سخنرانی در جمع خانواده های شهدا و مسئولان قضایی ارتش (بیداری ملت)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: صبح 29 آبان 1365 / 17 ربیع الاول 1407‏

‏‏مکان: تهران، حسینیّه جماران‏

‏‏موضوع: تأثیر بیداری ملت بر تبلیغات دامنه دار دشمنان‏

‏‏مناسبت: میلاد پیامبر اکرم(ص) و ولادت امام جعفر صادق (ع)، هفته وحدت‏

‏‏حضار: کروبی، مهدی (نماینده امام و سرپرست بنیاد شهید) ـ خانواده های شهدا، مفقودان،‏‎ ‎‏اسرای اهل تشیع و تسنن استانهای کردستان، باختران، آذربایجان غربی، مناطق گنبد، بندر‏‎ ‎‏ترکمن و تهران ـ رحمانی، محمدعلی (سرپرست بسیج مستضعفان) ـ مسئولان قضایی‏‎ ‎‏ارتش ـ مسئولان اعزام بزرگ سپاه محمد (ص)‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏رسوایی امریکا در طرح رابطه با ایران‏

‏‏     ‏‏امروز که از اعیاد بسیار بزرگ اسلام است به همۀ ملتهای محروم اسلامی و همۀ‏‎ ‎‏مستضعفین جهان و ملت بزرگوار خودمان تبریک و تهنیت عرض می کنم.‏

‏‏     این عید بزرگ، سرمنشأ تمام برکات در عالم است و مرکز وحدت مسلمین در جهان‏‎ ‎‏است. من نمی توانم راجع به برکات این عید، امروز با وقت کم عرضی بکنم. امید است که‏‎ ‎‏گویندگان و نویسندگان در این امر اهتمام کنند و برکات تولد این دو بزرگوار را گوشزد‏‎ ‎‏کنند. آنچه که من امروز می خواهم عرض کنم، این است که ما در روزی عید گرفتیم که از‏‎ ‎‏جهاتی ملت ایران باید جشن بگیرند؛ یکی جهات پیروزی ملت ایران در جهان، در‏‎ ‎‏جبهه ها در پشت جبهه ها، در همۀ کشورهای اسلامی و غیر اسلامی و یک امر مهمی که‏‎ ‎‏در این روز عید باید تبریک به همه عرض بکنم، این انفجار عظیمی است که در کاخ سیاه‏‎ ‎‏واشنگتن رخ داد و این رسوایی بسیار مهمی که برای سران کشور امریکا پیدا شد. شما‏‎ ‎‏ملاحظه بکنید و ببینید که در تمام دنیا، در سراسر جهان، مطبوعاتشان و رسانه هایشان و‏‎ ‎‏خطابه هایشان تمام متوجه این معناست که سرپوشی بگذارند بر این رسوایی که برای‏‎ ‎‏رئیس جمهور امریکا پیش آمد. رئیس جمهور امریکا در این رسوایی باید عزا بگیرد و‏
‏‎

‎‏کاخ سفید مبدل به کاخ سیاه بشود ـ گرچه همیشه بوده است ـ لکن این متفرقه گویی و‏‎ ‎‏اضطرابی که در کاخ سفید پیدا شد و در طرفدارهای امریکا، حکایت از عظمت مسئله‏‎ ‎‏می کند یک مقام عالیرتبه ـ به قول خودشان ـ از امریکا به طور قاچاق و با تذکرۀ جعلی‏‎ ‎‏وارد ایران می شود، در صورتی که ایران نمی داند چی است. به مجردی که وارد می شود‏‎ ‎‏و معلوم می شود که این از مقامات امریکاست، ایران او را در یک جایی تحت نظر قرار‏‎ ‎‏می دهد و محبوس می کند و تمام حرکات او را تحت نظر قرار می دهد و او با هر کس‏‎ ‎‏خواسته است ملاقات کند، ملاقات نمی کند.‏

‏‏     آنی که ادعا می کند که اگر من به شوروی رفته بودم، رئیس شوروی سه مرتبه دیدن‏‎ ‎‏من می آمد، گمان می کند اینجا هم شوروی است! اینجا کشور اسلام است. اینجا نه‏‎ ‎‏کرملین قابل این است که ذکری ازش بشود و نه کاخ سیاه؛ اینجا کشور رسول خداست،‏‎ ‎‏اینجا کشور حضرت صادق است، اینجا پاسدارهای ما شرافت دارند بر کاخ نشینها، اینجا‏‎ ‎‏بسیجیهای ما و امت ما شرافت دارند بر تمام کاخ نشینهای عالم و همۀ کسانی که ادعای‏‎ ‎‏پوچ خودشان را می کنند و گمان می کنند که باید عالم پیش آنها خاضع باشد.‏

