته و آرزوی عاشقان قرآن را‏‎ ‎‏برآورند و در ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی، فرهنگی و جنگ و صلح قرآن‏‎ ‎‏وقت صرف فرمایند تا معلوم شود این کتاب سرچشمۀ همه چیز است؛ از عرفان و فلسفه تا‏‎ ‎‏ادب و سیاست، تا بیخبران نگویند عرفان و فلسفه بافته ها و تخیلاتی بیش نیست و‏‎ ‎‏ریاضت و سیر و سلوک کار درویشان قلندر است، یا اسلام به سیاست و حکومت و ادارۀ‏‎ ‎‏کشور چه کار دارد که این کار سلاطین و رؤسای جمهور و اهل دنیاست. یا اسلام دین‏‎ ‎‏صلح و سازش است و حتی از جنگ و جدال با ستمکاران بری است. و به سر قرآن آن‏‎ ‎‏آورند که کلیسای جاهل و سیاستمداران بازیگر به سر دین مسیح عظیم الشأن آوردند. ‏

‏     هان ای حوزه های علمیه و دانشگاههای اهل تحقیق! بپاخیزید و قرآن کریم را از شرّ‏‎ ‎‏جاهلان مُتنسِّک و عالمان متهتک‏‎[12]‎‏ که از روی علم و عمد به قرآن و اسلام تاخته و‏‎ ‎‏می تازند، نجات دهید. و اینجانب از روی جِد، نه تعارف معمولی، می گویم از عمر به باد‏‎ ‎‏رفتۀ خود در راه اشتباه و جهالت تأسف دارم. و شما ای فرزندان برومند اسلام! حوزه ها و‏‎ ‎‏دانشگاهها را از توجه به شئونات قرآن و ابعاد بسیار مختلف آن بیدار کنید. تدریس قرآن‏‎ ‎‏در هر رشته ای از آن را مَحطّ نظر ‏‎[13]‎‏ و مقصد اعلای خود قرار دهید. مبادا خدای‏‎ ‎‏ناخواسته در آخر عمر که ضعف پیری بر شما هجوم کرد از کرده ها پشیمان و تأسف بر‏‎ ‎‏ایام جوانی بخورید همچون نویسنده.‏

‏     3ـ باید بدانیم حکمت آنکه این کتاب جاوید ابدی که برای راهنمایی بشر به هر رنگ‏‎ ‎‏و ملیت و در هر قطب و قطر،‏‎[14]‎‏ تا قیام ساعت نازل گردیده است، آن است که مسائل‏‎ ‎‏مهم حیاتی را چه در معنویات و چه در نظام ملکی زنده نگه دارد و بفهماند که مسائل این‏‎ ‎‏کتاب برای یک عصر و یک ناحیه نیست. و گمان نشود قصد ابراهیم و موسی و محمد ـ‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 20صفحه 93
‏علیهم و علی آلهم السلام ـ مخصوص به زمان خاصی است. فریاد برائت از مشرکان‏‎ ‎‏مخصوص به زمان خاص نیست، این دستور است و جاوید، در صورتی که مشرکان‏‎ ‎‏حجاز منقرض شده اند. و «قیام ناس» ‏‎[15]‎‏ مختص به زمانی نیست و دستور هر زمان و‏‎ ‎‏مکان است و در هر سال در این مجمع عمومی بشری از جمله عبادات مهم است الی‏‎ ‎‏الابد. و همین است نکتۀ سفارش اکید ائمۀ مسلمین ـ علیهم السلام ـ بر اقامۀ عزای سید‏‎ ‎‏مظلومان تا آخر ابد و فریاد مظلومیت آل بیت رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ‏‎ ‎‏ظالمیت بنی امیه ـ علیهم لعنة الله ـ با آنکه بنی امیه منقرض شده اند، فریاد مظلوم بر سر‏‎ ‎‏ظالم است. و این پرخاش و فریاد باید زنده بماند و برکاتش امروز در ایران در جنگ با‏‎ ‎‏یزیدیان واضح و ملموس است. و لازم است حجاج بیت الله الحرام در این مجمع عمومی‏‎ ‎‏و سیل خروشان انسانی فریاد برائت از ظالمان و ستمکاران را هر چه رساتر برآورند و‏‎ ‎‏دست برادری را هر چه بیشتر بفشارند و مصالح عالیۀ اسلام و مسلمین مظلوم را فدای‏‎ ‎‏فرقه گرایی و ملیگرایی نکنند و برادران مسْلم خود را هر چه بیشتر متوجه به توحید کلمه و‏‎ ‎‏ترک عصبیتهای جاهلی که جز به نفع جهانخواران و وابستگان آنان تمام نمی شود‏‎ ‎‏بنمایند، که این خود نصرت خداوند تعالی است و وعدۀ حق تعالی به امید واثق شامل‏‎ ‎‏حالشان می شود. و اگر خدای نخواسته از عمال جهانخواران که در رأس آنان آخوندهای‏‎ ‎‏جیره خوار تفرقه افکن واقعند پیروی کنند، به معصیت بزرگی دست زده اند و مشمول‏‎ ‎‏غضب قادر جبار خواهند شد و در قید و بند ابرقدرتها باقی خواهند ماند و باید به خداوند‏‎ ‎‏از آن پناه برد. ‏

