سخنرانی

سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی (منشأ بروز اختلاف)

سخنرانی

‏زمان: صبح 9 خرداد 1363 / 28 شعبان 1404‏

‏مکان: تهران، حسینیه جماران‏

‏موضوع: منشأ بروز و صدور اختلاف و لزوم هوشیاری ملت در مقابل تفرقه افکنی ها ‏

‏مناسبت: حلول ماه مبارک رمضان‏

‏حضار: هاشمی رفسنجانی، اکبر (رئیس موقت مجلس شورای اسلامی) ـ نمایندگان مجلس اول و‏‎ ‎‏دوم شورای اسلامی ـ اعضای هیأت مرکزی ناظرین شورای نگهبان بر انتخابات ‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

تفرقه افکنی، سلاح شیاطین

‏     ‏‏قبلاً باید از تشریف آوردن آقایان تشکر کنم، و کاری که از من بر می آید و آن‏‎ ‎‏دعاست برای توفیق شما بکنم؛ و از خدای تبارک و تعالی خواستارم که همه را موفق کند‏‎ ‎‏که در خدمت اسلام باشیم. بیشتر مسائل در این محفلهایی که بوده است و در مجلس و در‏‎ ‎‏سایر جاها گفته شده است، و بنده یک مسئله ای را که در نظر دارم و لازم می دانم که به‏‎ ‎‏همۀ ملت این مسئله را عرض کنم، و دربارۀ او احساس خطر می کنم و ناراحتی دارم، آن‏‎ ‎‏این است که ما در مسئله سابق که بعضیها راجع به شورای نگهبان صحبتهایی کرده بودند‏‎ ‎‏احساس کردیم که وظیفه هست ما مسئله را یک طوری حلش کنیم، و مهم این بود که من‏‎ ‎‏از اختلافات که داشت پیدا می شد خائف بودم. مع الأسف این نصیحتی که من کردم که‏‎ ‎‏اختلافات قطع بشود،  نمی دانم چه دستهای مرموزی در کار است که همان را موجب‏‎ ‎‏اختلافات قرار دادند. در چندین روز پیش یک اعلامیه ای آوردند اینجا که من دیدم‏‎ ‎‏ـ بدون امضا البته ـ این اعلامیه بی اشکال یا از یک آدم بی عقلی صادر شده است و یا از‏‎ ‎‏یک آدم شیطانی، یا از یک دوست نادان، یا از دشمن شیطان. و او اینکه، آن مطلبی را که‏‎ ‎‏من راجع به شورای محترم نگهبان نوشته بودم بالایش طبع کرده بودند و در ذیلش با یک‏‎ ‎‏عبارت زننده ای گفته بودند که این آقایان اند که فلان هستند، و اسماء اشخاص محترم و‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 475
