‏‏سیره انبیا و ائمه اطهار شدت بر کفار است

‏‏سیره انبیا و ائمه اطهار شدت بر کفار است ‏

‏‏اگر اینطور بود پیغمبر هم مى نشست توى مسجدش و نماز مى خواند. چرا از اول عمرش تا آخر زحمت کشید، جنگ کرد، زد و خورد کرد، شکست خورد، شکست داد تا مسائل را آن قدرى که مى توانست عمل کرد. امیرالمؤمنین هم همین طور، دیگران هم ‏

‏‎

‎ ‏ ‏

‏‏همین طور، صلحا هم همین طورند، اشخاص بیدار اینطورند. اینطور نیست که بنشینند توى مسجد و کار به این کارها نداشته باشند. بنشینند توى خانه هایشان و کار به کسى نداشته باشند؛ بى طرف باشند؛ کارى ما به این کارها نداریم! اگر این منطق انبیا بود که موسى نمى رفت سراغ فرعون. اگر منطق انبیا این بود که ابراهیم نمى رفت هجمه کند بر آنها، پیغمبر این کار را نمى کرد. منطق انبیا این نیست. منطق انبیا این است که «اشداء» باید باشند بر کفار و بر کسانى که بر ضد بشریت هستند، بین خودشان هم رحیم باشند. و آن شدّت هم رحمت است بر آنها.‏‏ 477‏

‏‏***‏

‏‎ ‎

‏‎