آیت الله محمد یزدی

تحمل زایدالوصف در بررسی امور

‏     ‏‏ضمن احترام به نظرات و شنیدن پیشنهادات با حوصله کامل، پس از‏‎ ‎‏رسیدن به یک نتیجه روشن به مصداق آیۀ شریفۀ ف اذا عَزَمْتَ فَتَوَکلْ‏‎ ‎‏عَلی الله ِ، به شکل قطعی غیر قابل برگشت، دستور می دادند. به عنوان نمونه:‏‎ ‎‏از قبل از پیروزی و اوایل انقلاب، پس از آزادی از بازداشتِ اول و قبل‏

صحیفه دلجلد 1صفحه 169
‏از تبعید به ترکیه، تلگرافات زیادی شده بود که تعدادی مأمور تنظیم پاسخ‏‎ ‎‏و شناسایی موقعیت طرف بودیم. شاهد بودم که حضرت حجت الاسلام و‏‎ ‎‏المسلمین جناب آقای هاشمی رفسنجانی که آن روز هم از نزدیکان‏‎ ‎‏بودند، پیشنهادی داشتند، پس از دو نوبت بحث، حضرت امام نظر خود‏‎ ‎‏را صریح و قاطع به شکل دستوری فرمودند.‏

‏     پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در جلسه نهایی تصمیم گیری برای‏‎ ‎‏اعضای خبرگان قانون اساسی که به دستور امام مشاوره هایی انجام شده‏‎ ‎‏بود، در محضر امام در قم که شاید سه ساعت طول کشید، یک یک افراد‏‎ ‎‏نام برده می شد و نظر نهایی جمع به عرض می رسید. حضرت امام موافقت‏‎ ‎‏یا مخالفت می کردند و یا کسانی را می فرمودند باید باشد. من از تحمل‏‎ ‎‏امام در شنیدن این همه حرف و طول جلسه و حلم و در پایان حکم قطعی‏‎ ‎‏در شگفت بودم. ‏

‎ ‎

صحیفه دلجلد 1صفحه 170