‏     4ـ از زائران محترم کشور ایران تقاضا دارم که توجه کنند از چه کشوری می روند و به‏‎ ‎‏سوی کی رو آورده اند. از کشوری می روند که برای اسلام عزیز و اجرای احکام نورانی‏‎ ‎‏آن به جای احکام طاغوت بپاخاسته و زن و مرد و پیر و جوان هر چه داشته اند فدا کردند.‏‎ ‎‏جوانان عزیز متعهدی که هر یک از آنها ارزشهای الهی ای دارند که ما از درک آن‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 94
‏عاجزیم، شهید شده اند و معلول گردیده اند و به اسارت درآمده اند و ملتی که مشتاقانه در‏‎ ‎‏راه خدا از جان و جوان و مال و منال خود گذشته اند و داغ عزیزان خود را به جان‏‎ ‎‏خریده اند. و به سوی کشوری می روند که خانۀ خداوند تعالی و کعبۀ آمال انبیای عظام و‏‎ ‎‏اولیای کرام و مَحطّ ‏‎[16]‎‏ وحی و مَهبط ‏‎[17]‎‏ جبرئیل امین و ملائکة الله است. به سوی خدا‏‎ ‎‏می روند تا هر حرکت و سکونشان الهی باشد و به سوی قربانگاه اسماعیل عزیز می روند‏‎ ‎‏که دستور گذشتن از هر چیز را در راه او به ما داد، و به سوی مدینۀ محمد ـ صلی الله علیه و‏‎ ‎‏آله ـ می روند تا محمدی شوند و چگونه زیستن و چگونه مجاهدت کردن و چگونه رفتن‏‎ ‎‏به سوی معشوق را بیاموزند. رفته اند به سوی قبر رسول عظیم الشأن و قبور اولیای‏‎ ‎‏عظیم المنزله ای که لحظه ای به دنیا و زخارف آن توجه نکرده اند و بجز به خدا و اوامر او‏‎ ‎‏نیندیشیده اند و به جز رضای او قدم بر نداشته اند، پس آگاه باشید که از کجا به کجا‏‎ ‎‏می روید. پس تکلیف شما جداً زیاد است و حرکات و اعمال شما علاوه بر آنکه در‏‎ ‎‏محضر حق تعالی و حضور اوست و در مراقبت اولیاءالله و ملائکة الله است، در پیش‏‎ ‎‏چشمان هزاران زائری است که از کشورهای اسلامی و از سراسر جهان به آنجا آمده اند و‏‎ ‎‏چه بسا تحت تأثیر تبلیغات دامنه دار رسانه های گروهی دشمنان اسلام و ایران قرار‏‎ ‎‏گرفته اند که از هر صبح تا شام بسیاری از وقت خود را صرف دروغ پردازی دربارۀ اسلام‏‎ ‎‏و ملت ایران و دست اندرکاران خدمتگزار این کشور مظلوم کرده و می کنند و مردم‏‎ ‎‏بپاخاستۀ این مرز و بوم را به غیر از آنچه هستند معرفی می کنند، که شاید به واسطۀ این‏‎ ‎‏تبلیغات بسیاری از مردم مسلمان جهان یا باور نموده یا در ابهام به سر برند. ‏

