اهمیت انتخابات و نقش مردم (1)

‏‏اهمیت انتخابات و نقش مردم ‏

‏‏ ‏

‏‏برنامه ما این است که رجوع کنیم به آراى عمومى، به آراى مردم.‏

‏‏قواى انتظامى را کنار بگذاریم؛ خود مردم را، محول کنیم تنظیم انتخابات را به دست خود جوانهاى مردم. در هر شهرى جوانها خودشان؛ که قواى انتظامى، شهربانى، شهردارى همه کنار بروند. آن کسى که دخالت مى خواهد بکند براى حفظ صندوق آرا و امثال ذلک، خود ملت باشد. در هر شهرى به حَسَب اقتضاى آن شهر عده اى را معتمدین آن شهر، مطلعین و دلسوزهاى براى مملکت، عده اى را تعیین کنند که نظارت کنند در این. حفاظت کنند این صندوقها را و نظارت کنند آرا را. مردم یکى را تعیین کنند براى اینکه رئیس جمهور باشد، ما هم رأیمان را علناً به مردم اظهار مى کنیم که آقا آنکه من مى خواهم این است؛ شما میل دارید به این رأى بدهید، میل دارید هم خودتان آزادید. قهراً مردم وقتى آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب مى کنند و آراى عمومى نمى شود خطا بکند. یکوقت یکى مى خواهد یک کارى بکند اشتباه مى کند، یکوقت یک مملکت سى میلیونى نمى شود اشتباه بکند. کسى بگوید خوب لَعلَّ یک آدمِ غلطى را گذاشتند؛ اگر غلطى را گذاشتند، قدم اول را که برداشت همین ملت عزلش مى کنند تمام مى شود. ما مى گوییم که باید رئیس یک مملکتى را خود ما، خود جمعیت، خود ملت تعیین کند. قهراً وقتى که یک ملتى مى خواهد یک کسى را براى سرنوشت مملکت خودش تعیین کند، این یک آدم صحیح را تعیین مى کند نه یک آدم فاسدى را؛ و قهراً اشتباه در سى میلیون جمعیت نخواهد شد.‏‏ 17‏

‏‏10/ 10/ 57‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏یکى از مهمترین وظایف اولیه جمعى که پس از سقوط شاه مسئولیت امور را به دست مى گیرند، فراهم کردن شرایط انتخابات آزاد است که به هیچ وجه اعمال قدرت و نفوذ از هیچ طبقه و گروهى در انتخابات نباشد.‏‏ 18‏

‏‏18/ 10/ 57‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ملت شریف و مبارز ایران! دشمنان اسلام و نهضت، در خارج و داخل، تبلیغات زهرآگین خود را شروع کردند، و چنین وانمود مى کنند که مردم در این انتخابات بى تفاوتند و به سردى و سستى گراییده اند. مى خواهند شما را متهم کنند که از جمهورى اسلامى رو برگردانیده اید. از شما ملت مبارز انتظار دارم که با شرکت همگانى خود یاوه سرایان را رسوا کنید.‏‏ 19‏

‏‏12/ 5/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏روز سرنوشت سازى است. مى خواهید زمام کشور را به یک کسى بدهید که مؤثر است در مقدرات کشور شما. سهل انگارى نکنید، و به پاى صندوقها بروید، و با هم اجتماع کنید، و کسى که لایق براى این مقام است و داراى آن صفاتى است که سوء سابقه نداشتن، وابستگى به رژیم سابق نداشتن، اینها از امورى است که باید ملاحظه بشود. و آقایان نباید سستى کنند در رفتن. به پاى صندوق بروند. لکن به کسى که این صفات را دارد رأى بدهند.‏‏ 20‏

‏‏3/ 10/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏ممکن است که اگر شماها یا سستى کنید براى یک همچو امر مهمى و طورى باشد که به نظر بیاید که بى تفاوتید- اگر شد؛ بروید رأى بدهید، اگر نشد نروید- و یا گروههاى شما با هم اختلاف پیدا بکنند، ممکن است اشخاصى که لایق این مقام نباشند به این مقام برسند. این امرى است که بسته به نظر خودتان و باید با تمام قوا جدیت کنید که سرنوشت اسلام و مسلمین را به دست کسى که لایق براى این مقام نباشد، ندهید. و من امیدوارم که با اتکال به خدا این مطلوب هم حاصل بشود. و از خداى تبارک و تعالى سلامت و توفیق و رفاه ملت را خواستارم.‏‏ 21‏

‏‏9/ 10/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏در این موقع که به خواست خداوند متعال یکى دیگر از مراحل استقرار نظام جمهورى اسلامى در دست تحقق است؛ و ملت مبارز بیدارِ ایران در صدد تعیین و انتخاب رئیس جمهور مى باشد، لازم است تذکراتى داده شود:‏

‏‏1. با اینکه در این دوره به حسب قانون اساسى مصوب از ناحیه ملت، تصدیق صلاحیت رئیس جمهور و واجد بودن شرایط او به عهده اینجانب است، به واسطه بعضى مصالح و جهات لازم المراعاة، از آن جمله وضع استثنایى که کشور دارد، لازم است در این امر مهم حیاتى تأخیر نشود. از طرفى شناسایى بیش از 120 نفر محتاج به زمانى طولانى است؛ و تأخیر در این حالِ استثنایى به صلاح ملت و کشور نیست، به این جهت و جهات دیگر اینجانب امر صلاحیت و انتخاب را به ملت واگذار نمودم که خود سرنوشت خود را تعیین کنند.‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏2. در دوره هاى آینده که ان شاءالله استقرار کامل حاصل شد، به حسب قانون اساسى باید این امر به وسیله شوراى نگهبان عمل؛ و آنان هستند که باید تشخیص صلاحیت رئیس جمهور را به حسب موازین قانونى بدهند.‏