‏متعهد که بعضی ازاینها را من در طول انقلاب می شناسم، فعالیت کردند، کتک خوردند،‏‎ ‎‏زجر کشیدند، حبس رفتند و با انقلاب بودند تا حالا. آن چیزی که من را نگران می کند‏‎ ‎‏این است که دنبال هر مطلبی یک شیطان هم پیدا می شود که می خواهد آن را منحرف‏‎ ‎‏کند. شیطان، خدای تبارک و تعالی را ـ به تعبیر من ـ تهدید کرد به اینکه من نمی گذارم که‏‎ ‎‏بندگان تو اطاعت تو را بکنند. وقتی خودش رانده شد، گفت که ـ من نمی گذارم آنها‏‎ ‎‏دیگر ـ  نمی توانی ببینی دیگر اشخاصی را که به تو علاقه مند باشند، مگر آنهایی که‏‎ ‎‏خالص اند. کلیۀ چیزهایی که در آن بوی اختلاف می آید این بلا اشکال از شیطان است که‏‎ ‎‏دشمن قسم خورده است که ما را منحرف کند. من خوف این را دارم که در این ماه‏‎ ‎‏مبارک رمضان که ماه تهذیب نفس است و همه را خدا به ضیافت خودش دعوت کرده‏‎ ‎‏است، ما با صاحب خانه کاری بکنیم که عنایتش از ما برگردد. گویندگان در مجالس، اهل‏‎ ‎‏منبر، اهل علم، خطبای جمعه، کسانی که قبل از خطبه صحبت می کنند بدانند که مسئله ای‏‎ ‎‏که بنده را ناراحت کرده است و می کند این است که در این کشور اختلاف ایجاد بشود.‏‎ ‎‏آن روز من برای رفع اختلاف یک کلمه گفتم، دنبالش یک مسائلی پیش آوردند که‏‎ ‎‏خودش اختلاف انگیز بود. امروز من عرض می کنم که آقایانی که در منابر در این ماه‏‎ ‎‏مبارک یا بعدش، فرق  نمی کند، خصوصاً ماه مبارک که بیشتر منبر می روند و بیشتر‏‎ ‎‏صحبت می شود، بدانند که اسلام از آنها می خواهد که با هم باشید. فرض می کنیم که یک‏‎ ‎‏مقام بسیار عالی ای هم از شما گرفته شده است، ـ فرض می کنیم و حال اینکه نیست‏‎ ‎‏اینجور ـ این موجب این  نمی شود که شما خدای تبارک و تعالی را ناراضی کنید از‏‎ ‎‏خودتان، برای اینکه من حالا در این قصه پیروز نشدم ـ اگر اسم این پیروزی باشد ـ‏‎ ‎‏رضای خدا را در نظر داشته باشید و خودتان را بنده خدا بدانید که هر طور پیش بیاورد آن‏‎ ‎‏طور را راضی هستید، همان طوری که بندگان خالص خدا، اولیای معظم خدا این طور‏‎ ‎‏بودند. هر چه برای سیدالشهدا ـ به حسب روایت ـ نزدیک می شد ظهر عاشورا و‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 476
‏جوانهایش یکی یکی از بین می رفتند، صورتش افروخته تر می شد.‏‎[1]‎‏ برای اینکه می دید‏‎ ‎‏روی  مقصد دارد می رود. وقتی بنا شد که همۀ ما می خواهیم که خدمت کنیم به این‏‎ ‎‏کشور، می خواهیم که آن مسائل سابق برنگردد، می خواهیم که اسیر نباشیم در دست‏‎ ‎‏مستشارهای امریکایی یا قلدرهای روسی، ما که بنا داریم این طور باشیم، راهش این‏‎ ‎‏است که ما با هم باشیم. یعنی همان طوری که توده مردم، به حسب نوع این توده مردم‏‎ ‎‏هستند، سران مردم، هم این طور باشند.‏