‏     و نیز از ملت عزیزمان، معلولین و شهیدان زنده و بازماندگان و وابستگان به آنان که در‏‎ ‎‏کاروانها کم نیستند، مراقب اعمال شما هستند و اینک شمایید و این بار سنگین امانت‏‎ ‎‏الهی و تکلیف اسلامی و وجدان و فطرت خود، یا ان شاءالله تعالی به پاس خون شهیدان و‏‎ ‎‏به پاس آبروی اسلام و ملت مظلوم عزیزتان با سرافرازی منادی حق و مبلّغ عملی و قولی‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 95
‏اسلام و جمهوری اسلامی می شوید و علاوه بر ثواب عظیم زیارت بیت الله و قبور اولیای‏‎ ‎‏خدا بویژه رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مورد عنایات حق تعالی و دعای‏‎ ‎‏بقیة الله ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ و غریق رحمت باری تعالی و خیر و ثواب در دنیا و‏‎ ‎‏آخرت خواهید شد و یا خدای نخواسته منادی شیطان و مروّج تبلیغات دشمنان اسلام و‏‎ ‎‏موجب هتک حرمت اسلام و جمهوری اسلامی و شهیدان شاهد و رنجدیدگان امت‏‎ ‎‏خود می شوید و دست رد الهی بر سینۀ شما نامحرمان می زنند. ‏

‏     اکنون شما عزیزان بر سر دوراهی سعادت ابدی و تحصیل رضای حق و خاصان او و‏‎ ‎‏شقاوت و محرومیت ابدی هستید و امیدوارم به برکت مَواقیت‏‎[18]‎‏ و مواقف متبرّکه‏‎[19]‎‏ و‏‎ ‎‏دعای ملت محروم که بدرقۀ راه شماست، از طبقۀ اول باشید و اسلام وشهدا و جانبازان و‏‎ ‎‏ملت و میهن خود را سرافراز کنید و دست رد به سینۀ دشمنان اسلام و مسلمانان زنید و‏‎ ‎‏دشمنان را مخذول ‏‎[20]‎‏ و دل شکسته و دوستان را شاد نمایید. وشما گرچه می دانید باید‏‎ ‎‏چه بکنید و از چه پرهیز نمایید لکن اینجانب نیز برای ادای تکلیف و اتمام حجت به‏‎ ‎‏مهمات آنها اشاره می کنم:‏

‏     الف ـ اخلاق کریمۀ انسانی ـ اسلامی را با همۀ زوّار از هر طبقه و هر طایفه و هر رنگ‏‎ ‎‏و هر زبان و هر کشور باشند، با دقت مراعات نمایید و در برخوردها و رفت وآمدها در‏‎ ‎‏جمیع اوقات و احوال و پیشامدها صبور و بردبار باشید و کریمانه با همه رفتار نمایید و در‏‎ ‎‏مقابل درشتیها، نرمی و سلم و در مقابل بدرفتاریها، خوبی و محبت کنید و برای رضای‏‎ ‎‏خداوند تعالی تحمل هر پیشامد بدی از هر کس باشد، با روی گشاده و سعۀ صدر نمایید‏‎ ‎‏که آن مواقف کریمه و بقاع شریفه محل نزاع و جدال نیست. و آنچنان کنید که معلوم شود‏‎ ‎‏شما از کشور امام صادق ـ سلام الله علیه ـ آمده اید و این خودیک خدمت شایان به اسلام‏‎ ‎‏و جمهوری اسلامی و هم میهنان عزیز است. و بدانید که پس از رجوع از سفر، لذت این‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 96
‏امر را به طور شایسته خواهید برد، علاوه بر تحصیل رضای حق و پیامبر عظیم الشأن ـ‏‎ ‎‏صلی الله علیه و آله ـ و حضرت بقیة الله ـ روحی لمقدمه الفداء ـ که شاهد و حاضر است. ‏

‏      ب ـ در راهپیماییها لازم است در وقت و کیفیت، شعار و امثال آنها از متصدیان امور‏‎ ‎‏پیروی کنید و نظم و آداب اسلامی را به طور شایسته مراعات نمایید و به هیچ کس اجازه‏‎ ‎‏ندهید که سرِخود و بدون دستور شعار دهد، که ممکن است عمال دشمنان اسلام و‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی که برای تفرقه افکندن و بدنام نمودن شما آمده باشند در بین شما نفوذ‏‎ ‎‏کنند و با تحریکات و شعارهای غلط مخالف اخلاق اسلامی، به آبروی شماو ملت شما و‏‎ ‎‏اسلام و مذهب لطمه وارد کنند و در هر صورت لازم است همه گوش به دستورات و‏‎ ‎‏شعارهای نمایندۀ اینجانب، جناب حجت الاسلام آقای کروبی و دیگر متصدیان امور فرا‏‎ ‎‏دهید و از غیر آنها جداً پرهیز نمایید. ‏