‏‏3. اینجانب از ملت شریف ایران تقاضا مى کنم که در این امر مهم حیاتى، سستى و بى تفاوتى از خود نشان ندهند. و انتظار دارم همان طورى که با شور و شعف به پاى صندوقهاى رأى براى تصویب جمهورى اسلامى رفتند، در این امر نیز با جدیت و علاقه به اسلام، شرکت کنند؛ که خداوند متعال با آنان است و پیروزى نصیب ملت شریف مسلمان است.‏

‏‏4. ملت شریف با کمال هوشیارى و توجه به توطئه ها و بند و بستها که در دست اجراست، و مى خواهند نگذارند ملت در این مرحله مهم پیروز شود، و در صدد ایجاد انحراف هستند، مراعات شرایطى را که در قانون اساسى ذکر شده است با کمال دقت بنمایند.‏‏ 22‏

‏‏14/ 10/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏فردا روز جمعه است و روز مبارک در ماه مبارک. تولد با سعادت رسول اکرم در او اتفاق افتاد. و باز مبارک است از باب اینکه ملت ما به یک آرزوى دیگرى که داشتند رسیدند و آن تعیین رئیس جمهور. در این زمینه من چند تا مطلب دارم که اگر آن مطالب تحقق پیدا بکنند، من خوشحال مى شوم و بیمارى من هم مهم نیست اینقدر.‏

‏‏یکى اینکه فردا همه ملت بى استثنا به پاى صندوقها بروند.‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏بى عنایتى نکنند به یک مطلبى که کشور آنها به آن احتیاج دارد.‏

‏‏سرنوشت ملت و اسلام به او بسته است. همچو نباشد که اگر یک کسى مثلًا میل داشت رئیس جمهور بشود و حالا احتمال مى دهد که نشود، کنار برود. یا اشخاصى که با او رفیق هستند کنار بروند و رأى ندهند. بهتر این است که آنهایى که مى دانند که نمى شوند، آنها متصل بشوند به بعض آنهایى که مى دانند مى برند. تا اینکه ان شاءالله یک رأى کافى تحقق پیدا کند و ما سرشکسته نشویم به اینکه ملت اعتنایى به این مسائل ندارد. اعتنایى به سرنوشت خودش و سرنوشت اسلام ندارد. همه با هم به پاى صندوق بروید. مطلب دیگر اینکه پاى صندوقها که مى روید اینطور نباشد که با هم اختلاف پیدا بکنید یک مسأله اى است که براى کشور است. هر یک از اینها که ببرند، براى کشور لابد خدمت خواهند کرد. و اگر خدمت نکنند ملت هست و آنها را بر کنار خواهد کرد.‏

‏‏از این جهت به طور خصمانه با هم رفتار نکنید. برادر باشید با هم.‏

‏‏اگر یکى رئیس جمهور شد، شما هم به او اعانت کنید. اینطور نباشد که قبل از اینکه رئیس جمهور بشود بریزید به جان هم. فردا پاى این صندوقها بریزید به جان هم. یا بعض از قشرها شرکت نکنند. من از همه قشرهاى ملت، چه فارس، چه ترک و چه کرد و چه بلوچ و چه ترکمن و چه بختیار [ى ] و چه سایر قشرهایى که و طوایفى که هستند در ایران، از اینها تقاضا مى کنم، عاجزانه تقاضا مى کنم که طورى نکنید که در خارج منعکس بشود که شما یک مردمى هستید که تربیت اسلامى ندارید. شما یک مردمى هستید که با هم سردنیا نزاع مى کنید. ریاست جمهور [ى ] چیزى نیست که شما به آن اهمیت بدهید. اگر ریاست جمهور خوب باشد، آن است که خدمت به ملت مى کند و اگر بد باشد، آن است که راه ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏جهنم را باید بپیماید. خیلى در صدد این نباشید که براى خاطر اینکه یکى بیشتر مى خواهد رأى ببرد، یکى کمتر مى خواهد رأى ببرد به هم بریزید و جنگ و نزاع باشد، و اسباب ناراحتى همه را فراهم کنید. و من هم که اینجا هستم و در بیمارستان هستم از این جهت، ناراحت و ناراضى باشم. یکى دیگر اینکه بعد از اینکه رئیس جمهور به مبارکى ان شاءالله تعیین شد، هر کس باشد، دیگران قهر نکنند و عقب بنشینند. کشور، کشور خود شماست.‏

‏‏رئیس جمهور باشید، کشور است. پاسبان باشید، کشور است.‏

‏‏طلبه مثل من باشید، کشور خود شماست. بعد از اینکه رئیس جمهور تعیین شد همه اعانت کنید از او. همه وارد بشوید در کار و اعانت کنید از او. کنار ننشینید. قهر نکنید و رشد خودتان را نشان بدهید به دنیا که شما رشید هستید، و شما مى توانید که یک مملکتى را با هم اداره بکنید.‏‏ 23‏

