رژیم پهلوى و آزادى زن
در زمان این رژیم که فریاد مى کردند که «آزادزنان و آزادمردان» چه فعالیتى زنها داشتند؟ فعالیتى که ما از زنها مى دیدیم این بود که چندتایشان جمع بشوند، با آن وضع فضیح، بروند سر قبر رضاخان، آنجا تشکر کنند از اینکه ما را آزاد کردید! چه جور آزاد کرد؟ چه کرد؟ فکر این نیستند که چه آزادى اینها به آنها اعطا کردند، و تا چه اندازه اینها مى خواستند زنها یا مردها آزاد باشند. بله، آنها یک آزادى را مى خواستند- حالا هم این اشخاصى که قلم دستشان است و بر ضد اسلام و بر ضد روحانیت چیز مى نویسند همین آزادى را مى خواهند- و آن آزادى است که دیکته شده است از غرب براى به فساد کشیدن جوانهاى ما. زن و مردشان را اینها مى خواهند که آزاد باشند! زنها براى اینکه در مجالس آن طورى که تشکیل مى دادند و داشتند بروند آنجا و با آن وضع در حضور چشمهاى ناپاک مردها آن وضع را درست کنند. این نحو آزادى مى خواهند که هم خواهرهاى ما را به فساد و تباهى بکشند؛ و هم جوانهاى ما، مردهاى ما را به تباهى بکشند. اینها مى خواهند که همه فحشا آزاد باشد. آزادى زمان ایشان، که آزاد زن و آزاد [مرد، کى ] توانست راجع به مسائل روز یک کلمه بگوید؟ و کدام مرد توانست که راجع به گرفتاریهایى که ملت ما از دست اجانب و از دست داخلیها داشتند یک کلمه بنویسد؟ کدام مطبوعات ما آزاد بودند؟ کجا رادیو- تلویزیون آزاد بود؟ و مردم، جوانها، دانشگاهیها، و طُلّاب علوم دینى، کجا آزاد بودند؟ در این پنجاه سال، که من شاهد قضایا بودم، آزادى واقعىِ مفید براى جامعه مسلوب بود. هیچ نداشتیم؛ یعنى زنها آزاد نبودند که راجع به مسائل جامعه فعالیت بکنند، یا حرف بزنند راجع به گرفتاریهاى
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 425
ملت. راجع به گرفتاریهاى ملت به دست شرق و غرب هیچ آزادى نبود. راجع به گرفتارى این ملت از دست دولتهاى دست نشانده یک کلمه آزاد نبودند که صحبت کنند. 312
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 426