‏     ج ـ کالاهایی که در حجاز به حجاج محترم عرضه می شود، آنچه مربوط به امریکای‏‎ ‎‏مخالف با آرمانهای اسلامی و اساساً مخالف با اسلام است، خریداری آنهاکمک به‏‎ ‎‏دشمنان اسلام است و ترویج باطل است و از آنها باید احتراز شود. انصاف نیست که‏‎ ‎‏جوانان عزیز ما در جبهه ها جان دهند و جانبازی کنند وشما با خرید این کالاها به‏‎ ‎‏جنایتکاران جنگی کمک کنید و به اسلام و جمهوری اسلامی و ملت مظلوم خود با این‏‎ ‎‏اعمال دهن کجی نمایید. شما برای خودتان یا دوستانتان می توانید چیزهای مناسب از‏‎ ‎‏خود ایران تهیه نمایید که به دشمنان ایران و اسلام کمک نشود. اینجانب وظیفۀ خود را ادا‏‎ ‎‏نمودم و شمایید که در زیارت خدا و رسول، به دشمنان آنان کمک ننمایید و موجب‏‎ ‎‏سرافکندگی ملت و میهن خود نشوید. اینها تذکراتی است که به واسطۀ اهمیت آن در‏‎ ‎‏سالهای قبل داده شد و تکرار آن وظیفۀ اینجانب است. ‏

‏     5ـ خوب است که سران کشورهای اسلامی در مسائل روزِ کشورهای اسلامی تحت‏‎ ‎‏ستم و ملتهای مظلوم تحت چکمه های اجانب و غارتگرهای شیطانهای بزرگ و سایر‏‎ ‎‏شیاطین دیگر که ذخایر غنی آنان را چپاول می نمایند و ملتها در فقر و فاقه می سوزند،‏‎ ‎‏تفکر نموده و به خود آیند و خوف و وحشتی را که ابرقدرتها با تبلیغات خود بر آنها‏

صحیفه امامجلد 20صفحه 97
‏تحمیل کرده اند تامصالح کشور خود و سایر مسلمانان و مظلومان را نادیده گرفته و تن به‏‎ ‎‏مذلت مرگبار دهند، با ارزیابی صحیح سنجش نموده و با وجدان به قضاوت بنشینند و‏‎ ‎‏بیش از این برای خویش و کشورهای خود ننگ به بار نیاورند و در حال ملت و دولت‏‎ ‎‏ایران مطالعه کنند که خود را از زیر بار قلدریهای هر دو قطب خارج کرده و پرتو پیروزی‏‎ ‎‏آن و اسلام عزیز در سراسر جهان نورافشانی می کند و در راه شرف اسلام و عزت میهن‏‎ ‎‏اسلامی خویش بپاخاسته و در این راه که همان راه انبیای عظام ـ علیهم وآلهم السلام ـ‏‎ ‎‏است، از همه چیز مادی خود گذشته و فریاد «هَیهاتَ مِنّاالذلة» را به گوش جهانیان رسانده‏‎ ‎‏است. و اگر دولتهای منطقه به جای هماهنگ شدن با ملت ایران، کمک به حزب عفلقی‏‎ ‎‏عراق که اسلامزدایی جزء مرام آن است نمی کردند، در همان ماههای اول کوبیده شده‏‎ ‎‏بود و ملت عزیز اسلامی عراق از شرّ او راحت شده بودند و کشور ایران و عراق و سایر‏‎ ‎‏کشورهای منطقه با برادری زیست می نمودند. و اکنون نیز که بازیگران حرفه ای با‏‎ ‎‏ترفندهای مختلف می خواهند سلطۀ غارتگرانۀ سالهای طولانی را حفظ و از وحدت‏‎ ‎‏مسلمین و از اسلام بزرگ که سیلی خورده اند و سخت آشفته هستند، عمال معلوم الحال‏‎ ‎‏خود را به راه انداخته اند تا نگذارند اسلام به پیروزی برسد؛ همچون حسن مراکشی‏‎[21]‎‎ ‎‏که با ملاقات و دست دوستی دادن به «پِرِز»‏‎[22]‎‏ به اسلام و ملتهای مسلمان بویژه ملت‏‎ ‎‏عرب و فلسطین خیانت فاحش نابخشودنی نموده و بر ملت و دولتهای اسلامی و عربی‏‎ ‎‏است که با برخورد قاطع دست این خیانتکار را قطع کنند؛ و چون حسین اردنی،‏‎[23]‎‏ این‏‎ ‎‏دلال دوره گرد خیانتکار که تا دولتهای منطقه را به دام شیطان بزرگ نیندازد از پای‏‎ ‎‏نخواهد نشست؛ و چون «حسنی مبارک»‏‎[24]‎‏ نسخۀ دوم انورسادات و دیگر خائنین به‏‎ ‎‏اسلام را از خود برانند که اینانند که شما را بازیچۀ خود قرار داده اند تا متعمداً یا بدون‏
صحیفه امامجلد 20صفحه 98
‏عمد سد راه شرف و عزت اسلام شوند. ‏