‏‏4/ 11/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏تا آنجایى که من شاهد انتخابات در ایران بودم، از زمان قبل از رضاشاه، سالهاى طولانى که شاهد بودم انتخابات را، انتخاب آزاد در ایران نبود. منتها انتخابات یکوقت با زور خوانین بلاد و مالکین بلاد انجام مى گرفت، و زمان رضاشاه که دست آنها کوتاه شد، تحت کنترل رضاشاه بود، و دیگر مجلسى در کار نبود به جز انتصاباتى که از اشخاص معلوم، و در زمان محمدرضا بدتر از او شد. من مى توانم ادعا کنم که انتخابات در این سال، تنها انتخاباتى است که به رأى مردم و بدون فشار کسى و بدون اینکه دخالت داشته باشند اشخاص در آراى مردم، انجام خواهد گرفت. لکن من ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏از همه قشرها، از همه ملت مى خواهم که آداب اسلامى خودشان را نسبت به همه امور، خصوصاً در انتخابات حفظ کنند. و مبادا خیال کنند که مبارزات انتخاباتى عبارت از این است که به دیگران بد بگویند و کارشکنى بکنند. البته دعوت به انتخاب اشخاص مانع ندارد، لکن توجه داشته باشند که همان طور که در انتخاب رئیس جمهور، به آن سلامت و به آن آرامش و به آن خوبى گذشت- که نمونه بود در ایران- من امید آن دارم که در این انتخابات هم به همان طور بگذرد. و همه با هم برادروار در یک مقصد باشیم. در یک مقصد باشید. و خداوند را شاهد بدانید، و ناظر بدانید، و نهضت را لکه دار نکنید. دشمنها درصددند که خرده گیرى کنند. و من امیدوارم که خداوند همه شما را تأیید کند. و همه با سلامت این انتخابات را هم بگذرانید و بعد را هم همین طور.‏‏ 24‏

‏‏23/ 11/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏من در ایام آخر عمر با امیدوارى کامل و سرافرازى از نبوغ شما به سوى دار رحمت حق کوچ مى کنم. سرفرازى و مباهات آنگاه به حد کمال خواهد رسید که در انتخابات مجلس شوراى اسلامى، چون انتخابات ریاست جمهورى کمال رشد انسانى- اسلامى خود را نشان دهید. شما اى ملت عزیز که براى خدا و جلب رضاى او بپا خاستید و با تأیید و توفیق ذات مقدسش به پیروزى معجزه آسا رسیدید، اکنون نیز در این مرحله که مقام امتحان است کوشش کنید که مصالح اسلام و کشور اسلامى را فداى منافع شخصى یا گروهى نکنید. من انتظار دارم که وحدت کلمه خود را حفظ و در انتخاب وکلاى خود رضاى حق را بر رضاى خود مقدّم ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏دارید.‏‏ 25‏

‏‏23/ 11/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏در آستانه انتخابات مجلس شوراى اسلامى، دو چیز موجب نگرانى اینجانب است:‏

‏‏1. خوف آن دارم که در اثر تبلیغات دامنه دار دشمنان نهضت اسلامى و مخالفان جمهورى اسلامى که در ظرف این یک سال با هر وسیله ممکن به تضعیف آن کوشا بوده اند، و اخیراً که قدم آخر پیروزى را ملت عزیز هوشیار بر مى دارد، تبلیغات و شایعه سازیها به اوج خود رسیده، و چون خود و الهام دهندگان خود را در آستانه شکست نهایى یافته اند از هیچ تشبثى دست بردار نیستند که جوانان عزیز ما که به همت والاى خود نهضت اسلامى را پیش برده اند، در این مرحله نهایى سردى و سستى از خود نشان دهند و تحت تأثیر این شایعه ها واقع شوند، و از شرکت در این امر حیاتى اسلامى خوددارى کنند. اینجانب که عمر نالایق خود را براى خدمت به اسلام و ملت شریف در طَبَق اخلاص تقدیم مى کنم، امید است تقاضاى متواضعانه و استدعاى خیرخواهانه ام را بپذیرید، و با شرکت عمومى خود در انتخابات، قطع امید دشمنان جمهورى اسلامى و وابستگان به رژیم منحط سابق و هواخواهان آن؛ خصوصاً دولت امریکاى ستمکار را بنمایید.‏

‏‏عزیزان من! که امید نهضت اسلامى به شماست، در روز تعیین سرنوشت کشور بپاخیزید، و به صندوقها هجوم آورید و آراى خود را در آنها بریزید، و با کمال آرامش و مراعات کامل اخلاق انسانى- اسلامى، این امر مشروع را انجام دهید. من نیز با حال ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏نقاهت، خود را براى شرکت مهیا مى نمایم.‏

‏‏2. ... من در این مرحله حساس ایران ساز، چشم امیدم به شما ملت بزرگ است؛ و انتظار روز موعود را مى کشم که ملت عزیز با همت والاى خود، پیروزى نهایى را به دست آورد.‏

‏‏اخیراً لازم است مطلب مهم دیگر را تذکر دهم تا با مراعات آن از هر گونه تقلب اشخاص فاسد جلوگیرى شود. لازم است در تهران که باید به سى نفر رأى داد و در شهرستانهایى که چند نفر مورد انتخاب است، انتخاب کنندگان قبل از رفتن به سر صندوق انتخابات، منتخبین خود را با تحقیق و دقت کامل روى یک ورقه بنویسند که در وقت رأى دادن، با ذهن حاضر رأى بدهند. و لازم است که خودشان مستقیماً رأى خود را به صندوق بیندازند و به احدى اعتماد نکنند که فرصت طلبان در کمینند. کسانى که سواد نوشتن ندارند، قبلًا به شخص مطمئنى مراجعه کنند و منتخبین خود را به او بگویند تا در ورقه بنویسند؛ پس از آن ورقه را به یکى- دو نفر مورد اطمینان بدهند بخواند که اشتباهى رخ ندهد و از خیانت و تقلب مصون باشد. لازم است از اوراقى که دیگران به آنان مى دهند، جداً اجتناب کنند.‏‏ 26‏

