تباهی نسل جوان

‏‏فساد اخلاق ‏

‏‏ ‏

‏‏تباهى نسل جوان ‏

‏‏الآن این مظاهر تمدنى که در جاهاى دیگر- در ممالک پیشرفته- از آنها استفاده هاى صحیح مى شود، وقتى که آمده است در مملکت ما یا مملکتهاى شبیه به مملکت ما، استفاده هایى که از اینها مى شود استفاده هاى فاسد مى شود؛ مثلًا سینما. ممکن است که کسى در سینما نمایشهایى که مى دهد نمایشهاى اخلاقى باشد، نمایشهاى آموزنده باشد، که این را هیچ کس منع نکرده؛ و اما سینمایى که براى فساد اخلاق جوانهاى ماست، و اگر چند روز جوانهاى ما در این سینماهایى که در این عصرْ متعارَف بود و در زمان شاه متعارف است، اگر چند وقت یک جوان برود در آنجا فاسد بیرون مى آید، دیگر به درد نمى خورد ... و اینها مى خواهند‏

‏‎

‎ ‏ ‏

‏‏همین بشود. یعنى تمام برنامه هایى که اینها درست کرده اند، برنامه هاى فرهنگى، برنامه هاى هنرى، هرچه درست کرده اند استعمارى است. مى خواهند اینها جوانهاى ما را یک جوانهایى بار بیاورند که به درد آنها بخورند، نه به درد مملکت خودشان بخورند؛ یا فاسد بشوند ...‏

‏‏آنقدرى که مراکز فساد در تهران- الآن بیشتر از کتابخانه است، بیشتر از مراکزى است که براى تعلیم و تربیت است- براى این است که مى خواهند این جوانها به طرق مختلفه ... بیکاره و بیعار بار بیایند؛ دیگر در مقابل این استفاده جوهاى خارجى نتوانند کارى [بکنند]؛ یعنى بى تفاوت باشند نسبت به آنها. این جوانهایى که تریاکى بار آمده اند، هروئینى بار آمده اند، شارب الخمر هستند، قمارباز شده اند- عرض بکنم- در مراکز فساد و فحشا رفتند، اینها دیگر همان عیاشیها را تمام مقاصد خودشان مى دانند و عالم هرچه بشود، آنها بى تفاوتند نسبت به آنها. و آنها مى خواهند که این نسل جوانى که ممکن است یک ثروت بزرگى براى یک مملکت باشد و این مملکت را جلو ببرد، این نسل جوان را کارى بکنند که به عقب برگردد، یعنى چیزى بشود بیفایده؛ یک امر بیفایده اى، یک ثروت بیفایده اى براى مملکت بشود. این یکى از کارهایشان است که مى کنند.‏‏ 133‏

‏‏***‏

‏‎ ‎

‏‎