آزادى انتخاب و رأى
از جمله چیزهایى که باز تکلیف همه ماست و تکلیف آقایان است که مردم را به آن دعوت کنند و دنباله حضور در صحنه است این است که مجلس خبرگانى که ما امروز در پیش داریم، اینطور نباشد که آقایان، دیگران کناره گیرى کنند، سستى کنند؛ ملت را دعوت کنند، خودشان تشریف ببرند به پاى صندوق رأى، رأى بدهند، ملت را دعوت کنند به رأى. منتها ملت و شما و هرکس آزاد است همیشه و به هرکس که مى خواهد رأى مى دهد، ولو آنکه آقایان و- فرض کنید که- علماى حوزه علمیه تهران یا قم آنها را معرفى نکرده باشند. شما الزامى ندارید به اینکه هر چه آنها معرفى کردند شما هم همان را معرفى کنید. البته آنها بررسى کرده اند، تخصص در این امر دارند، بررسى از امور کرده اند و با بررسى، این کار را انجام داده اند، لکن این اسباب این نمى شود که کسى الزام کند کسى را که تو باید به فلان رأى بدهى. آزاد هستید و رضاى خدا را در نظر بگیرید، و توجه به خدا داشته باشید و پاى صندوقها بعد از اینکه اعلام کردند، تشریف ببرید و رأى خودتان را بدهید. این رأى به اسلام است. 328
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 438