سخنرانی

سخنرانی در جمع اعضای هیأت دولت (اقتدار ایران در جهان)

سخنرانی

‏زمان: صبح 21 بهمن 1366 / 21 جمادی الثانی 1408‏

‏مکان: تهران، حسینیه جماران‏

‏موضوع: عنایات الهی در پیروزیهای ملت و اقتدار ملت ایران در جهان ‏

‏مناسبت: سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی‏

‏حضار: خامنه ای، سید علی (رئیس جمهور) ـ موسوی، میر حسین (نخست وزیر) ـ و اعضای‏‎ ‎‏هیأت دولت ـ مقامات لشکری و کشوری ـ روحانیون ـ میهمانان خارجی شرکت کننده در‏‎ ‎‏جشنهای دهه فجر انقلاب اسلامی ـ نمایندگان سیاسی کشورهای خارجی مقیم تهران‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

پیروزی ملت با عنایات حق

‏     ‏‏آنچه که من می خواهم عرض کنم، بعد از اینکه تبریک این دهه را بر همۀ مسلمانها،‏‎ ‎‏به همۀ مظلومان تقدیم می کنم، این است که نباید در ذهن کسی بیاید که انقلاب مربوط به‏‎ ‎‏شخصی است. من باید عرض کنم که از باب این که یک فردی از افراد جامعه هستم، به‏‎ ‎‏همان مقدار اگر دخالت داشتم، دارم. آنچه هست از خدای تبارک و تعالی است. خدای‏‎ ‎‏تبارک و تعالی است که این ملت را منقلب کرد از یک حالی به حال دیگر. او مقلب‏‎ ‎‏القلوب است. اوست که همۀ کارها و زمام همۀ امور در دست اوست و ما هیچ و هیچ اندر‏‎ ‎‏هیچ هستیم. عنایات اوست که این ملت را در حالی که همۀ جهات شکست درش بود،‏‎ ‎‏طوری منقلب کرد که بحمدالله پیروز شد و پیروزی از خداست.و من مکررتجربه کردم‏‎ ‎‏در این مدتی که وارد این امور بودم که بسیاری از اوقات، ما یک کاری می خواستیم‏‎ ‎‏بکنیم منحرف می شدیم به کار دیگر،بعد می بینیم این کارانحرافی درست بود؛این نبودجز‏‎ ‎‏اینکه خدای تبارک و تعالی این کارها را می کرد. سفر می رفتیم، می دیدیم که این ترتیبی‏‎ ‎‏که قهراً پیش آمده است، این ترتیب صلاح بوده است نه آنی که ما خیال می کردیم. در‏‎ ‎‏هر امری از امور، من با تجربه دیدم که ما خودمان فکرمان نمی رسد. آن که افکار را در‏‎ ‎‏دست دارد حق تعالی است، و او زمام امور را در همۀ امور به دست دارد و این را باید باور‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 20صفحه 470
‏کنیم، ملت ما باید این مطلب را باور کند که اگر یک آن، عنایات حق تعالی از عالم‏‎ ‎‏منصرف بشود، معدوم می شود عالم. عالم هست، به پشتوانۀ ارادۀ حق تعالی. یک آن‏‎ ‎‏عنایت منصرف بشود، تمام ملک و ملکوت معدوم می شود. دائماً ارادۀ حق است که‏‎ ‎‏حفظ کرده است، منتها ما جاهل هستیم؛ نمی دانیم مطلب را و عمده آن است که تمام‏‎ ‎‏رنجهایی که بر بشر وارد می شود، از این جهل است؛ این جهل اگر مرتفع بشود، رنجها‏‎ ‎‏مرتفع می شود. اگر ببیند انسان که همۀ کار از اوست، دیگر رنجی در کار نیست. و این‏‎ ‎‏یک مرتبۀ نازلۀ از اولیاست و آنها مراتب دیگری دارند که اسم و رسمی ندارد.‏

