در کافی شریف، سند به حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ رساند که فرمود: «چون روز قیامت شود، یک دسته[ ای] از مردم برخیزند و بیایند به درِ بهشت. به آنها گفته شود که: شما چه اشخاصی هستید؟ می گویند: ما اهل صبر هستیم. گفته شود: شماها بر چه چیز صبر کردید؟ می گویند: ما بر طاعت خدا صبر کردیم، و از معصیت خدا صبر کردیم. پس خدای عزّ و جلّ فرماید: راست گفتند، داخل
کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 421
بهشت شوید. و این است مفاد قول خدای تعالی: «انَّمَا یُوَفَّی الصَّابِروُنَ اجرَهُم بِغَیرِ حِسَابٍ».
و هم از حضرت امیرالمومنین ـ علیه الصلاة و السلام ـ حدیث کند که فرمود: «صبر، دو صبر است: یکی صبر به مصیبت است، و آن خوب و جمیل است. و بهتر از آن صبر نزد آن چیزی است که خدای تعالی حرام فرموده بر تو».
و از حضرت باقر ـ علیه السلام ـ منقول است که: «چون پدرم علیّ بن الحسین ـ علیه السلام ـ را وفات رسید، مرا به سینۀ خود چسبانید و فرمود: ای پسرک من! وصیت می کنم ترا به چیزی که پدرم مرا وصیت کرد در وقتی که وفات او رسید، و به آن چیزی که گفت پدرش او را وصیت کرده: ای پسرک من! صبر کن بر حقّ گرچه تلخ باشد».
و از حضرت صادق روایت است که فرمود: «صبر کنید بر دنیا؛ که همانا آن ساعتی است. پس آنچه از آن گذشته، اَلم و سروری ندارد، و آنچه نیامده نمی دانی چه چیز است. همانا آنچه هست همان ساعتی است که تو در آن هستی،
کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 422
پس صبر کن در آن بر طاعت خدا و صبر کن در آن از معصیت خدا».
و از ثواب الاعمال، از حضرت باقر ـ علیه السلام ـ منقول است که فرمود: «من صبر می کنم از این غلامم و از اهلم بر آن چیزی که از حنظل تلختر است. همانا کسی که صبر کند نائل شود به واسطه صبرش درجۀ صائم قائم را، و درجۀ شهیدی را که در جلو محمّد ـ صلَّی الله علیه و آله ـ ضربت زده باشد».
وَ عَن نَهجِ البَلاغَةِ انَّهُ قالَ: «لا یَعدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ، وَ ان طالَ بِهِ الزَّمانُ» وَ قالَ: «مَن لَم یُنَجِّهِ الصَّبرُ اهلَکَهُ الجَزَعُ».
و اخبار و آثار در این باب، بیش از آن است که در این مختصر بگنجد.
کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 423
کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 424