‏‏21/ 12/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏این تلخى مطالب و بى بند و بارى انتخابات و مجلس و امثال ذلک شاید یکوقت اسباب این بشود که بعضیها گمان کنند که خوب حالا هم مثل آن وقت. به اصطلاح آدم مارگزیده از ریسمان خط و خالدار هم مى ترسد و ملت ما مارگزیده است. استعمار گزیده است. خان گزیده است و محمدرضا و رضاخان گزیده است. از‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏این جهت یکوقت مى بینى که در ذهنشان مى آید که خوب این هم مجلسى مثل آن مجلسها. لکن همه باید بدانند که امروز هیچ قدرتى نیست که بتواند یک وکیل را تحمیل کند. از رئیس جمهور گرفته تا ارتش، تا شهربانى، ژاندارمرى، خانها هم که دیگر چیزى از آنها باقى نمانده است. و اشراف و اعیان هم همین طور.‏

‏‏متنفذینى هم نداریم. هیچ کس الآن در ایران، هیچ مقامى در ایران نیست که قدرت این را داشته باشد که یک وکیل تحمیل کند.‏

‏‏بنابراین، امروز مسئولیت به عهده ملت است. ملت اگر کنار بنشینند، اشخاص مؤمن، اشخاص متعهد کنار بنشینند، و اشخاصى که نقشه کشیده اند براى این مملکت از چپ و راست، آنها وارد بشوند در مجلس، تمام مسئولیت به عهده ملت است. هر قدمى که بر ضد اسلام بردارند، در نامه اعمال ملت نوشته مى شود. هر کارى که انجام بدهند مسئولیتش متوجه ملت است.‏

‏‏امروز سرنوشت اسلام و سرنوشت مسلمین در ایران و سرنوشت کشور ما به دست ملت است. و اگر مسامحه کنند در این امر، اهمال کنند، نروند و رأى ندهند، مسئولیت متوجه خود آنهاست عیناً. و اگر بروند و در تشخیص مسامحه کنند و اشخاص متعهد مسلم، کسانى که براى کشور و براى اهالى کشور ارج قائل هستند، کسانى که نمى خواهند زمام امور کشور ما به دست چپ بیفتد یا به دست راست بیفتد، این اشخاص را چنانچه تعیین کنند، به تکلیف خودشان عمل کرده اند. و چنانچه مسامحه در این امر کنند و آنها پیش ببرند، آنهایى که مى خواهند ما را به زنجیر چپ و راست بپیوندند و ما را اسیر کنند در دست قدرتهاى بزرگ، اگر آنها پیش ببرند و شما ساکت باشید، تمام مسئولیت متوجه شماست. امروز مسئولیت بزرگى به عهده همه ماست.‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏من آن مقدارى که قدرت دارم براى گفتن، در عین حالى که حال من حال نقاهت است، احساس وظیفه مى کنم و به ملت عرض مى کنم. و اگر ملت به این حرف گوش نکرد، من حجت دارم. فردا در پیشگاه خداى تبارک و تعالى، از ما سؤال خواهد شد. من عرض مى کنم در آنجا که من به ملت، مصالح و مفاسد را گفتم. من گفتم به اینکه اگر شما مسامحه کنید، آنهایى که مى خواهند شما را به بند بکشند، آنهایى که با اسلام مخالفند، آنهایى که با جمهورى اسلام از اول تا حالا مخالفت کرده اند، اینها خواهند پیش برد. و اگر خداى نخواسته، آنها پیش ببرند و مملکت ما باز برگردد به حالى که سابق بود، یا به دست چپیها بیفتد، یا به دست راستیها بیفتد، تمام مسئولیتش به عهده شماست. امروز مثل زمان سابق نیست. مثل زمان رژیم سابق نیست. رژیم سابق شما نمى توانستید. قدرت نداشتید. امروز قدرت دارید براى اینکه حفظ کنید حیثیت اسلام را و حفظ کنید مصالح کشور را و حفظ کنید استقلال خودتان را و حفظ کنید آزادى خودتان را. اگر مسامحه کنید، مسئول هستید پیش خداى تبارک و تعالى. اگر نروید و رأى ندهید و آنها که جدیت دارند به اینکه وارد بشوند در مجلس و به هم بزنند اوضاع ایران را، آنها خداى نخواسته بروند، مسئولیتش به عهده شماست مستقیماً. مسئولیتْ همه طبقات دارند. مراجع مسئولند. علما مسئولند. ائمه جماعت مسئولند، خطبا مسئولند. تجار مسئولند. بازرگانان مسئولند. دانشگاهیها مسئولند. طلاب علوم دینیه مسئولند. کارگرها مسئولند. همه مسئولند. تمام قشرهاى مملکت امروز مسئولند. امروز روزى است که آنهایى که از اول تا حالا مخالف با جمهورى اسلامى بودند، مخالف با اسلام بودند، اسلام را مخالف مقاصد خودشان ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏مى دیدند، آنها به دست و پا افتاده اند و دارند تبلیغات مى کنند. اگر مؤمنین کنار بروند، آنهایى که متعهد به اسلام هستند کنار بروند و اینها بیایند و قبضه کنند، مثل صدر مشروطه که رفتند کنار اشخاصى که متعهد بودند، و قبضه کردند مشروطه را آنهایى که متعهد به اسلام نبودند. اسلام را به آنجا کشاندند که همه دیدید.‏

