از سال 1335 هجری شمسی که از حوزه علمیه اصفهان به حوزه قم آمدم و حضرت امام رضوان الله تعالی از اساتید معروف حوزه علمیه قم بودند، با آن بزرگوار آشنا شدم.
در مسجد سلماسی که نزدیک منزل حضرت ایشان بود، برای دور دوم، اصول را از اول شروع فرموده بودند که در جلسه درس شرکت نموده و تا پایان دوره توفیق تلمذ داشتم.
غیر از اشکال و پاسخ که در جریان تدریس داشتند، پس از درس هم مدت کوتاهی می نشستند و پاسخ سؤالات یا اشکالات را می دادند که برای اولین بار در این جلسه اشکالی داشتم که عنایت و توجه خاص حضرت امام به شنیدن حرف شاگرد و حوصله کامل پاسخ گفتن، اولین رابطه را به وجود آورد و تا روزهایی که در مسجد اعظم تدریس فقه
صحیفه دلجلد 1صفحه 165
داشتند، این حالت در مباحث علمی کاملاً مشهود بود.
صحیفه دلجلد 1صفحه 166