‏‏     آنهایی که می گفتند ما چه می کنیم و چه می کنیم و قطع رابطه می کنیم و از این مسائل‏‎ ‎‏می گفتند، امروز معلوم شد که با عجز و ناله در پیشگاه این ملت آمده اند و می خواهند که‏‎ ‎‏رابطه برقرار کنند، می خواهند عذر تقصیر بخواهند و ملت ما قبول نمی کند. این یک‏‎ ‎‏مسئله است، مسئله ای است که از تمام پیروزیهای شما بالاتر است. مسئلۀ رئیس امریکا با‏‎ ‎‏آن همه به قول خودش جلال و جبروت، کسی را از مقامات عالی بفرستد به اینجا که با‏‎ ‎‏مقامات اینجا ملاقات کنند و هیچ یک از آنها حاضر به ملاقات نشود. این مسئله بزرگی‏‎ ‎‏است که دنیا را منفجر کرده است و باید هم بکند، کاخ سفید را به عزا نشانده است و باید‏‎ ‎‏هم بنشاند، مسئله مسئلۀ مهم است.‏

‏‏هوشیاری، بیداری و اقتدار ملت ایران‏

‏‏     ‏‏الآن تسابق می کنند تمام کشورهای بزرگ برای رابطه پیدا کردن با ایران، این چی‏
‏‎

‎‏است؟ این افراد ایران است؟ این جمعیت کثیر ایران است؟ ایران جمعیتی ندارد در مقابل‏‎ ‎‏عالَم. این ایمان جوانهای ماست، این برکات رسول اکرم است، این برکات امام صادق‏‎ ‎‏است. این برکاتی است که چشم دنیا را خیره کرده است و همه را مضطرب کرده. آنهایی‏‎ ‎‏که گمان می کردند که با یک تشر ایران را می توانند چه بکنند، گمان کردند که حالا هم‏‎ ‎‏زمان قاجار است. حالا هم زمان پهلوی است که مردم بیدار نبودند. امروز زمان بیداری‏‎ ‎‏مردم ماست، زمان هوشیاری و شکوفایی ایمان است دراین کشور. و لهذا، می بینید که‏‎ ‎‏الان هر رادیویی را باز کنید از خارج، از هر گوشۀ عالم راجع به قضایای آمریکا و راجع‏‎ ‎‏به خضوع او در مقابل ایران صحبت می کنند و حرفها را هم می زنند. اضطراب در کلمات‏‎ ‎‏خود ریگان این قدر هست، تناقض گویی، اضطراب هست که انسان نمی تواند باور کند‏‎ ‎‏که یک آدمی که رئیس یک همچو کشوری هست و ادعایش آن قدر زیاد است، این‏‎ ‎‏قدر تناقض گویی، این قدر اضطراب، این قدر وحشت که او را گرفته است، امروز یک‏‎ ‎‏چیز مهمی است. نه فقط او را، کرملین هم همین طور است، آنها هم مسابقه می کنند با‏‎ ‎‏امریکا در رابطه با ایران.‏

‏‏     چی است مسئله؟ چی شده است ایران؟ چه قصه ای در ایران واقع شده است که سابق‏‎ ‎‏چنانچه در زمان سلاطین سابق، در زمان قاجار، در زمان پهلوی اگر یک کلمه در آنجا‏‎ ‎‏می گفتند، اینها تمام کنار می رفتند، اگر یک تشر می زدند آنها خلع سلاح می شدند. چه‏‎ ‎‏شده است که حالا پاسدارهای ما هم اعتنا به آنها نمی کنند؟ برای اینکه آن وقت مردم را‏‎ ‎‏خواب کرده بودند. تبلیغات دامنه دار دشمنهای اسلام، مردم را خواب کرده بودند، از هم‏‎ ‎‏جدا کرده بودند، شهرها از هم جدا بود، احزاب مختلفه همه با هم مختلف بودند،‏‎ ‎‏حکومتها همه دست نشانده بودند. اما امروز مسئله این نیست، امروز ایران بیدار شده‏‎ ‎‏است امروز اسلام در ایران رواج پیدا کرده است. امروز حقیقت ایمان در ایران شکوفایی‏‎ ‎‏پیدا کرده است، اینها برکات ایمان است. غافل نباشید از این، برکات وحدت شما در تمام‏‎ ‎‏امور است. غافل از این وحدت نباشید، غافل از این حظّ الهی نباشید. در عین حال انسان‏‎ ‎‏می بیند که در حالی که کاخ کرملین به لرزه در آمده است و کاخ سیاه سیاهپوش شده است‏
‏‎

‎‏و می خواهند توجیه کنند هی حرفهای خودشان را و هی از این ور به آن ور می زنند که‏‎ ‎‏توجیه کنند این خطایی که کردند و این کسی را که اینجا فرستادند و با رسوایی از اینجا‏‎ ‎‏بیرونش کردند، می خواهند توجیه کنند. مع الأسف، بعض از اشخاصی که در خود ایران‏‎ ‎‏هستند، توجه به مسائل یا ندارند یا متعمدند. اینها هم به تبعیت از تبلیغات آنها، آنها هم با‏‎ ‎‏همان لسان، اینجا تبلیغ می کنند.‏

