138ـ می دانیم که وضع مادی در اطمینان خاطر و یا اضطراب فکر، نقش
کتابآئینۀ حُسنصفحه 106
مؤثری دارد ولی حضرت استاد از آن بیدهایی نبود که با هر بادی بلرزد. مخارج ایشان تا درگذشت حضرت آیت اللّه بروجردی از طرف معظم له تأمین می شد. ماهی پانصد تومان برای استاد فرستاده می شد و حضرت امام با همین مبلغ با کمال آبرومندی زندگی می کردند. هیچگاه در ضمن درس سخنی از مادیات از معظم له شنیده نشد، بلکه در فرصت های مختلف از بی ارزش بودن آن سخن می فرمود و شاگردان را به بی اعتنایی به ثروت اندوزی در دنیا تشویق می فرمود.
می دانیم که اینک حضرت امام شخصاً در امر هیچ نوع پولی دخالت ندارند و از آغاز ورود به ایران تاکنون نه تنها ملکی برملک شخصی خود (خانه خشتی) اضافه نکرده اند، بلکه راجع به تعمیر آن خانه هم موافقت نفرمودند.
139ـ تا شروع نهضت، حضرت امام تلفن نداشتند، شهرستانی ها اعتراض داشتند که ما نیاز به ارتباط با شما داریم و شما تلفن لازم دارید و حضرت امام هم می فرمودند: «پول بیت المال خرج رسالۀ من و تلفن نشود.» و سرانجام یکنفر بازاری تلفنی به نام ایشان خرید و در منزل معظم له نصب نمود.
140ـ پس از درگذشت حضرت آیت اللّه بروجردی عدۀ زیادی که استاد را می شناختند مقلد ایشان شدند و بودجۀ بیت المال برای ایشان می رسید، اما حضرت امام نه تنها خرج کارهای شخصی نمی کردند بلکه سهم سادات، سهم امام(ع) و پول نماز و روزه را از هم جدا می گذاشتند.
***
کتابآئینۀ حُسنصفحه 107