حجت الاسلام والمسلمین مجتبی رودباری

تقاضای اجازه

‏     ‏‏بعد از رحلت آیات عظام حکیم و شاهرودی (قدس سرهما) حضرت‏‎ ‎‏حجت الاسلام و المسلمین آقای احسانبخش نامه ای از رشت برایم به‏‎ ‎‏نجف ارسال داشت و در آن نامه درخواست نمود که به اتفاق حضرت‏‎ ‎‏حجت الاسلام والسلمین آقای خائفی، اجازه ای از حضرت امام برای‏‎ ‎‏حضرت آیت الله ضیأبری دریافت داریم تا ایشان همانند گذشته در رفع‏‎ ‎‏مشکلات مادی منطقه، مبسوط الید باشند. ‏

‏     اینجانب به دنبال درخواست مزبور در معیت حضرت آقای خائفی،‏‎ ‎‏خدمت امام در نجف در اندرونی شرفیاب شدیم و راجع به مخارج‏‎ ‎‏سنگین حضرت آقای ضیأبری چه در اداره و تنظیم حوزه علمیه و چه در‏‎ ‎‏رسیدگی به وضع مستضعفان و کمک به آنان در ابعاد مختلف بویژه در‏‎ ‎‏تهیه مسکن و چه در احداث مساجد و مدارس و ابنیه خیریه و سایر‏‎ ‎‏نیازهای مالی شهر بلکه استان، شرح مبسوطی خدمت آقا عرض کردیم و‏‎ ‎‏اجازه مورد نظر را از محضرشان درخواست نمودیم.‏

‏     امام ضمن اینکه درخواست معروضی ما را اجابت فرمودند، با‏‎ ‎‏استعجاب تمام فرمودند: «ایشان احتیاجی به اجازه من ندارد».‏

‏     لازم به تذکر است که استعجاب امام به مورد و به جا بود، زیرا‏‎ ‎‏درخواست چنین اجازه ای در ابتدای طلوع آیت الله ضیأبری نبود بلکه در‏‎ ‎‏زمانی صورت گرفت که ایشان نخست روحانی گیلان بودند و صیت‏‎ ‎‏آوازۀ ایشان به تمام بلاد رسیده بود و اثر وجودی و خدمتشان، کالنار‏‎ ‎‏علی المنار و الشمس فی رابعه النهار، مشهود عامه بود. ‏

‏     پس از آنکه چند روز از شرفیابی ما گذشت، دو ورقه از طرف آقا، به‏

صحیفه دلجلد 1صفحه 92
‏اینجانب و آقای خائفی تسلیم شد و آورنده آن اظهار داشت: آقا‏‎ ‎‏فرمودند انتخاب هر یک از دو ورقه با شما و آقای خائفی است. ‏

‏     توضیح آنکه دو ورقه مزبور همان اجازه مورد درخواستی ما بود. ‏

‏     نهایت یکی از طرف دفتر حضرت امام بنا به طریقه مألوفه (فان جناب‏‎ ‎‏العالم الخ) و با عنوان حجت الاسلام والمسلمین نگاشته شده بود که البته‏‎ ‎‏قرار بود پس از انتخاب ما به توشیح مبارک حضرت امام برسد و ورقه‏‎ ‎‏دومی، اجازه ای با خط مبارک آقا بود. نهایت ایشان اجازه را از باب‏‎ ‎‏تأدب به صورت نامه آنهم با عنوان آیت الله مرقوم فرموده بودند. ‏

‏     و ما همان دستخط مبارک را انتخاب کردیم و برای حضرت آقای‏‎ ‎‏ضیأبری فرستادیم و ذیلاً متن همان اجازه امام در اینجا درج می شود. ‏

‏ ‏

بسمه تعالی

‏     ‏‏خدمت حضرت مستطاب آیت الله آقای حاج سید محمود ضیأبری‏‎ ‎‏دامت برکاته. پس از اهدا تحیت و سلام از قرار مسموع مصارف حوزه‏‎ ‎‏علمیه رشت و دیگر مصارف جنابعالی سنگین است. لهذا جنابعالی‏‎ ‎‏مختارید که دو ثلث از سهم مبارک امام علیه الصلٰوة و السلام و سهم‏‎ ‎‏سادات عظام کثرالله نسلهم الشریف را که مؤمنین در حساب اینجانب‏‎ ‎‏خدمتتان می دهند، در مصارف حوزه و غیره برسانید و ثلث دیگر را برای‏‎ ‎‏اینجانب ارسال فرمایید برای حوزه های مهمه علمیه. از خداوند تعالی‏‎ ‎‏سلامت و سعادت جنابعالی و عظمت و عزت اسلام و مسلمین را‏‎ ‎‏خواستاریم. ‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته تاریخ 22 محرم الحرام 1395 ‏

‏روح الله الموسوی الخمینی ‏

‏ ‏

‎ ‎

صحیفه دلجلد 1صفحه 93