تأثیر معنوی کلام امام

‏‏     ‏‏پایان سال تحصیلی طلاب (خرداد ماه) بود که «بحث غیبت» ادامه‏‎ ‎‏یافته بود. دوستان از ایشان در همان پایان جلسه درس در مسجد سلماسی‏‎ ‎‏تقاضا کردند که نصیحتی بکنند. بیدرنگ فرمودند: آقا همه اینها که‏‎ ‎‏خواندیم، نصیحت بود. این زبانی را که از اینجا به نجف دراز می کنی و‏‎ ‎‏غیبت می کنی، همین زبان در روز قیامت، ظهور خواهد کرد ـ تجسم‏‎ ‎‏اعمال ـ و زیر پای اهل محشر خواهد بود و از روی آن خواهند گذشت‏‎ ‎‏(عین الفاظ که یادم نیست، مضمون همین ها است). با چنان صلابت و‏‎ ‎‏یقینی سخن گفتند که تقریباً همۀ اهل مجلس زار زار گریستند.‏

‏‎