بخش اول: مبانی اندیشه

‏‏نفى عصبیتها و ملّیتها‏

‏نفى عصبیتها و ملّیتها‏

‏اسلام همه افرادى که ایمان به خدا آورده اند، همه آنها را برادر مى داند و حساب جداگانه ندارد که حسابى براى عرب باز کرده ‏

‏باشد، یک حسابى براى عجم باز کرده باشد، یک حسابى براى ایران باز کرده باشد و یک حسابى براى کجا. حسابها، این ‏

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.۱)صفحه 149


‏ ‏

‏حسابهایى که پیش مردم مادى که مطرح است، که ما ایرانى هستیم و براى ایران باید چه بکنیم، و آنى که [عراقى است ]، بگوید ما عراقى هستیم و براى چه، این حسابها در اسلام نیست. اسلام مى خواهد که همه دنیا یک عائله باشد و یک حکومت در همه دنیا، آن هم حکومت عدل برقرار باشد و همه افراد، افراد همان عائله باشند. و لهذا، ما مکرّر این معنا را گفته ایم که این قضیه اى که شاید صحبتش در همه جا هست که ملت ایران- مثلًا- جدا، ملت عراق جدا، هر کدام یک عصبیّتى براى او داشته باشند و حتى به اسلام کار نداشته باشند، به ملت و به ملّیت کار داشته باشند، این یک امر بى اساسى است در اسلام، بلکه مُضادّ با اسلام است.‏

‏اسلام در عین حالى که وطن را- آنجایى که زادگاه است- احترام مى گذارد، لکن مقابل اسلام قرار نمى دهد. اساس، اسلام است.‏‏ 85‏

‏***‏

‎ ‎

کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.۱)صفحه 150