‏‏سرزنش نمودن همنوایان با تبلیغات دشمن‏

‏‏     ‏‏من نمی خواهم در این روز مبارک اسباب افسردگی اشخاص بشوم، لکن می خواهم‏‎ ‎‏عرض کنم چرا این قدر ما عقب افتاده هستیم؟ چرا ما باید به واسطۀ اغراض نفسانیه این‏‎ ‎‏قدر خودمان را ببازیم؟ چرا باید وقتی که دنیا به تزلزل درآمده است برای این بی اعتنایی‏‎ ‎‏ایران به کاخ سفید و سیاه، چرا ما باید توجیه کنیم مسائل آنها را؟ چرا ما باید این قدر‏‎ ‎‏غربزده باشیم یا شیطانزده؟ من هیچ توقع نداشتم از بعض این اشخاص، ولو بعضیشان در‏‎ ‎‏نظر من پوچ اند، لکن از بعضی از این اشخاص که سابقه دارند هیچ توقع نداشتم که در این‏‎ ‎‏زمان که باید فریاد بزنند سر امریکا، فریاد می زنند سر مسئولین ما! چه شده است؟ شماها‏‎ ‎‏چه تان است؟ چه کردید شماها؟ شماها چرا باید تحت تأثیر تبلیغات خارجی واقع بشوید‏‎ ‎‏یا تحت تأثیرات نفسانیت خودتان؟ در یک همچون مسئلۀ مهمی که باید همۀ شما دست‏‎ ‎‏به هم بدهید و ثابت کنید به دنیا که ما وحدت داریم، وحدت ما این طور شده است و در‏‎ ‎‏روزی که هفتۀ وحدت است چرا شماها می خواهید تفرقه ایجاد کنید؟ چرا می خواهید‏‎ ‎‏بین سران کشور تفرقه ایجاد کنید؟ چرا می خواهید دو دستگی ایجاد کنید؟ چه شده است‏‎ ‎‏شما را؟ کجا دارید می روید؟ ‏‏این تذهبون؟‏‎[1]‎‏ من نمی توانم که آن طوری که می خواهم، با‏‎ ‎‏شما صحبت کنم و نمی خواهم در روز عید رنجش برای شما پیدا کنم، لکن شما انصاف‏‎ ‎‏بدهید که در یک همچو وقتی، وقت یک همچو اموری است؟! وقت یک همچو‏‎ ‎‏تأییدی است از کاخ سفید؟ وقت یک همچو تأییدی است از ریگان؟ لحن شما در آن‏
‏‎

‎‏چیزی که به مجلس دادید، از لحن اسرائیل تندتر است، از لحن خود کاخ نشینان آن جا‏‎ ‎‏تندتر است. شما چه شده است این طور شدید؟ شما که این نبودید بعضیتان. من بعضیتان‏‎ ‎‏را می شناسم، شما این طور نبودید.‏

‏‏     من امیدوارم که شما باز توجه کنید به مسائل، توجه کنید به دنیا، توجه کنید به خودتان،‏‎ ‎‏توجه کنید به قدرت خودتان. نشکنید این قدرت را، گرچه شماها نمی توانید، لکن نباید‏‎ ‎‏یک همچو کاری در ایران بشود. من نمی خواهم دل شما را بشکنم، لکن شما دل ملت ما‏‎ ‎‏را نشکنید، شما دل مسئولین ما را نشکنید، شما هی تندرو و کندرو درست نکنید،‏‎ ‎‏دودستگی ایجاد نکنید، این خلاف اسلام است، خلاف دیانت است، خلاف انصاف‏‎ ‎‏است، نکنید این کارها را.‏

‏‏     من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی به همۀ ملت ما سلامت و سعادت عنایت کند، و‏‎ ‎‏دوستان ما را به خود بیاورد و کسانی که می خواهند تفرقه ایجاد کنند، ان شاءالله ، خدا‏‎ ‎‏هدایتشان کند و خدای تبارک و تعالی شرّ اشرار را از سر این کشور کوتاه کند. و این عید‏‎ ‎‏مبارک را بر همه مبارکتر کند. و رزمنده های ما را در هر جا که هستند با دل قوی به پیش‏‎ ‎‏ببرد و بدانند رزمندگان که پیروزند و بدانند که این پیروزی که اخیراً پیدا شد، از همۀ‏‎ ‎‏پیروزیها در نظر دنیا بالاتر است و توجه کنند به اینکه با عنایت خدا به پیش بروند و سیلی‏‎ ‎‏آخر را بزنند.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ به کجا می روید؟