اسلام برای علم و دانش، هیچگونه محدویتی قائل نیست،
نه از نظر زمان: اطلبو العلم من المهد الی اللحّد.
و نه از نظر مکان: اطلبو العلم ولو بالصین.
صحیفه دلجلد 1صفحه 89
و نه از نظر فراگیرنده: طلب العلم فریضه علی کل مسلم و مسلمة.
و نه از نظر تعلیم دهنده: الحکمه ضالة المؤمن فاطلبوها ولو عندالمشرک.
فقط تنها چیزی که علم از نظر اسلام باید بدان محدود و مهار شود، ایمان است و تقوی.
علم آن وقت نور است که با تهذیب نفس همراه باشد چه در غیر اینصورت طبق فرموده امام رضوان الله علیه حجاب است، آنهم حجاب اکبر.
علم منهای آراستگی به فضائل اخلاقی، کمال و آدم شدن را به دنبال ندارد.
امام در این باره یک روز در خلال نصایح به ما فرمودند:
«شما اگر هر قدر اصول را خوب بلد باشید، باید بدانید که بیش از هر چیز یک مکانیک خوبی هستید و معلوم نیست آدم بشوید. چه آدم شدن، مراحل و مقدمات دیگری غیر از فراگیری علم اصول دارد.»
صحیفه دلجلد 1صفحه 90