انتقال به بیمارستان

‏‏17-18 روزی بود که غذا نخورده بودم و دیگر به حال مردن افتادم. من ‏‎ ‎‏را به بیمارستان شهربانی منتقل کردند. 8 روزی را آنجا گذراندم. در ‏‎ ‎‏همین اوضاع و احوال یک شب حدود ساعت 8 من را برای شناسایی دو ‏‎ ‎‏جنازه بردند که یکی زن ودیگری مرد بود. پرسیدند: "اینها را ‏‎ ‎‏می شناسی؟" گفتم: "این جمال شریف زاده‏‏ است، ولی دیگری را ‏‎ ‎‏نمی شناسم." گفتند: "تو را هم مثل ا و می کنیم." گفتم: "هرکاری ‏‎ ‎‏میخواهید بکنید، حالا که من زیر دست شما هستم".‏

‏‏کریدوری در بیمارستان بود که در آن 4 صندلی گذاشته بودند و 4 ‏‎ ‎‏نفر ساواکی آنجا نشسته بودند و ما سه نفر را که مجروح بودیم ‏‎ ‎‏می پاییدند تا فرار نکنیم. یک روز پزشکی که می خواست پای من را ‏‎ ‎‏جراحی کند سراغم آمد و گفت: " برای عمل بی هوشت کنم؟" گفتم: ‏‎ ‎
‏‎