‏     باید ما توجه کنیم به اینکه یک گوشه ای از دنیا هستیم، یک جمعیت چند میلیونی که‏‎ ‎‏نسبت به عالم آن قدر ما ضعیفیم، کمیم، جمعیت کم است. و باید ما در همان لحظۀ اول با‏‎ ‎‏آن همه توطئه هایی که بود از بین رفته باشیم. آن که ما را نگه داشت خدا بود نه ما. آن که‏‎ ‎‏شکست داد قدرتهای بزرگ را و شکست می دهد قدرتهای بزرگ را خداست. چنانچه‏‎ ‎‏آن که قدرت می دهد اوست. قدرتهای بزرگ نمی دانند که این قدرت خداست و‏‎ ‎‏رنجشان از همین معناست.‏

‏     و ما باید این معنا را باور کنیم که ما از عنایت حق است که از هیچ به اینجا رسیدیم و از‏‎ ‎‏عنایات حق است که ما توانستیم این مملکت را ـ یعنی ملت توانست، من که چیزی نیستم‏‎ ‎‏ـ توانست این ملت، این ملت را از زیر یوغ ستمشاهی و بدتر از او، یوغ آمریکا و شوروی‏‎ ‎‏و امثال اینها بیرون بیاورد. سابقه ندارد که یک ملتی سرپای خودش بایستد و بگوید نه‏‎ ‎‏این و نه آن، این سابقه ندارد. هر کس متکی به یک جایی است، گرچه همۀ اتکاها به‏‎ ‎‏خداست و خودشان نمی فهمند؛ لکن در فهم خودشان هر کسی متکی به یک جایی‏‎ ‎‏است.‏

‏     و ملت ما بحمدالله با عنایت حق تعالی و عنایت اولیای خدای تبارک و تعالی که به‏‎ ‎‏آنها ایمان داد، به آنها قدرت داد، این ملت دست رد به سینۀ همه زد و ایستاد و گفت‏‎ ‎‏استقلال را ما می خواهیم، آزادی را ما می خواهیم. و اگر به همین وضع پیش برود،‏‎ ‎‏مطمئن باشید که پرتواش همۀ عالم را خواهد گرفت.‏


صحیفه امامجلد 20صفحه 471
توجه دنیا به ایران بدلیل قدرتمندی آن

‏     ‏‏و الآن هم بحمدالله در همۀ عالم، آن چیزی که حرفش هست، ایران است. یک‏‎ ‎‏دسته ای فحاشی می کنند، یک دسته ای خوب می گویند. این طرح که در همه جا مطرح‏‎ ‎‏است دلیل بر این است که یک قدرتی در کار است؛ و الاّ اگر چیزی نبود، فحش هم‏‎ ‎‏نمی خورد. چنانچه قبلاً این طور بود که تو سرش می زدند، فحشش هم نمی دادند. اما‏‎ ‎‏الآن که می بینید که همۀ عالم، همۀ تبلیغات عالم بر ضد ماست و بسیاری از اینهایی که به‏‎ ‎‏ضد ماست، خودشان نمی فهمند، به نفع ماست. شما لابد ملاحظه فرمودید این تبلیغاتی‏‎ ‎‏که می کنند و این حرفهایی که می زنند، بسیاریش به نفع ما تمام می شود و خودشان‏‎ ‎‏نمی فهمند، و این هم از عنایات خداست. عمده این است که ما بفهمیم که سرچشمۀ همۀ‏‎ ‎‏امور حق تعالی است. و ما خودمان را یک وقت بازی ندهیم که ما در یک کاری، انجام‏‎ ‎‏کار را ما دادیم، و منم، این منم که دارم این کار را می کنم، اگر این کار یک وقت پیش‏‎ ‎‏آمد، شکست دنبالش است؛ شکست معنویش که معلوم است، شکست صوریش هم‏‎ ‎‏می شود.‏