‏‏اگر در صدر مشروطه علما آمده بودند در میدان، مؤمنین آمده بودند، روشنفکرهاى متعهد آمده بودند و مسلمانهاى متعهد آمده بودند و قبضه کرده بودند مجلس را، و نگذاشته بودند که دیگران بیایند مجلس را بگیرند، ما به این روزگار نمى رسیدیم. ما مملکتمان خراب نمى شد. ما عزتمان از بین نمى رفت. لکن شیاطینى که در آن وقت بودند، بیخ گوش اینها خوانده اند که شما در سیاست داخل نشوید. سیاست است این. شما را به سیاست چه و آنها باور کردند که خیرخواهند. امروز هم همین مسائل ممکن است در یک قشرهایى پیش بیاید، که بگویند ما چه کار داریم به این کارها. این کارها مال اشخاصى است که خودشان مى کنند. باید همه بدانند که همه تان مسئولید. همه معاقب هستید.‏

‏‏فردا در پیشگاه خداى تبارک و تعالى نه ملّا حجت دارد اگر عمل نکند، و نه کاسب حجت دارد اگر عمل نکند، و نه زارع حجت دارد اگر عمل نکند، و نه دانشگاهى و نه دانشجو و نه طلاب علوم دینیه. کارگر و کارفرما، همه در پیشگاه خداى تبارک و تعالى مسئول هستید، و در پیشگاه ملت و نسلهاى آتیه هم مسئول هستید. گمان نکنید که به ما چه کار دارد. خیر، همه چیز به شما مربوط است. امروز مثل زمان سابق نیست که بگویید که ما قدرت نداشتیم، نمى توانستیم. امروز مى توانید. امروز همه قدرت دست ملت است. امروز رئیس جمهور، رئیس ارکان حرب، رئیس ارتش،‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏با شما، با آن بازارى مثل هم هستید. در امر، نه او مى تواند به شما تحمیل کند و نه شما مى توانید تحمیل کنید، و نه شما زیر بار مى روید. امروز همه مسئولیم. امروز همه باید با هم پاى صندوقها برویم، و همه با هم اشخاص متعهد مسْلم، کسانى که نه گرایش چپ دارند، نه گرایش راست دارند، نه ما را مى خواهند به آنها بفروشند، نه ما را مى خواهند به آن طرف بفروشند، این اشخاص را تعیین کنید تا سرنوشت شما و سرنوشت اسلام، سرنوشت صحیح باشد.‏‏ 27‏

‏‏22/ 12/ 58‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏روز جمعه نوزده اردیبهشت،‏‎[1]‎‏ روزى است که ملت شریف مسلمان که به جمهورى اسلامى رأى مثبت داده اند، براى تعیین کاندیداهاى معتقد به اسلام و احکام خداوند متعال و معتقد به جمهورى اسلامى به پاى صندوقهاى رأى مى روند. روز جمعه روزى است که اسلام و ملت مسلمان یا به آمال الهى خود مى رسند و یا با اخلالگران و معتقدان به مکتبهاى ضد اسلامى در مجلس اسلامى مواجه مى شوند و اسلام و قرآن را در معرض خطر قرار مى دهند. باید ملت شریف ایران بدانند که اسلام، عزیزتر از آن است که براى هواهاى نفسانى و جلب توجه گروهها یا اشخاصى پشت به آن نموده و مقاصد فانى خود را بر مقاصد عالى و باقى حق تعالى مقدّم دارند. در این دوره که اولین مجلس اسلامى است و سرنوشت مجالس دوره هاى بعد هم امروز باید تعیین شود، هر خشت کجى که در این مجلس به دست کسانى که ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏اسلام را نمى خواهند پیاده شود و یا از روى جهالت با مسائل برخورد مى کنند گذاشته شود، سنتى مى شود براى همیشه؛ و کسى که سنت کجى را بنا گذارد، تمام گناهانى که به واسطه آن ارتکاب شود به عهده اوست.‏‏ 28‏

‏‏17/ 2/ 59‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ممکن است بعضى شیاطین، مطالبى را بین مردم ناآگاه پخش کنند و آنان را در رأى دادن یا رأى به اشخاص صحیح دادن منحرف کنند. یک آنکه گفته شود کسانى که در مرحله اول رأى دادند نباید در این مرحله رأى دهند، در صورتى که این مرحله با مرحله اول فرقى ندارد و مقتضى است همه ملت در رأى دادن شرکت کنند.‏

‏‏دوم آنکه گفته شود خوب است به همه گروهها چه چپى و چه انحرافى رأى دهید که مجلس شورا جامع همه گروهها باشد. این یک مطلب غلطى است که منحرفین درست کرده اند تا در مجلس با خدعه شرکت کنند، و ملت به این مطالب انحرافى گوش فرا ندهد و به اشخاص با شرایط فوق رأى دهد.‏

‏‏امید است ملت مسلمان ایران در این امر حیاتى که سرنوشت جامعه به آن مرتبط است شرکت کنند و روز جمعه همه قشرها زن و مرد بپاخیزند و به سوى صندوقها بروند و رأى خود را بدهند.‏

‏‏در این روز افرادى فرصت طلب در حوالى صندوقها جمع مى شوند و به مردم پیشنهاد افرادى خاص را مى کنند؛ به حرفهاى آنان گوش ندهید و آراى خود را به اشخاص صحیح بدهید.‏

