نامه
زمان: 19 شهریور 1348 / 27 جمادی الثانی 1389
مکان: نجف
موضوع: عمل به تکلیف
مخاطب: روحانی، سید محمدصادق
27 ج 2 89
بسمه تعالی
به عرض عالی می رساند، مناسب بود تلگراف کنم لکن می دانید که خداوند تعالی مقدر فرموده ماها از استفاده مراکز عمومی و ملی محروم باشیم و به همین نحو بهتر است از اینکه در مدت گرفتاری جزئی نقاهت داشته اید متأثر بوده ام و از دعا برای عموم و خصوص مخصوصین بحمدالله تعالی غافل نبوده ام. اینک که بحمدالله تعالی امد گرفتاری شما به سر رسیده است از خداوند متعال خواستارم که اوضاع را به نحوی فرماید که تکرار نشود گرچه تکرار هم خیلی اشکال ندارد و شما که اول نشاط جوانی را دارا هستید باید مجهز باشید که در آتیه مشکلات به حسب ظواهر بیشتر است مگر آنکه خداوند منان ـ جل اسمه ـ اصلاح فرماید. به عقیده اینجانب اگر انسان به تکلیف عمل کند با اخلاص، چه نتیجه منظوره وصل شود و چه نشود برد نموده است. والله لا یضیع اجرالمحسنین. شما از دودمان پیغمبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ هستید و تاریخ گذشتگان این سلسله جلیله مشحون است از قیام به امر معروف و حبس و زجر و قتل در دنبالش. «پس چه نالم کی ز مردن کم شدم».
بحمدالله تعالی احترامات این سلسله محفوظ است و خداوند تعالی عظمت معنوی و صوری برای آن خواسته است. قتل این سلسله خاندانهایی را به هم زد. والله من ورائهم محیط. از سلامت خودتان مطلعم فرمایید.
والسلام علیکم
روح الله الموسوی الخمینی
صحیفه امامجلد 21صفحه 592