توجه به اعمال و گفتار در جلوگیری از اختلافات 

‏     ‏‏و من گاهی شاید بسیاری از اوقات خوف این را دارم، و از این خوف هم گاهی‏‎ ‎‏ناراحتم که نبادا مردم برای خاطر ما بهشت بروند و ما جهنم و آن وقت مشرف باشند آن‏‎ ‎‏بهشتیها بر ما، ما آن خجالت را چه بکنیم. آنها برای رضای خدا عمل کردند و می کنند و‏‎ ‎‏شما آقایان را به کرسی وکالت نشاندند و حالا هم باز دستۀ دیگر را نشاندند. آنها برای‏‎ ‎‏خدا کار کردند. اگر ما انحراف پیدا کنیم و بالخصوص اختلاف ایجاد کنیم، به واسطه‏‎ ‎‏حرفهایمان اختلاف ایجاد کنیم، این خوف همان معنا هست که فردا ما در عذاب باشیم و‏‎ ‎‏آنها در نعمت باشند، و آنها به ما بگویند ما برای خاطر شما آمدیم به بهشت و شما چرا‏‎ ‎‏رفتید جهنم! و این خجالتی که انسان در آن روز خدای نخواسته می کشد از آن آتش‏‎ ‎‏سختتر است. مجلس گمان نکند که در یک مجلس صحبت می کند، ائمۀ جمعه گمان‏‎ ‎‏نکنند که در یک جای محدود صحبت می کنند، امروز دیگر حدود برداشته شده است،‏‎ ‎‏دیوارها ریخته شده است. اگر دیروز یک کسی در یک مجلسی مثلاً، یا در محل اقامۀ‏‎ ‎‏جماعت و جمعه صحبت می کرد، در یک جمعیت محدودی صحبت می شد و تمام‏‎ ‎‏می شد. امروز همه می دانید این طور نیست، خصوصاً در ایران که مجلسش منعکس‏‎ ‎‏می شود مستقیماً، و راجع به خطب جمعه هم منعکس می شود و من گاهی وقتها چیزهایی‏‎ ‎‏را که از رادیوی خارج می شنوم، بعدش از رادیوی خودمان می شنوم، آنها زودتر از ما‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 477
‏نقل می کنند. در یک همچو محیطی تکلیف خیلی زیاد است. انحرافات اگر پیدا بشود،‏‎ ‎‏این انحرافات، انحرافات محدود نیست، انحراف نامحدود است. در داخل اگر خدای‏‎ ‎‏نخواسته ایجاد اختلاف بشود، منتهی به این می شود بی شک به اینکه شکست بخورید.‏‎ ‎‏دشمن پشت درهای ایران ایستاده اند، مراقبند آنها. تمام این هیاهوها ترس ندارد. اینها‏‎ ‎‏چیزی نیست، امریکا چه می فرستد به کجا و چه می فرستد به کجا، اینها،اینها صحبت‏‎ ‎‏است، آنی که آنها نقشه اصلی شان این است که در داخل یک کاری انجام بدهند. امریکا‏‎ ‎‏می داند که عرضه این را ندارد که در ایران وارد بشود یک کاری انجام بدهد، خودش هم‏‎ ‎‏می داند، این را خودشان هم گفتند که ما  نمی خواهیم که سربازهای امریکا در خلیج از‏‎ ‎‏بین بروند، آقایان هم گفتند این را. آنها این مسئله را ظاهر می کنند که با هو و جنجال ما را‏‎ ‎‏از میدان بیرون کنند، آنها خوفی ندارد. آنی که خوف دارد این است که با این شیطنتها،‏‎ ‎‏ایادی آنها که باز هستند در کشور، با این شیطنتها ایجاد اختلاف کنند، دو دسته کنند، یک‏‎ ‎‏دسته از آن ور، یک دسته از آن ور. بین علمای بلاد اختلاف ایجاد کنند، دو دسته بشوند.‏‎ ‎‏اختلاف علما اختلاف ملت است، نه اختلاف افراد. اگر یک عالمی که در یک شهری‏‎ ‎‏نفوذ دارد مردم چشم و گوششان به آن است، با یک عالم دیگری که آن هم نظیر اوست،‏‎ ‎‏اختلافشان ظاهر بشود، اختلاف سلیقه را برسانند به اختلاف در جمعه ها و جماعات و در‏‎ ‎‏جاهای عمومی، این همچو نیست که اختلاف زید و عمرو است، این یک اختلافی است‏‎ ‎‏که هر شهر را دو قسمت می کند، دو بخش می کند، یک بخش از آن ور، یک بخش به‏‎ ‎‏این ور، و این کم کم اضافه می شود. دشمن های ما هم حوصله شان خیلی زیاد است، حالا‏‎ ‎‏نقشه می کشند برای پنجاه سال دیگر. این همین طور کم کم جلو می رود، این فساد جلو‏‎ ‎‏می رود تا یک روزی که مهیا بشود کشور برای اینکه در داخل خودش یک انفجار‏‎ ‎‏حاصل بشود از ایادی آنها. ما از این غافل نباید باشیم.‏

