بخش سوم : جلوه های عینی تفکر امام در اداره جامعه

مشارکت بازار و نظارت دولت

‏مشارکت بازار و نظارت دولت ‏

‏بازار را شریک کنید در کارها، بازار را کنار نگذارید. یعنى، کارهایى که از بازار نمى آید و معلوم است که نمى تواند بازار انجام بدهد، آن کارها را دولت انجام بدهد. کارهایى که از بازار مى آید، جلویش را نگیرید، یعنى، مشروع هم نیست. آزادى مردم نباید سلب بشود، دولت باید نظارت بکند. مثلًا، در کالاهایى که مى خواهند از خارج بیاورند مردم را آزاد بگذارند، آن قدرى را که مى توانند؛ هم خود دولت بیاورد، هم مردم. لکن دولت نظارت کند در اینکه یک کالاهایى که برخلاف مصلحت جمهورى اسلامى است، برخلاف شرع است، آنها را نیاورند. این نظارت است. همچو نیست که آزادشان کنید که فردا بازارها پر بشود از آن لوکسها و از آن بساطى که در سابق بود. اما راجع به تجارت، راجع به صنعت، راجع به اینها اگر مردم را شریک خودتان نکنید، موفق نخواهید شد. یعنى نمى شود یک جمعیت کثیرى را بدون شرکت خود جمعیت، بدون شرکت، مثل این است که ما بخواهیم کشاورزى را ما، خود دولت بکند، خوب! دولت که نمى تواند کشاورزى بکند. کشاورزى را دولت باید تأیید بکند تا کشاورزها کشاورزى کنند. تجارت هم همین جور است. صنعت هم همین جور است. صنایعى که مردم ازشان نمى آید، البته باید دولت بکند.‏

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 603


‏ ‏

‏کارهایى را که مردم نمى توانند انجام بدهند، دولت باید انجام بدهد. کارهایى که هم دولت مى تواند انجام بدهد و هم مردم مى توانند انجام بدهند، مردم را آزاد بگذارید که آنها بکنند، خودتان هم بکنید، جلوى مردم را نگیرید. فقط یک نظارتى بکنید که مبادا انحراف پیدا بشود، مبادا یک وقتى کالاهایى بیاورند که مخالف با اسلام است، مخالف با صلاح جمهورى اسلامى است.‏‏ 563‏

‏***‏

‎ ‎

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 604