امام به بچه ها توجه خاصی داشتند. مقید به این بودند که بچه را زیاد امر و نهی
کتابپدر مهربانصفحه 92
نکنید. می گفتند که: به بچه، وقتی زیاد بکن و نکن بگویید، اعتماد به نفسش را از دست می دهد و فکر می کند که همیشه دارد اشتباه می کند و وقتی مکرر نه گفته شود، فکر می کند هر کاری که می کند اشتباه است و این روی روحیۀ او اثر می گذارد. اگر چیزی را فکر می کنید برای بچه خطر دارد، جلوی دست او نگذارید نه اینکه بگذارید و بگویید دست نزن. همیشه روی این مسأله تأکید می کردند و به همین دلیل وقتی بچه های ما پیش ایشان می رفتند، عینکشان و قرآن و مفاتیح که جلوی دستشان بود را به طاقچه منتقل می کردند که در دسترس بچه نباشد نه اینکه اینها باشد، بعد به بچه بگویند دست نزن خراب می شود.
کتابپدر مهربانصفحه 93