نامه به آقای حسین خادمی (پاسخ نامه)

‏‏نامه ‏

‏‏زمان: 3 مرداد 1345 / 6 ربیع الثانی 1386 ‏

‏‏مکان:‏‎ ‎‏نجف ‏

‏‏موضوع: پاسخ نامه ‏

‏‏مخاطب: خادمی، حسین‏‎[1]‎‏ ‏

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏6 ربیع الثانی 86 ‏

‏‏     به عرض عالی می رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج مبارک بود موجب‏‎ ‎‏تشکر گردید. از مطالبش مطلع شدم. غرض اینجانب جز حفظ حیثیات سرکار نبوده و‏‎ ‎‏نیست. به طوری که مرقوم شده است این مؤسسه موافق صلاح است و یَری الشاهد‏‎ ‎‏مالایَری الغایب. و ممکن است بعضی ها که مطالبی گفتند یا بی اطلاع بوده یا غرض در‏‎ ‎‏کار بوده است. در هر صورت جنابعالی هرطور صلاح می دانید عمل فرمایید. راجع به‏‎ ‎‏کمک نکردن دیگران در شهریه، مرقوم شده بود گرچه مبهم بود، لکن به حسب قواعد‏‎ ‎‏همین نحوها باید باشد و تاکنون هم انتظار نمی رفت ادامه داشته باشد با این سختیها و‏‎ ‎‏گرفتاریها. از نظر اینجانب هم مطلب مهم نیست. مقصود ادای وظیفه است هر وقت‏‎ ‎‏میسور نشد شاید بهتر باشد و مسئولیت کمتر.‏

‏‏     از جنابعالی در مظان استجابت دعوات، امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم و‏‎ ‎‏رحمة الله .‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

• ـ پشت پاکت نامه چنین مرقوم شده است: «اصفهان، خدمت ذی شرافت حضرت مستطاب سید العلماء العاملین و حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج آقا حسین خادمی ـ دامت برکاته».