160ـ امام از هر چیز و از جمله قلم به اندازه و حداکثر استفاده اقتصادی را می کردند. همانطور که حضرت علی(ع) فرموده اند که سرقلم را نازک بگیرید و خط ها را به هم نزدیک بنویسید، ایشان در زندگی خود این مطلب را پیاده کرده بودند. مثلاً آنچه از نامه ها که برای ایشان می رسید، چون معمولاً از کاغذهای پستی استفاده شده بود و مقداری از آن سفید بود و روی پاکت، به غیر از آدرس و عنوان، جای سفید زیادی وجود داشت، از تمام این کاغذها و حتی پاکتها استفاده می کردند و یادداشت های مقدمتاً علمی خودشان را روی آنها می نوشتند! اینقدر توجه به مسائل داشتند. بعضی از آقایان آن نوشته ها را هنوز دارند.
161ـ از همان زمان قدیم امور مالی امام از جمله وجوهات و حتی امورمالی زندگی شخصی در اختیار من بود. امام هر ماه از پولی که مخصوص به
کتابآئینۀ حُسنصفحه 117
خودشان بود، مثل هدایایی که خدمتشان تقدیم می کردند و یا نذورات، زندگیشان اداره می شد و با اینکه از من در مسائل دیگر حساب نمی کشیدند، ولی من موظف بودم که صورت خرج زندگی شخصی ایشان را بنویسم، مثلاً: یک کیلو عدس، نیم کیلو پنیر و... که تمام این صورت خرجها مضبوط است و الآن باید در دفتر باشد. من هر ماه صورت خرج زندگی شخصی امام را که به هزینه های داخلی زندگی شان مربوط بود، خدمت آقا می دادم و نوعاً امام در این صورت خرج دقتی می کردند با اینکه در مسائل مالی دیگر، نسبت به بنده اینجور دقت را نداشتند. خلاصه با اینکه زندگی طلبگی ایشان به زعامت عام تبدیل شده بود، ولی تحولی در آن دیده نمی شد و کاملاًمقتصدانه بود.
162ـ یک روز امام فرمودند: در حیاط دفتر، چراغ ایوان روشن است، دیروز هم روشن بوده است چرا؟ اگر امام ده مرتبه از اتاق خارج می شدند، حتی برای دو دقیقه هم که شده هر بار چراغ را خاموش می کردند.
***
کتابآئینۀ حُسنصفحه 118