آیت الله محمدحسن قدیری

محضر پُر فیض

‏     ‏‏حدود سالهای 79 ـ 78‏‎[1]‎‏ قمری که از نجف اشرف به ایران آمدم،‏‎ ‎


صحیفه دلجلد 1صفحه 133
‏در‏‏ ‏‏درس حضرت امام(س) در مسجد سلماسی قم شرکت کردم. اولین‏‎ ‎‏زیارت من از ایشان آنجا بود که هم وقار آن حضرت و هم عظمت جلسۀ‏‎ ‎‏درسشان که در آن وقت به جز درس مرحوم آیت الله بروجردی نظیر‏‎ ‎‏نداشت، مرا تحت تأثیر قرار داد. سابقه معرفی من به ایشان یکی سال اول‏‎ ‎‏نهضت بود که با مرحوم پدرم که خدمت حضرت امام معروف بود، در‏‎ ‎‏قم به زیارت ایشان رفتم و بوسیله ایشان معرفی شدم. همچنین در رواق‏‎ ‎‏مطهر حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام، در ابتدای ورود آن حضرت‏‎ ‎‏به عراق از سفر تبعیدی به ترکیه، توسط مرحوم آیت الله حاج مصطفی‏‎ ‎‏خمینی رحمة الله علیه معرفی شدم و با اولین دستبوسی در آن مکان‏‎ ‎‏مقدس با ایشان بیعت نمودم؛ ولی سابقۀ آشنایی واقعی من با ایشان، از‏‎ ‎‏همین تاریخ است که از نجف اشرف به استقبال رفته بودم و در رکاب‏‎ ‎‏ایشان در رفتن به سامرا و پس از مراجعت به کاظمین و کربلا و بعد از‏‎ ‎‏یکهفته به نجف اشرف، افتخار حضور داشتم. و در نجف هم در زمرۀ‏‎ ‎‏خدمتگزاران ایشان در آمدم. و در بیت شریف و درس و بعضی مجالس‏‎ ‎‏دیگر استفاده شایانی می کردم و عقیده ام این شد که لطف الهی شامل حال‏‎ ‎‏ما شده که در آن زمان محضر مبارک ایشان را درک کرده ایم و عقیده‏‎ ‎‏داشتم که اگر درک این محضر نبود، من از نجف بهره ای نداشتم. ‏

‏ ‏

‎ ‎

صحیفه دلجلد 1صفحه 134

  • )) معادل 1338 - 1337 شمسی.