‏‏اشخاص بیسواد قبلًا با مشورت اشخاص مطمئن متدین، کاندیداهاى خود را ... به وسیله شخص متدینى بنویسند و باز به ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏شخص دیگرى که مطمئن است بدهند بخواند و خودشان با دست خودشان رأى خود را به صندوق بیندازند و اختیار نوشتن رأى یا به صندوق انداختن را به هیچ کس ندهند.‏‏ 29‏

‏‏17/ 2/ 59‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏چند روز دیگر مسأله انتخاب رئیس جمهور است. باید همه شما با تمام جدیت در این، همه اشخاصى که در هر جا هستند، اهل علمى که در هرجا هستند، با کمال جدیت، مردم را دعوت کنند به دخالت. دخالت کنند در مسأله، حاضر بشوند. اگر شماها حاضر نشوید و یک رئیس جمهورى مثل سابق برایتان بتراشند و بازى بدهند همه مان را، همه مان مسئول هستیم. اگر شما از صحنه خارج بشوید و آنها خودشان وارد بشوند و یک وقت یک نفرى را رئیس جمهور کنند که تباه کند این کشور را، چنانچه تباه کردند، همه مان مسئولیم. شما، آن آقایى که در آن ده با دویست نفر جمعیت زندگى مى کند و آن آقایى که در آن شهر با دو میلیون یا چهار میلیون یا پنج میلیون جمعیت زندگى مى کند، همه مسئولیم؛ على السواء مسئولیم. همه باید مردم را دعوت کنیم به اینکه در انتخاب رئیس جمهور بى تفاوت نباشند؛ بروند در پیش صندوقها، رأى بدهند. و البته خوب، اشخاصى که مطلع اند، چه هستند از علما، از کسان دیگر، یک نفرى [را] که بدانند چطور است انتخاب کنند یا چند نفر را، اما توجه [کنند] به اینکه چه باید بکنیم و ما مقدرات مملکتمان را دست کى باید بدهیم. و ما اگر یک رئیس جمهور داشته باشیم که نا باب از کار در بیاید، همه چیزها از بین مى رود. حالا هم ما مبتلا هستیم به تفاله هایش. نگویید که دیگران ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏رأى مى دهند. من هم باید رأى بدهم، تو هم باید رأى بدهى، آن روستایى هم که در کنار مزرعه خودش کار مى کند باید رأى بدهد؛ تکلیف است. این یک تکلیف الهى است. این هم یک چیزى حساب نکنید که خوب، دیگران هستند، من چه مى کنم؟ خیر.‏

‏‏براى هر فردى از افراد این ملت تکلیف است که حفظ کند اسلام را. حفظ اسلام به این است که حالا در کشور ما- هر کسى در کشور خودش، الآن ما مبتلاى به مسائلى هستیم در این کشور- حفظ اسلام این است که ما یک رئیس جمهورى که لااقل، اعتقاد به اسلام داشته باشد، متعهد باشد براى اسلام، بشناسید که این آدم متعهدى است، که مبادا مبتلا بشویم به یک نفر نابابى که ما را بخواهد بکشد، ببرد طرف امریکا، روحانیون را مى خواهد کنار بگذارد و مجلس را کنار بگذارد ... تکلیف است. ما مکلفیم به اینکه در امور دخالت کنیم. ما مکلفیم در امور سیاسى دخالت کنیم؛ مکلفیم شرعاً؛ همان طور که پیغمبر مى کرد؛ همان طور که حضرت امیر مى کرد. در این ایام، که اعلان مى کنند مسأله انتخاب رئیس جمهور [را]، آن اشخاصى که در حوزه ها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توى شهرها و دهات و روستاها و آن جاهاى دور افتاده و کمک کنند. و اگر نکنند، فردا مسئول اند پیش خدا و اگر مسامحه کنند، فردا مسئول اند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به دخالت در امور، به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح، کمک کنند براى رساندن صندوقها به روستاهاى دور افتاده. اگر شما نکنید، آنهایى که بر ضد شما هستند، مى کنند این کار را؛ تبلیغ مى کنند آنجاها. شماها مبلغ اسلام هستید.‏

‏‏امروز تبلیغ اسلام براى حفظ خود اسلام. تبلیغ این است که رئیس جمهورتان را خودتان تعیین کنید. اهمیت این همان اهمیتى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏است که اسلام دارد. یک نفرى که وارد بشود و در رأس امور واقع بشود و- خداى نخواسته- فاسد از کار در آید، یک کشور را به فساد مى کشاند. اگر چشمتان باز نشده بود و توطئه ها را کشف نکرده بودید، خدا مى داند که چند وقت دیگر ما به کجا مى رسیدیم. حالا هم همین طور باشد. حالا هم همین طور است.‏

‏‏همانطورى که ارتش ما و سپاه پاسداران ما و بسیج ما و عشایر ما در جبهه ها مشغول دفاع از اسلام هستند- و خداوند تأییدشان کند، آنها را و همه ملت ما باید پشتیبانى از آنها بکنند- همان طور شما هم که جندالله هستید، براى مصالح عمومى اسلام، مکلف هستید که عمل بکنید و مردم را دعوت کنید. وادار کنید مردم را. تکلیف شرعى را به آنها بگویید. مسأله، مسأله این نیست که خوب، من دلم مى خواهد یک وکیل داشته باشم، دلم مى خواهد یک وزیر داشته باشم؛ خیر، قضیه این نیست، قضیه سپردن یک مملکتى است به دست یک کسى که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام مى زند، جمهورى اسلامى را از بین مى برد. این یک مسأله حیاتى است براى شما، براى اسلام و مسلمین. آسان این را نگیرید که ما دخالت نمى کنیم؛ یک دسته بگویند: ما دخالت نمى کنیم، از باب اینکه امر سیاسى است، به ما چه! این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است.‏

