قابلیت دو بُعدى انسان
انسان ابتدا که به دنیا مى آید، همه چیز در انسان به طور استعداد هست. یعنى تحقق ندارد، اما قابل است.
این بچه اى که به دنیا مى آید قابل است که ملکات صالحه پیدا کند، و قابل است که ملکات رذیله. اگر سعى کرد در آن طرف ملکات رذیله، کم کم اینها تحقق پیدا مى کنند و باطنِ ذات انسان یک موجود رذل مى شود. گاهى انسان کارهایى مى کند که مناسب با یک جور حیوانى است، درندگى دارد، ولو درندگى لفظى هم
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 253
باشد که مردم را با فحاشى، با اینطور چیزها، آبرویشان را مى ریزد. درندگى است اینها. یا درندگیهاى دیگرى دارد. ملکه اى در انسان پیدا مى شود که یک ملکه درندگى است. 170
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 254