‏     ولی من امیدوارم که این ملت به همین منوالی که هستش و هر روز هم دارد قدرتش‏‎ ‎‏زیادتر می شود و هر روز هم دارد پیشرفتش زیادتر می شود، این ملت به پیش برود. و دنیا‏‎ ‎‏ان شاءالله برگردد به یک دنیای آزاد، و از زیر یوغ قدرتمندان بیرون برود؛ و یک ملت‏‎ ‎‏آزادی، یک دنیای آزادی، ‏‏[‏‏تحقق بیابد و‏‏]‏‏ مظلومان دنیا از زیر ظلم ستمگران بیرون‏‎ ‎‏بروند. و همۀ اینهایی که طرفداری دارند می کنند از این ملتهایی که زیر دستشان است، در‏‎ ‎‏حقیقت دارند پایمال می کنند آنها را. اگر آمریکا از یک جایی یا از جاهایی تعریف‏‎ ‎‏می کند، تعریف از خودش است، برای اینکه می بیند همه مطیع او هستند. و اینکه از ما‏‎ ‎‏تکذیب می کند و هر روز یک چیزی می گوید، برای اینکه می بیند که این ملت مطیع او‏‎ ‎‏نیست، او می خواهد مطیع بشود. و شما بدانید که اگر یک کلمه این ملت بر وفق رأی او‏‎ ‎‏حرف بزند، تمام اوضاع را او بر می گرداند به نفع این ملت؛ در صورتی که به نفعش واقعاً‏‎ ‎‏نیست؛ یعنی پایمال می شود باز. و من امیدوارم که همۀ ملتها دست به هم بدهند و‏‎ ‎


صحیفه امامجلد 20صفحه 472
‏نگذارند که این قدرتها دوباره به سر کار بیایند.‏

همدستی دشمنان برای شکست فلسطین

‏     ‏‏و امروز شما فلسطین را می بینید. بی استثنا من می خواهم عرض کنم، بی استثنا باید‏‎ ‎‏عرض کنم که همه دست به هم دادند، که نگذارند که ملت فلسطین این راهی را که الآن‏‎ ‎‏پیش گرفته است، باقی باشد؛ یا به صورت دلسوزی برای فلسطین که حیف، فلسطین دارد‏‎ ‎‏چه می شود، چه می شود، خوب است که یک قدری مثلاً مماشات کنند، تا کار درست‏‎ ‎‏بشود! و ملت فلسطین بداند که اگر یک قدم عقب بگذارد راجع به همین معنایی که الآن‏‎ ‎‏در دست دارد، دوباره بر می گردد به آن حال اول. و الآن فلسطین، یهود را تقریباً دارد‏‎ ‎‏پایمال می کند و امیدوارم که بکند و اگر این معنای اسلامی را در دست بگیرد و به حرف‏‎ ‎‏کسانی که خیرخواهی می کنند به خیال خودشان، یا به خیال خودشان نه، می خواهند گول‏‎ ‎‏بزنند ‏‏[‏‏گوش بدهند‏‏]‏‏، کسانی که می گویند که یک قدری آتش بس باشد، یک پنج ماهی،‏‎ ‎‏یک چیزی آتش بس باشد، یک کسانی بیایند این کار را بکنند، از این حرفهایی که‏‎ ‎‏می دانید همه، همۀ اینها برای این است که نگذارند که این فلسطین به این کاری که دست‏‎ ‎‏زده است این کار را پیش ببرد. می خواهند ساکتش کنند، دوباره پایمالش کنند. نسبت به ما‏‎ ‎‏هم همین طور است. اگر یک وقت دیدید که یک روی خوشی نشان می دهند، بدانید که‏‎ ‎‏این روی خوش دلیل بر این است که می خواهند ما را پایمال کنند. هر وقت آنها روی‏‎ ‎‏خوش نشان دادند شما سختتر بگیرید.‏

‏     و من امیدوارم خداوند به برکات ائمۀ اطهار خصوصاً حضرت صاحب ـ سلام الله علیه‏‎ ‎‏ـ که این مملکت مال اوست، ‏‏[‏‏توفیق بدهد که‏‏]‏‏ این ملت کار خودش را پیش ببرد. و همۀ‏‎ ‎‏آقایان، همۀ کسانی که خدمتگزار هستند به این ملت، ان شاءالله تعالی آنها موفق باشند و‏‎ ‎‏منصور باشند. و السلام علیکم و رحمة الله .‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 20صفحه 473