ورود امام به قم

‏‏بعد از پیروزی انقلاب اولین بار حضرت امام را از نزدیک در مدرسه ‏‎ ‎‏علوی زیارت کردم اما نزدیک‌ترین دیدار در مدرسه فیضیه و روز ورود ‏‎ ‎‏امام به قم [دهم اسفند 1357]‌ بود، شادمانی مردم قم که از 13 آبان 1343 ‏‎ ‎‏در انتظار دیدار دوباره با امام بودند وصف‌ناشدنی است. تراکم جمعیت ‏‎ ‎‏در میدان آستانه و اطراف فیضیه امکان ورود امام از این مسیر به مدرسه ‏‎ ‎‏فیضیه را نمی‌داد قبلا برنامه‌ریزی شده بود که مسیر اعلام نشده از محل ‏‎ ‎‏مسجد اعظم و جنب پل آهنچی باشد. مسئولیت تأمین این مسیر و ‏‎ ‎‏همراهی تا محل استقرار امام به ما محول شده بود. همراه با امام ‏‎ ‎‏محافظینی نیز از تهران و از پرسنل انقلابی نیروی هوایی آمده بودند ‏‎ ‎‏جمعیت که امام را دید بی‌اختیار دور ماشین ریختند امام هم پیاده شده ‏‎ ‎‏بودند و ازدحام جمعیت و شور و حال آنان قابل کنترل نبود. در این ‏‎ ‎‏هنگام در ابتدای صحن مسجد اعظم، عمامه حضرت امام بر اثر ابراز ‏‎ ‎‏احساسات غیرقابل کنترل مردم از سرشان افتاد و ما شدیدا نگران جان ‏‎ ‎‏امام بودیم. و بر اثر این نگرانی یکی از دوستان دانشجوی مقیم قم که ‏‎ ‎‏همراه من بود با اسلحه یوزی چند تیر هوایی شلیک کرد. امام به خاطر ‏‎ ‎‏اینکه مردم از این شلیک ناگهانی وحشت‌زده شده بودند، عصبانی شدند ‏‎ ‎‏و نهیب زدند که مردم را آزاد بگذارید هیچکس با من نیاید. امام با وقار ‏‎ ‎
‏‎

‏‎