بخش سوم : جلوه های عینی تفکر امام در اداره جامعه

‏‏مالیات عادى و فوق العاده

‏مالیات عادى و فوق العاده ‏

‏در قانون اسلام چندین گونه مالیات است که بعضى از آنها به طور اجبار گرفته مى شود و بعضى از آن به طور اختیار دریافت مى شود که باید هر یک از آنها به طور اختصار تشریح شود آن مالیاتها که به طور اجبار گرفته مى شود به دو گونه است یکى مالیات سالیانه و همیشگى است و آن در وقتى است که کشور در آرامش است و مورد تهاجم اجانب نیست یا انقلابى در داخل کشور نیست دویم مالیات به طور فوق العاده است و آن در وقت انقلاب خارجى یا داخلى است این مالیات که در این موقع گرفته مى شود میزان محدودى ندارد و مالیات غیر محدود باید آن را نامید زیرا بسته به نظر دولت اسلامى است و این چون مالیات غیرمستقیم است البته در وقتى گرفته مى شود که مالیات مستقیم از عهده جلوگیرى از انقلاب کشور برنیاید در این موقع دولت هر قدر احتیاج داشت از مردم مى گیرد اگر صلاح دانست به عنوان قرض و الّا به عنوان مالیات غیر مستقیم و فوق العاده به مقدار نیازمندى کشور و البته از روى تقسیم عادلانه دریافت آن انجام مى گیرد حتى اگر نیازمند به گرفتن تمام اموال توده شد زاید به مقدار ضرورت را از آنها مى گیرد و براى استقلال کشور اسلامى خرج مى کند چنانچه در این موقع تمام افراد توده به عنوان نظام اجبارى باید در جبهه هاى جنگى حاضر شوند و براى استقلال کشور اسلامى فداکارى کنند؛ و اما مالیات مستقیم که براى اداره داخله کشور و هزینه هاى احتیاطى و مصالح کشورى و لشکرى به طور اجبار باید توده به ‏

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 592


‏ ‏

‏دولت بدهد.‏‏ 545‏

‏***‏

‎ ‎

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 593