خاطرات

حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر حجتی

‏85ـ‏‏ یک بار که خداوند رحمان به این بنده توفیق عنایت فرمود که به‏‎ ‎‏دست بوسی امام تشرف حاصل کنم آن جناب در سرمای سوزان در رواق‏‎ ‎‏کوچک خانه خود روی یک صندلی کهنه نشسته بودند و سرمای آزاردهنده‏‎ ‎‏جماران دست و صورت ایشان را تقریباً از سرخی به کبودی متمایل ساخته‏‎ ‎‏بود. علت را جویا شدم که چرا وسیله گرم کننده ای در این سرمای سخت و‏‎ ‎‏فضای باز نزد امام گذاشته نمی شود. پاسخ شنیدم که ایشان می خواهند با مردم‏‎ ‎‏همدرد باشند و به نمونه ای از این مواسات اشاره کردند. وقتی که لباس امام را‏‎ ‎‏به بیت برای شستشو داده بودند و شسته نشده بود پاسخ دادند که هنوز نوبت‏‎ ‎‏دریافت پودر رختشویی برای بیت نرسیده است و پس از رسیدن‏

کتابآئینۀ حُسنصفحه 83
‏شسته می شود.‏

‏***‏

‎ ‎

کتابآئینۀ حُسنصفحه 84