‏‏ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنى، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست اینها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک وقت به تباهى بکشد.‏

‏‏ما باید ناظر باشیم به امور مردم. ما باید، ملت باید ناظر باشد به امورى که در دولت مى گذرد، امورى که- فرض کنید که- در مجلس مى گذرد. نظارت! توجه داشته باشد به اینها. ملت باید توجه داشته ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏باشد که اگر در مجلس این سفر- فرض کنید که- یک کسى را تعیین کردند که کارشکنى براى دولت کرده، کارشکنى براى مجلس کرده، دفعه دیگر تعیینش نکند. اعلام کنند: تعیین نمى کنیم، بلکه ان شاءالله، به راه بیایند.‏

‏‏در قضیه رئیس جمهور، تعیین رئیس جمهور یکى از چیزهایى است که بر همه مسلمانهاى ایران، بر همه مکلّفهاى ایران واجب است که در این امر دخالت داشته باشند. اگر دخالت نکنند و یک صدمه اى به اسلام برسد، هر یک یک ما در محکمه عدل الهى مسئول هستیم؛ یک یک ما. کسى بگوید: «به من چه ربطى دارد؟» این است که بگوید: اسلام به من چه ربطى دارد. مگر مى توانى بگویى: اسلام به من چه ربطى دارد؟! تو مکلفى حفظ کنى. امانت خداست و حفظش امروز به این است که رئیس جمهورش یک رئیس جمهور صحیح باشد. و بعد، لابد اشخاصى که مطلع هستند از امور مى گویند، شما هم شاید بشناسید خیلیهاشان را.‏

‏‏یک مجلس [باید] خوب باشد. و اگر وکلاى شما بعضیهایشان تخلف کردند، به آنها تنبه بدهید که آقا نکن و اگر زیادتر کردند دفعه دیگر تعیینشان نکنید؛ کسى دیگر را تعیین کنید. و من حالا دارم به همه وکلا این مطلب را مى گویم که اگر مسیرتان را از مسیر ملت جدا بکنید و بخواهید على حده باشید و تکلیفتان را با کسانى که مخالفت با اسلام کردند و جوانهاى ما را آن طور کشتند و ابرار ما را این طور کشتند، جدا نکنید، اگر این دوره هم، صحبتى نشود، دوره دیگر شما التماس دعا دارید.‏

‏‏... این تکلیف آقایان است که راجع به مسائل اسلامى، که پیش مى آید، چه وکیل بخواهید تعیین کنید و چه- عرض بکنم که- رئیس جمهور بخواهید تعیین کنید، باید در صحنه باشید؛ عذرى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏ندارید که بروید کنار بنشینید. البته اشخاصى پیدا مى شوند که با گفته هاى خودشان، نوشته هاى خودشان مى خواهند شما را نگذارند وارد بشوید. آنها مى خواهند که اشخاصى را تعیین بکنند که بعدها ما گرفتار بشویم. شماها باید وارد باشید در مسأله و با کمال جدیت، اهمیت بدهید به این مسأله و مردم را وادار کنید. و تکلیف ملت هم این است که همین طورى که بحمدالله، تا حالا در صحنه [بوده ] است و هر قضیه اى واقع مى شود بحمدالله، اینها هستند در صحنه ....‏

‏‏و من گاهى وقتى اینها را، این اجتماعاتشان، و این تعهدشان را [که ] مى بینم، براى خودم حقارت قائل مى شوم؛ اگر این پاسدارى است که در کنار سنگر نماز شب مى خواند و جانش را در محل خطر قرار مى دهد، اگر این سربازى است که در جبهه جان خودش را در خطر مى بیند و نماز شبش را مى خواند و وصیت مى نویسد- آنطور وصیتها- اگر اینها مسلمان هستند، خوب، من چه مى گویم؟ ... من تکلیف خودم را دارم ادا مى کنم. همه مکلفند، از من طلبه که اینجا نشسته ام تا شما علماى اعلام و تا همه روستاها و همه جا، مکلف هستند به اینکه در این امر حیاتى دخالت کنند، بى تفاوت نباشند. مى خواهند شما را بى تفاوت کنند. دستهایى الآن در کار است که از حالا مشغولند به اینکه نگذارند شما اصلًا وارد بشوید در صحنه، نگذارند که ملت ما وارد بشود در صحنه. باید وارد بشوید؛ چاره ندارید! اسلام است؛ حفظ اسلام است! و باید چشمشان را باز بکنند که در دام نیفتند! امریکا دامش را الآن پهن کرده است در تمام ایران؛ در دام نیفتند! گول این تبلیغاتى که این گروهها مى کنند، تبلیغ مى کنند، گول اینها را نخورند؛ ببینند اشخاص صحیح سالم متعهد دانا چه مى گویند! بخواهد آن بگوید‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏من کشاورزم و چه کار دارم به این کارها، آن بگوید من، شما مى توانید بگویید من کشاورزم و امام حسین را مى خواهند بکشند، من چه کار دارم؟ شما این حرف را مى توانید بزنید؟ شما مى توانى بگویى که من کشاورزم، من کارمندم، من تو ادارات هستم یا جاهاى دیگر، قرآن را مى خواهند از بین ببرند به من چه؟ چطور مى توانى بگویى؟ مقدمه است این از براى بردن این مسائل.‏