‏     ما از دولتهای منطقه می خواهیم که دست از حمایت دشمنان اسلام و بشریت بردارند‏‎ ‎‏و بیش از این با مصالح اسلامی که مصالح خودشان و میهنشان و مظلومان جهان است‏‎ ‎‏معارضه نکنند و با همسویی وهمکاری جمهوری اسلامی، دست رد به سینۀ فتنه گران و‏‎ ‎‏جهانخواران زنند و باید بدانند این حزب مرده‏‎[25]‎‏ زنده نخواهد شد «وَالْعاقِبَةُ لِلمُتَّقین».‏

‏    ‏‏اینجانب به حسب وظیفۀ اسلامی آنچه صلاح مسلمانان و حکومتهای کشورهای‏‎ ‎‏منطقه است، گوشزد کردم و از خداوند متعال خواهانم آنان را به راه راست هدایت‏‎ ‎‏فرماید و از کجرویها باز دارد. والسلام علی عبادالله الصالحین.‏

‏یکم ذی حجة الحرام 1406‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 20صفحه 99

  • ـ بخشی از آیۀ 3 سورۀ توبه: «اعلانی است از خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اکبر که: خداوند و پیامبرش از مشرکان بیزار است».
  • ـ «ما را هرگز ذلت و خواری مباد»؛ شعار معروف امام حسین ع که در جواب درخواست برای بیعت با یزید فرمود.
  • ـ اندیشۀ باطل جاودانه در زمین زیستن.
  • - در لغت به معنای راه گشاده میان دو کوه، و در متن کنایه از دورترین نقاط.
  • ـ اشاره به آیۀ 25 سورۀ حدید.
  • ـ سنگباران؛ رمی جمرات ثلاثه (سنگ افکندن به ستونهای سه گانه) یکی از اعمال حاجیان در «منا» است.
  • - اشارت است به آیۀ 89 سورۀ نحل.
  • ـ اشارت است به حدیث شریف: «اِنَّما یعرف القرآنَ مَن خوطِبَ بِه» همانا کسی قرآن را عارف است که مورد خطاب آن قرار گرفته است؛ یعنی ذات مقدس نبی اکرم ص.
  • ـ وجود با برکت نبی خاتم ص که قلب عالم امکان است.
  • ـ «پروردگارم مرا تربیت کرد».
  • ـ بخشی از آیۀ 2 سورۀ بقره.
  • ـ جاهلان زاهدنما و عالمان پرده در و بی تقوا.
  • ـ مورد توجه؛ منظورنظر.
  • ـ اقلیم؛ ناحیه.
  • ـ اشارت است به آیۀ 97 سورۀ مائده: «جعل اللّه الکعبة البیت الحرام قیاماً لِلناس».
  • ـ محل نزول.
  • ـ محل فرود و هبوط.
  • ـ جمع میقات؛ محلهای پنجگانه ای که حاجیان از آنجا احرام بسته و قصد زیارت خانۀ خدا کنند.
  • ـ وقوف حاجیان در عرفات و مشعر و منا با شرایط و اعمالی خاص بخشی از مناسک حج است.
  • ـ خوار و سرافکنده.
  • - ملک حسن، شاه مراکش مغرب.
  • ـ شیمون پرز، نخست وزیر رژیم صهیونیستی.
  • ـ ملک حسین، شاه اردن.
  • ـ رئیس حاکم بر رژیم مصر.
  • ـ حزب بعث حاکم بر عراق.