انبیا و ثبات قدم
آن عملى که الهى باشد و انگیزه اى جز الهیت نداشته باشد، مثل اعمالى که انبیا- علیهم السلام- در تبلیغات خودشان انجام مى دادند. این اعمال طورى است که هیچ انگیزه اى ندارد، الّا خداى تبارک و تعالى. و لهذا انبیاى بزرگ در عین حالى که در این تبلیغشان و در این ارشادشان، آنقدر زحمات را متحمل مى شدند، هیچ یک از این زحمات، آنها را از آن عملى که داشتند سست نمى کرد. و باید گفت که هیچ یک از آن زحماتى که ما و به حسب انگیزه هاى بشرى به نظر مى آید که زحمت است، براى آنها اینطور نبود. براى اینکه روى آن مقصدى که آنها حرکت مى کردند و عمل مى کردند، آن مقصد به قدرى بزرگ بود و به قدرى عالى بود که تمام زحماتى که براى آن مقصد متحمل مى شدند، به نظرشان زحمت نبود. مقصد نظر بود. و لهذا مى بینید که تمام عمرشان را انبیا صرف مى کردند در همان مقصدى که داشتند. و یک قدم عقب نمى گذاشتند. و هیچ تزلزلى در روح آنها حاصل نمى شد. 41
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.۱)صفحه 69