همبازی

‏‏بارها شاهد بازی امام با علی بودیم، گاهی یک طرف اتاق امام می ایستاد و یک‏‎ ‎‏طرف دیگر علی می ایستاد و برای هم توپ می زدند و یا علی روی سینۀ امام‏‎ ‎‏می رفت و بازی می کرد. امام همیشه در هنگام قدم زدن دستشان را پشت‏‎ ‎‏سرشان می گرفتند و با تسبیح ذکر می گفتند. گاهی اوقات علی پشت سر امام راه‏‎ ‎‏می رفت و یکدفعه می آمد انگشت امام را دندان می گرفت و ایشان با خنده‏‎ ‎‏جوابش را می دادند.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎

• )) سید رحیم میریان.