لزوم بیداری ملت در مقابل تفرقه افکنی ها 

‏     ‏‏اینهایی که ـ این ـ اعلامیه می دهند دیگری را تضعیف می کنند، آن یکی اعلامیه‏‎ ‎‏می دهد به دیگری بد می گوید، تهمت می زند، خیال نکنند که این، اگر اشخاصی ـ که ـ‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 478
‏هستند که سالم اند خیال نکنند که این یک خدمتی است. این یک خیانتی است به همۀ‏‎ ‎‏ملت، به اسلام. اگر از شیاطین هستند باید ملت گوشش را باز کند، چشمش را باز کند، و‏‎ ‎‏احتمال زیاد هست که از شیاطین باشند. ما باید بعد از آنکه همه با ما دشمنند خودمان‏‎ ‎‏دشمن نباشیم با خودمان. دشمنی خودمان موجب می شود که آنهایی که دشمن اصلی ما‏‎ ‎‏هستند بر هر دو غلبه کنند و روزگار همه را سیاه کنند. امروز اسلام در دنیا وضعی پیدا‏‎ ‎‏کرده است که اگر چنانچه شکست خدای نخواسته بخورد تا سالهای طولانی دیگر‏‎ ‎‏نمی تواند سرش را بلند کند، برای اینکه قدرتهای بزرگ قدرت اسلام را فهمیده اند و‏‎ ‎‏می دانند که این را باید از بین برد. حتی آنهایی که به اسم اسلام حکومت می کنند در‏‎ ‎‏ممالک اسلامی، آنها هم از اسلام ایران می ترسند. اسلام ایران را یک اسلام دیگری‏‎ ‎‏می دانند و یک طور دیگر هم هست این. ما باید چشم و گوشمان را باز کنیم که خدای‏‎ ‎‏نخواسته با دست خودمان اسلام را از بین نبریم. با دست ملت مان اسلام آمد اینجا و شما‏‎ ‎‏را در دنیا آبرومند کرد و جوری شد که با تخیل اینکه یک عده ای در لبنان تهدید کردند‏‎ ‎‏امریکا را، تازه امریکا دارد عقب می نشیند. با توهّم اینکه نبادا یک کسی به طور انتحاری‏‎ ‎‏برود چه بکند، همه اش هم گردن ایران می گذارند به خیال اینکه ایران این کارها را‏‎ ‎‏می کند، و حال آنکه مسلمین دنیا بیدار شدند، غیرمسلمین هم بیدار شدند، یعنی آنهایی‏‎ ‎‏که ضعیف هستند، مستضعف بودند، بیدار شدند. هر کسی در جای خودش دیگر‏‎ ‎‏می خواهد مقابله کند با اینها. آنها دور کاخ سفید را یک بساطی درست کردند و هر روز‏‎ ‎‏هم اضافه اش می کنند برای اینکه از این اسلام ترسیدند و اینها می خواهند این را نابودش‏‎ ‎‏کنند. آنها نمی توانند، اما به دست شما خدای نخواسته ممکن است بشود. اهل منبر متوجه‏‎ ‎‏باشند یک کلمه راجع به انتخابات سابق ولا حق و اینکه چه شده و چه شده که اختلاف‏‎ ‎‏انگیز است، بکنند، پیش خدای تبارک و تعالی مسئولند، اسلام از آنها مؤاخذه خواهد‏‎ ‎‏کرد. خطیبهای در جمعه هم همین را بدانند، آنهایی هم که قبل از نماز جمعه خطبه‏‎ ‎‏می خوانند همین را باید بدانند، علما هم که در هرجا هستند همین معنا را باید توجه کنند‏‎ ‎‏که ما امروز احتیاج داریم به اینکه به قول خدای تبارک و تعالی با تمام وجود عمل کنیم که‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 479
‏می فرماید با هم باشید ‏وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ الله ِ جمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا.‎[2]‎

تلاش برای تهذیب نفس و خودسازی 

‏     ‏‏ماه مبارک رمضان پیش است. و یکی از نعمتهایی که خدا به شما وکلا داده است این‏‎ ‎‏است که، در ماه مبارک شعبان این مجلس افتتاح پیدا کرد و در آغاز ماه رمضان شروع به‏‎ ‎‏کار دارد می کند. و این یکی از نعمتهای بزرگ خداست که به ما عنایت فرموده است. ماه‏‎ ‎‏رمضان شما را دعوت کرده خدای تبارک و تعالی به مهمانی خودش. همان طور که‏‎ ‎‏می بینید مهمانی خدا صوم است، مثل میهمانی ماها نیست که آنجور تشریفات را داشته‏‎ ‎‏باشد، پرهیزدادن است از آن چیزهایی که مربوط به شهوات انسان است. توجه بکنید که‏‎ ‎‏ماه مبارک را به آدابش عمل بکنید یعنی آداب روحی اش. فقط دعا نباشد، دعا به معنای‏‎ ‎‏واقعی اش باشد. خواندن خدا و تذکر خدا به معنای واقعی، آن تذکری که نفوس را‏‎ ‎‏مطمئن می کند، آن ذکری که ‏بِذِکْرالله ِ تَطْمَئِنَّ القُلُوبْ‎[3]‎‏. یاد خدا واقعاً و حاضر دیدن خدا را‏‎ ‎‏در همه جا. ماه مبارک را به تذکر خدا، به ذکر خدا و به رحمتهای خدا که به شما عنایت‏‎ ‎‏کرده است شکرگزاری کنید و ذکر خدا را بگویید، یاد خدا را بکنید که خدا شما را موفق‏‎ ‎‏کند به اینکه دستهایی که می خواهند تشتت در این ملت ایجاد کنند، خدا آن دستها را‏‎ ‎‏موفق نکند.‏

