حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا عرفانیان یزدی

 حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا عرفانیان یزدی


صحیفه دلجلد 2صفحه 111


صحیفه دلجلد 2صفحه 112
‏حضرت امام ـ قدس سره ـ پس از بازگشت از تبعید ترکیه به عراق و‏‎ ‎‏استقرار در نجف اشرف روزهای درس قبل از ظهر در مسجد شیخ انصاری‏‎ ‎‏حضور می یافتند و درس بیع را از مکاسب شیخ، آنجا که می فرماید: البیع‏‎ ‎‏فی اللغة کما عن المصباح مبادلة مال بمال، شروع فرمودند، تا آنجا که مقدور‏‎ ‎‏بود درسها را به صورت کتاب در پنج جلد چاپ نمودند. ما در جمع عده‏‎ ‎‏زیادی از فضلا کسب فیض می نمودیم که در مقدمه کتاب «زهد‏‎ ‎‏حسین بن سعید اهوازی» و در خاتمۀ چاپ دوم کتاب «مشایخ الثقات» حقایقی‏‎ ‎‏از معنویات درخشان درسهای حضرت امام شمه ای آورده ام، و بعد از اختتام‏‎ ‎‏درسهای بیع به تدریس بحث خلل فی الصلاة پرداختند، و از فیوضات‏‎ ‎‏درخشنده آن درسها نیز بهره مند بودیم، و قبل از هر ماه رمضان بر منبر درس‏‎ ‎‏اخلاق داشتند که برای آمادگی طلاب جهت سازندگی و خودسازی، اوصاف‏‎ ‎‏و آثار ویژه ای داشت. ‏

‏در یک فرصتی (رسیدن سخن در درس مکاسب به بحثهای ولایت فقیه)‏‎ ‎‏[‏‏مبحث‏‏]‏‏ ولایت فقیه را به طرز کلاسیک و دسته بندی شده در دوازده درس‏‎ ‎‏ـ که در قالب شش جزء چاپ شد ـ طرح فرمودند و پیاده کردند. برای ‏‎ ‎‏فراگیری و استماع آن ابحاث، مسجد شیخ از خاص و عام مملو می شد که قلم ‏‎ ‎‏و بیان از وصف جلوه آن اوضاع عاجز است. شیوه تدریس حضرت امام‏‎ ‎‏ـ قدس سره ـ بسیار شیوا و مدخل و مخرج هر درسی مرتب و مربوط بود، و‏‎ ‎‏پیکره درسهای ایشان دارای فرازهای آموزنده و مبانی اصولی و فروعی‏‎ ‎‏مشهور و معروف بود و تخطی از روال فقهای طائفه نداشتند. آنچه شایسته‏‎ ‎‏ذکر است؛ انقطاع حضرت امام ـ قدس سره ـ به ذات اقدس احدیت ـ جلت‏‎ ‎‏قدرته ـ و توجه و توسل ایشان به مناسبتی به اولیاء الله و ائمه طاهرین‏

صحیفه دلجلد 2صفحه 113
‏ـ علیهم السلام ـ بود که در گفتار و نوشته های ایشان تجلی داشته و دارد چه در‏‎ ‎‏اذهان و چه در خارج.‏

‏ایشان به مناسبتی مراتب خیر رسانی خود را اعمال می فرمودند، از باب‏‎ ‎‏نمونه روزی در نجف اشرف آقای حاج شیخ عبدالعلی قرهی، حقیر را در‏‎ ‎‏شارع الرسول ملاقات ‏‏[‏‏کردند‏‏]‏‏ و پاکتی به دستم دادند ‏‏[‏‏و گفتند‏‏]‏‏ که از طرف‏‎ ‎‏آقاست. پاکت را گشودم، در آن مبلغ ده یا پانزده دینار بود و به خط مبارکشان‏‎ ‎‏مرقوم فرموده بودند: شما حضرت امیر ـ علیه السلام ـ را به نیابت حضرت‏‎ ‎‏اباالفضل ـ علیه السلام ـ زیارت کنید. که این معنی، هم تعلیم بود و هم تربیت ‏‎ ‎‏و هم کمک، با اینکه ما تقاضای مالی از حضرت ایشان نداشتیم و به همان‏‎ ‎‏شهریه حوزه که از طرف ایشان اخیراً هر ماه به پنجاه دینار می رسید، قانع‏‎ ‎‏بودیم؛ ولی معظم له هر دو ماه پاکتی که در آن هفت دینار بود، می فرستادند‏‎ ‎‏که تعدادی از آن پاکتها چون خط مبارک ایشان روی آنها بود هنوز در‏‎ ‎‏اختیارم هست، و اجازه در مورد امور حسبیه لطف فرموده بودند که آن را هم‏‎ ‎‏تشرفاً دارم.‏

‎ ‎

صحیفه دلجلد 2صفحه 114