بیانات (تأکید بر انجام وظیفه و تکلیف مذهبی)

‏‏بیانات ‏

‏‏زمان:‏‎ ‎‏10 مهر 1342 / 13 جمادی الاول 1383‏

‏‏مکان:‏‎ ‎‏تهران ‏

‏‏موضوع: تأکید بر انجام وظیفه و تکلیف مذهبی ‏

‏‏حضار: یکی از مقامات ‏

‏‏     ‏‏... من به مملکتم علاقه مندم و آنچه تا به حال گفته ام خارج از وظیفه ای که داشته ام‏‎ ‎‏نبوده و حالیه هم در همان عقیدۀ خود باقی هستم. من چه خارج باشم و چه در زندان،‏‎ ‎‏تکالیف مذهبی خود را انجام می دهم، منتها روزی خواهد رسید که «چرایی به میان آید»‏‎ ‎‏در این صورت لازم است که از هم اکنون مسئولین امر در فکر جواب آن سؤال باشند. من‏‎ ‎‏از نظر قضایی به وضعی که برای من به وجود آمده اعتراض دارم. توضیح داد: روزی‏‎ ‎‏آمدند در زندان و قرار بازداشت مرا ابلاغ کردند. زیر آن اظهار اعتراض نمودم، روز‏‎ ‎‏دیگر مراجعه کردند و خواستند از من بازجویی کنند، جواب ندادم؛ سرانجام با قرار‏‎ ‎‏تأمین به من ابلاغ شد آزادی! به شرط آنکه از حوزه قضایی خارج نشوید. زیر آن نوشتم‏‎ ‎‏اگر قم هم شامل حوزه قضایی مورد نظر قرار است قبول دارم، چون به غیر از قم جایی‏‎ ‎‏نخواهم رفت. الساعه بر خلاف آن قرار و قوانین با من رفتار می شود، البته تا کنون مطلبی‏‎ ‎‏در این باره نگفته یا شکایتی نکرده و بعداً هم نخواهم کرد. اگر ده سال هم طول بکشد،‏‎ ‎‏ولی این نتیجه را می گیرم در مملکتی که با من چنین رفتاری می شود، با مردم عادی اش‏‎ ‎‏چه خواهند کرد؟ ناراحتی من فقط از این لحاظ است و بس. امور مملکت بایستی وسیلۀ‏‎ ‎‏همه طبقات به گردش درآید، ولی می بینم که بر خلاف قانون، مانع فعالیت بعضی از‏‎ ‎‏طبقات فعاله می شوند. نتیجه، مملکت وضع عادی نخواهد داشت.‏

‏‏من میل ندارم در موقعی که میهمانهای سیاسی به ایران می آیند، یک وضع متشنج و‏‎ ‎‏ناراحتی محسوس به وجود آید و... .‏

‏‎ ‎

‏‎