‏     و از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان، ما محتاج به‏‎ ‎‏اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم‏‎ ‎‏محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده اند و دنبالش‏‎ ‎‏عمل کرده اند، و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خودمان‏‎ ‎‏عمل نکردیم. امیدوارم که ان شاءالله این ماه مبارک رمضان به همۀ شما مبارک باشد. و‏‎ ‎‏مبارک بودن به این است که بنابراین بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید. در این ماه‏‎ ‎‏مبارک دعا کنید که خدای تبارک و تعالی شما را موفق کند به اینکه در این خدمتی که‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 18صفحه 480
‏متکفل او هستید، مطابق رضای او عمل کنید. از خدا بخواهید که ما را از عنایت خودش‏‎ ‎‏محروم نفرماید. و این ضیافت خدا را قدر بدانید. این ضیافت خیلی لطافت و ظرافت‏‎ ‎‏دارد، این را باید قدر بدانیم ما. این ادعیه ای که وارد شده است درماه مبارک رمضان و در‏‎ ‎‏ماه شعبان اینها راهبر ماست به مقصد، به تعبیر شیخ ما‏‎[4]‎‏ ـ رحمه الله ـ قرآن صاعد است.‏‎ ‎‏ادعیه را ایشان تعبیر می کرد به اینکه، قرآن نازل است و این، قرآن صاعد. درهر صورت‏‎ ‎‏ظرایفی در این ادعیه مبارکه هست که سابقه ندارد. اینها را توجه به آن بکنید، انسان را این‏‎ ‎‏ادعیه می تواند حرکت بدهد. ماه مبارک می تواند که انسان را موفق به بسیاری از امور‏‎ ‎‏بکند. ماه مبارک می تواند انسان را طوری بکند که تا ماه مبارک دیگر یا تا آخر دیگر‏‎ ‎‏کنترل بشود و تخطی از آنچه رضای خداست نکند. من امیدوارم که همۀ ما موفق بشویم‏‎ ‎‏به اینکه این ماه مبارک را با ذکر خدا و توجه به خدای تبارک وتعالی به پایان برسانیم، که‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی در عید رمضان به ما عیدی عنایت کند و آن استقلال تام ما، آزادی‏‎ ‎‏تام ما بیمه شده و جمهوری اسلامی بیمه شده. ‏

‏     خدایا! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانی هستیم که هیچ نداریم، ما هیچیم و هر چه‏‎ ‎‏هست تویی. ما اگر چنانچه خلاف می کنیم نادانیم، تو بر ما ببخش. تو ما را به این ماه‏‎ ‎‏مبارک رمضان وارد کن به طوری که با رضای تو وارد بشویم در او. خدایا! تو ما را لیاقت‏‎ ‎‏بده که در این مهمانی که از ما کردی به طور شایسته وارد بشویم. خدایا! این ایران که از‏‎ ‎‏همۀ اطراف به او هجوم شده است، برای اسلام، این ایران را تو تقویت کن.‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 18صفحه 481

  • ـ بحار الانوار، ج 6، ص 154، حدیث 9، از معانی الاخبار.
  • ـ سورۀ آل عمران، آیۀ 103: «همگی به ریسمان الهی چنگ بزنید و پراکنده نشوید».
  • ـ سورۀ رعد، آیۀ 28: «تنها با یاد خداست که دلها آرام می گیرد».
  • ـ عارف بزرگ: میرزا محمدعلی شاه آبادی، استاد امام خمینی در عرفان.