‏‏قدرتهاى بزرگ امروز لمس کرده اند که سیلى از اسلام خورده اند. آنها از ما بیشتر ملتفت هستند که چه کرده است اسلام با آنها. اینها مى خواهند این اسلام را کنار بگذارند. چطور کنند؟‏

‏‏حیله هاى مختلف؛ یکى هم اینکه شما را وادار کنند که وارد نشوید. خودشان شیطنت کنند یک کسى را تعیین کنند. آن کس که تعیین شد، بکشد ما را به طرف امریکا.‏‏ 30‏

‏‏10/ 4/ 60‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏تکلیفى که به همه ملت متوجه است، به زن و مرد و آن کسى که به حد رأى دادن قانونى رسیده، واجب است این مسأله که در پاى صندوقهاى تعیین رئیس جمهور حاضر بشوند و رأى بدهند.‏

‏‏چنانچه سستى بکنید، کسانى که مى خواهند این کشور را به باد فنا بدهند، ممکن است پیروز بشوند. باید همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مکلف همان طور که باید نماز بخواند، همان طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند. ما یک سیلى خوردیم از اشتباه، ما همه این نابسامانیهایى که الآن داریم براى اینکه اشتباه کردیم، نباید اشتباه تکرار بشود.‏‏ 31‏

‏‏11/ 4/ 60‏

‏‏ ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏لازم است ملت عزیز، رشد و استقامت و پایدارى خود را در پیشگاه خالق و صاحب اسلام و در نزد جهانیان و در پیش چشمان حیرت زده دشمنان و بدخواهان اسلام که شما را با تهمتهاى گوناگون هدف قرار داده و وفادارى شما عزیزان متعهد به جمهورى اسلامى را مورد سؤال و تردید انگاشته اند ثابت و با شور هر چه بیشتر، یکپارچه در این امرى که حفظ حیثیت جمهورى اسلامى و ملت شریف بسته به آن است به سوى صندوقهاى رأى چون موجى خروشان و دریایى مواج، با صفوفى فشرده رفته رأى خود را به شخصى که متعهد به اسلام و خدمتگزار به ملت و کشور و حامى مستضعفان و داراى بصیرت در امر دین و دنیا و منزّه از گرایش به شرق و غرب و مکتبهاى انحرافى و داراى دید سیاسى است، بدهید. امروز شرکت در انتخابات ریاست جمهور نه فقط یک وظیفه اجتماعى و ملى است، بلکه یک وظیفه شرعى اسلامى و الهى است که شکست در آن، شکست جمهورى اسلامى است، که حفظ آن بر جمیع مردم از بزرگترین واجبات و فرایض است و وسوسه در آن از شیطان بلکه عمال شیطان بزرگ است.‏

‏‏برادران و خواهران با هوشیارى بسیار و دید اسلامى سیاسى با مسائل برخورد کنید و از وسوسه منحرفان و مخالفان اسلام و وابستگان به سیاست اجانب اجتناب نمایید که اینان با هر وسیله مى خواهند پایه هاى جمهورى اسلامى را متزلزل کنند، و به خیال رسیدن به مقاصد خودشان، از هر فرصتى بهره بردارى نمایند و نگذارند که شما در این امر حیاتى که شخصیت خود و کشورتان بسته به آن است شرکت کنید.‏

‏‏اینجانب از علماى معظم و ائمه جمعه و جماعات محترم و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏خطبا و گویندگان متعهد در سراسر کشور تقاضا دارم که مردم شریف را از اهمیت این موضوع حیاتى و سرنوشت ساز مطلع و آنان را به تکلیف شرعى خود ارشاد فرمایند.‏‏ 32‏

‏‏2/ 7/ 60‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏اینها مى خواهند که مردم را در رأى ریاست جمهورى سست کنند.‏

‏‏با کشتن یک فرد ولو اینکه هر چه بزرگ باشد و متعهد، مردم ما از رأى دادن به ریاست جمهورى و از حاضر شدن پاى صندوقها براى کمک به اسلام و جمهورى اسلامى، خیال کردند سست مى شوند! این هم یک خیال باطل است و ملت ما این مسأله را یک مسأله الهى شرعى و یک تکلیف خدایى مى داند که به پاى صندوقها در روز جمعه ان شاءالله، برود و با صفهاى طولانى مرصوص، به شخصى متعهد رأى بدهد. اینها مى خواهند مردم ما را تضعیف کنند؛ روحیه شان را براى شهادت یک نفر، ده نفر، صد نفر، هزار نفر. این خیال، خیال خام باطلى است ....‏

‏‏مسأله دیگر قضیه انتخابات است که من در عین حال که قبلًا هم تذکر دادم، حالا هم تذکر مى دهم به همه ملت که همه این شرارتها که در سطح کشور الآن مى شود ممکن است براى این باشد که شما را از رفتن به پاى صندوق بترسانند و شما را از خدمت به اسلام و خدمت به مسلمین سست کنند. و باید همه ما در این امر توجه داشته باشیم که این یک امر حیاتى است براى جمهورى اسلام. شما مى بینید که در عین حال که در آراى قبل از این، براى شهید رجایى چهارده میلیون جمعیت شرکت کرد و سیزده میلیون رأى آورد شهید رجایى، مع ذلک، آن فاسدها، آن ‏

‏ ‏

‏‎

‎

• 1). برگزارى اولین دوره انتخابات مجلس شوراى اسلامى.